چندی پیش وزیر علوم اعلام کرد که صحبت کردن از سکولاریسم توسط استادها در کلاسهای درس جرم است و با استادان برخورد خواهد شد. ترسی که حکومت از این واژه رحمت آور دارد طبیعی است. چرا که مفهومی که پشت آن نشسته است آنچنان انسانی است که افراد مذهبی و غیر مذهبی را جذب کرده و جز تمامیت خواهانی که فاشیسم در اندیشه آنان ریشه دوانده است دیگران همه از آن حمایت خواهند کرد. اما نکته جالب این است که زیرساختهای فکری در ایران برای پرده برداری از سکولاریسم به شکلی علنی به عنوان یک واژه عام، بر خلاف تصور تا حد زیادی مهیا هستند. چه بسیار مردمانی که در ابتدا تفکرات تمامیت خواهانه ای که در بچگی با شور و هیجان پذیرفته اند را در بحث هایی کوچک و منطقی برای انسانیت کنار گذاشته و آن گوهر پاک وجود را بازخوانی کرده اند. چیزی که لازم است تا این واژه به یک واژه عام و همه پسند تبدیل شود فقط میدان برای نمایان شدن است. فقط کافی است تا تعریف شود. گرچه هنوز رگه هایی از دیکتاتوری در ما باقی مانده است و ما به سختی به حرف دیگران گوش فا میدهیم. اما آنقدر هم تغییر ایجاد شده است که بتوانیم به کلی جدی حرکت کنیم. امروز در سایت بالاترین ابر برچسب ها را نگاه میکردم و به دنبال سکولاریسم گشتم. لاغر و کم سو بود، اما همچون جوانه ای امیدوار و زیبا، نوید آینده ای نیک را می داد. این ابر نه تنها در سایت بالاترین، بلکه در همه جامعه ایران (چه مجازی و چه حقیقی) فربه خواهد شد و خواهد بارید. آنچه که در این فرآیند نیک تاثیر گذار است جنایات شوم و سابقه سرشار از کثافت حکومت های تمامیت خواه در تاریخ است. هم حکومت های مذهبی که قوانین الهی مبهم و غیر قابل نقد وضع میکنند و هم گونه های دیگر فاشیسم از جمله فاشیسم نژادی که قوانین چند مرتبه ای نژادی دارند که سخت گیری ها چندین برابر قوانین در اینگونه حکومت ها توسط نظام اجرایی اعمال می شود، پلیدی های خروج از دایره انسانیت را تمام و کمال به بشریت ارائه کرده اند. از این روی سکولاریسم که پیش نیاز مبارزه با تمامیت خواهی و فاشیسم مذهبی است، به سرعت به عنوان یک اصل لازم برای رسیدن به جوامع آزاد پذیرفته شده است و در جامعه ما نیز قطعا چنین خواهد بود. سکولاریسم یعنی عیسی به دین خویش، موسی به دین خویش! به همین سادگی. یعنی قانون از همه به یک اندازه حمایت میکند و هر فردی بدون توجه به مذهب و اعتقادش میتواند در کشورش و زیر نظر قوانین سکولار فعالیت کرده و رشد کند. هر کسی خودش را تبلیغ کند ولی هرگز حق ندارد تحمیل کند. بر سر راه آن موانعی وجود دارد که رفع آنها بسیار ساده است. پیش نیاز  انجام این کار ارجح دانستن انسانیت برایدئولوژی است. که در این زمینه خواهم نوشت. (هفتم آوریل 2010)

اصل ولایت فقیه چگونه

به تصویب مجلس خبرگان

قانون اساسی رسید؟

همراه با نطق مقدم مراغه ای در مخالفت با اين اصل

نطق مراغه ای در جلسه ی بعد از ظهر بیست و یک شهریور 1358، اولین و آخرین موضع مخالف علنی در روند تصویب اصل پنجم قانون اساسی به شمار می رود. این جلسه از جهاتی دارای اهمیت است. نخست آنکه اولین جلسه ی مجلس خبرگان قانون اساسی است که پس از درگذشت آیت الله طالقانی برگزار می شود. دوم آنکه برخلاف تصورات بسیارانی، آیت الله منتظری تنها در دقایقی از این جلسه ریاست مجلس را برعهده دارد و به هنگام رای گیری بر سر این اصل، منتظری در جلسه حضور ندارد و اداره ی جلسه بر عهده ی آیت الله بهشتی است. بهشتی شاید بیشترین نقش را در تهیه و تصویب این اصل داشته باشد، تا بدانجایی که بطور علنی، با زیرپا گذاشتن قوانین مصوب داخلی و آئین نامه های مجلس خبرگان قانون اساسی، اجازه ی صحبت به بیش از یک موافق و مخالف را نمی دهد. در بررسی تک تک اصول قانون اساسی، روال بر این بود که دو نفر بعنوان موافق و دونفر بعنوان مخالف صحبت کنند، اما بهشتی با این توجیه که بحث های خصوصی به قدر کفایت بوده است، از بسط مباحث در جلسه ی علنی مجلس جلوگیری می کند. شگفت آور آنکه تنها کسی که بعنوان موافق این اصل نطق می کند، کسی جز خود بهشتی نیست.   >>>

