سکولاريسم نو برای جمعه 13 فروردين 1388 ـ 2 آوريل 2010 منتشر شد



دربارهء سکولاريسم \| دربارهء ما \| تماس \| سال سوم ـ شماره 833 ـ جمعه 13 فروردين 1389 ـ 2 آوريل 2010 \| کوتاه و گويا \| عکس و مکث آرشيو صفحه اول \| فهرست کليهء مقالات \| اين نشريه دوشنبه ها، چهارشنبه ها و جمعه ها به روز می شود \| کتابخانه \| عکس و کاريکاتورانتخابی English Section \| جستجو \| فيلترشکن
اقتصاد ایران دچار «مرض هلندی» است گزارشی از پانته‌آ بهرامی دکتر رضا قریشی، در مورد علل عدم پرداخت بدهی‏ های دولت می‌گوید: اقتصاد ایران مشکلی دارد که به اسم «مرض هلندی» معروف است. به این ترتیب که به طور معمول در حوزه‏ء اقتصاد ارزش افزوده تولید می‏شود. بخشی از این ارزش افزوده را دولت برمی‏ دارد و در مقابل خدماتی از قبیل امنیت، ارتباطات و شاید مثلا حمل‏ ونقل ارائه می‏ کند. مرض هلندی زمانی پیش می‏ آید که دولت به یک منبع طبیعی – در مورد ایران نفت − دست پیدا می‏ کند. این منبع اول دولت را از بخش خصوصی بی‏ نیاز می‏ کند و در نتیجه امکان این که به آن بخش توجه کند، کم می‏ شود و اگر درآمد دولت از این منبع خیلی بالا بگیرد، رابطه برعکس می‏ شود؛ یعنی بخش اقتصادی وابسته به دولت می‏ شود. این حالت در اقتصاد «مرض هلندی» نامیده می‏ شود. >>> 98 به 2، 2 به 98! بمناسبت سالگرد همه پرسی 12 فروردين شهباز نخعی پنجشنبه این هفته، 12 فروردین، سی و یکمین سالروز برگزاری نخستین انتخابات جمهوری اسلامی، یعنی همه پرسی گزینش نظام سیاسی است. اگر نموداری از برگزاری انواع انتخابات در حکومت آخوندی ترسیم شود، دیده می شود که از نظر میزان دستکاری، تقلّب یا آنچه که امروز "مهندسی انتخابات" نامیده می شود این نمودار سیر بالا رونده دارد به این معنا که همه پرسی 12 فروردین 1358 در پایین ترین نقطه نمودار و انتخابات ریاست جمهوری دهم در 22 خرداد 1388 در بالاترین نقطه آن قرار دارند. >>> کاهنان سکولار محمد جواد اکبرین ـ سايت جرس کاهنان سکولار چیزی کم از کاهنان دیندار ندارند. اینان مدعی اند که تنها راه رستگاری از اسلام فقه محور سنتی آن هم با قرائت ایشان می گذرد و دگراندیشان، محارب اند و سزاوار اعدام یا زندان یا آوارگی. آنان امّا تنها راه رستگاری را التزام و احترام به یک روایت صحیح و اصیل از مدرنیته دموکراتیک می دانند ـ که البته نزد آنهاست - و مدعیان سازگاری دموکراسی و دینداری، سزاوار دریافت نشان "دینکاری" اند تا مبادا از پایگاه دین، سخنی در باب سیاست بگویند و از قضا هر دو حلقه کاهنان، دشمنان تمام قامتِ تکثّر و "رواداری" اند. >>> روان‌شناسی اجتماعی جنبش سبز مسعود نقره‌ کار جنبش سبز يک جنبش فرا مذهبی ست. جوانان، زنان، روشنفکران سياسی و فرهنگی، نوانديشان دينی، و بخش هايی ديگر از مردم ايران طی سی و يک سال تجربه ی اسبتداد دينی و مذهبی، ترديدی برای شان باقی نمانده است که اسلام سياسی، به ويژه مذهب تشيع، در آميزش با حکومت (و سياست) دستاوردی جز تبعيض و جنون و جنايت بر جای نخواهد گذاشت. به