سال «غلط های مضاعف»

و مصباح ذوالنور

فرزندان و خانواده سرداران پرسش های فراوانی دارند که «پدر خانواده» پاسخی برای آنها ندارد و متاسفانه حل المسائل مصباح نیز بر پایه احمق فرض کردن مخاطبین تنظیم شده و چاره درد نیست. خامنه ای می تواند ادعا کند که نماینده خدا بر روی زمین، جانشین قطعی امام زمان، صاحب عصمت، و هزاران ویژگی قدسی دیگر است ولی اجازه ندارد که مدعی شود بر اساس قانون اساسی کشور ایران و جمهوری اسلامی ادعایی خودش انتخاب و به مقام رهبری رسیده است. مقام رهبری برای وی، مادام العمر غصبی و غیرقانونی و حرام است.  >>>

تاراج  ثروت ملی

از ديدگاه بودجه

حسام کاظمی

مصرف درست بودجه هم انسان های کاردان (مغز) می‌خواهد، خصوصا کشور عزیز ما ایران که بیشترین درآمد خود را از نفت دارد (هشتاد و پنج درصد بودجه) و اگر ما سرمایه‌ گذاری درست نکنیم روزگاری نه چندان دور این قسمت عظیم در آمد را از دست می دهیم و نسل بعدی فقط وارث نادانی‌هایمان خواهد شد و در تاریخ ایران از ما به عنوان نسل نادان، بی‌ خبر و حتی بی‌ وجدان یاد خواهد شد. اما این اوباشان متجاوز و ایران ستیز فقط در حال به تاراج دادن ثروت ملی‌ ما هستند و اصلا به عاقبت این سرزمین و انسان‌های شریفش کاری ندارند.  >>>

خاتمی، مردمسالاری بومی،

و طيفِ اصلاح طلبان  راديکال

رضا حديثی

بی شک، وجه مشترک آن چه مردمسالاری بومی، وارداتی و ترجمه ناميده ام، مردم سالاری است. شکی نيست که نظام  وارداتی عراق امروز، نظام مردم سالار است و نظامِ ترجمه ی فلان کشورِ اروپای شرقی نيز هم، گونه ای از مردم سالاری است. بحثی در اين نيست، و معتقدم به وجه همين اشتراک است که، صحيح يا غلط، امروز گمان برده می شود که خاتمی، گنجی و رضا پهلوی، در يک جبهه ايستاده اند. جبههء سبز، در سطحِ جبهه ای که بعد از انتخابات شکل گرفت، جبهه ی مردم سالاری خواهی است. اما چيزی که در اين ميان به فراموشی سپرده شده است، اين است که در ماه های پيش از انتخابات، جبههء سبزی که در پشتيبانی از ميرحسين موسوی شکل گرفته بود، مشخصاً و دقيقاً، جبهه ی سبزِ «مردمسالاری بومی بود: حرف، حرف نهادهای مدنی بود، و اميد، بازگرداندن نظم ِ مشروطه به کشور از چنگال تشکيلات قجری احمدی. >>>

شفاف ‌گويی رمز پيروزی است

کاوه گلنام

جنبش سبز جلوه ای از سی و يک سال فشار و خفقان و نامردمی در حکومت اسلامی ايران است. هچ کس نمی تواند جنبش سبز را از توان مردمی و همه گير خود خالی و به نام گروهی ويژه بيان کند. آن چه بيش از هر چيز با ماهيت اين جنبش نا هم خوانی دارد، دوختن آن به "اسلام" و "امام راحل" است. آينده روشن خواهد ساخت که اين جنبش در درون مايه خود بيش از هر چيز از اين دو گريزان است. شفاف گويی رمز پيروزی است.  >>>

بقيه از ستون مقابل