همين خاطر بخش اعظم افراد و گروه های شکل دهنده ی اين جنبش، ضمن محترم شمردن حقوق مردمان دين باور، خواستار بيرون راندن دين و مذهب از حکومت هستند، حتی مسلمانان "آزاديخواه و نوانديش" نيز با قرائت ها و تعابيری متفاوت از سکولاريسم، خواستار جدايی دين (مذهب) از حکومت شده اند. >>> نگاهی به مقالهء «جنبش سبز و شش سوال» از آقای سازگارا محمد ایرانی جای تعجب است که بعد از نه ماه اسارت، شکنجه، تجاوز، و کشته شدن بهترین فرزندان این کشور هنوز می توان گفت که «در سازماندهی غیر متمرکز جنبش» ... «مبارزه عليه استبداد دینی» ... اهمیت بسزایی می یابد». آيا واقعاً آن «سی سال ناکارآمدی و...» فقط وجود بدلیل استبداد دینی بوده؟ و آيا «حکومت دینی آزادی طلب!» قادر است که جلوی استبداد را بگیرد؟ و آیا هدف از نام گذاری نه ماه گذشته بعنوان «مرحلهء اول جنبش که خواستار ریاست جمهوری آقای موسوی است» بر بنياد اعتقاد به مغفول ماندن برخی از اصول همين قانون اساسی نيست که اگر از عالم غفلت به در آمده و فعال شوند مسائل را حل خواهند کرد؟ >>> تأملی در پیام نوروزی میر حسین موسوی پارسانیک جو در این که اصلاح طلبان حکومتی برای چند صباحی توانستند مفهوم و مصداق مشارکت سیاسی را به شرکت در انتخاباتی نمایشی و کنترل شده تقلیل دهندْ شکی نیست. اما به هیچ وجه نمی توان تمامی ایرانیانی که این سوی دنیا را به صحنه ی اعتراض علیه کلیت نظام تبدیل کردند، یک کاسه به سبزهای دنباله رو اصلاح طلبان حکومتی نسبت داد. مهم تر آن که همان جمعیت رأی دهنده و سردهنده ی شعار رأی من کجاست؟ بسیار زود حباب توهم اش ترکید و فهمید در این حکومت حتا مشارکت صوری خودی ها نیز دیگر سرابی بیش نیست. >>> خشونت را می‌توان به بند کشيد گفت‌وگو با خسرو ناقد و رحمان افشاری گفتگوگر: فرشاد قربانپور واقعيت اين است كه پوپر نه ‌تنها در ايران، بلكه در اروپا و آمريكا نيز؛ هم از طرف جريان‌های راست و هم از سوی جريان‌های چپ، مورد اتهام بود و برچسب‌هايی گاه متضادی به او می‌زدند. ماركسيست‌ها او را «نئوليبرال» و ليبرال‌های اقتصادی او را «سوسياليست» می‌خواندند. برخی وی را «ضد مذهب» می‌خوانند و كسانی هم هستند كه پوپر را اصلاً فيلسوف نمی‌دانند. اما همهء اين برچسب‌ها، كم‌ و بيش، غرض سياسی دارند و چندان به انديشه و آرای پوپر ربطی ندارند. خود او در جوانی كمونيست بود. سپس رويكردی انتقادی پيدا كرد و از ماركسيسم روبرتافت و به يكی از منتقدان جدی آن تبديل شد. چندی به‌عنوان سوسياليست معتدل شناخته ‌شد و سرانجام او را ليبرال معتدل خواندند. >>> يک کار درست و قابل تحسين سازمان ملل، حركت جديدی را برای كمك به كودكان فقير و گرسنهء جهان شروع كرده است، بدين صورت که سايتی را به آدرس زير ايجاد کرده http://thehungersit e.com شما اگر به اين آدرس رفته و روی دكمهء زرد رنگ بالاي صفحه کليک کنيد، شرکت هائی که با سازمان ملل قرارداد دارند به ازای هر كليك ما هزينهء غذای يك كودك گرسنه را در جهان به سازمان ملل می پردازند. لطفاً از اين کار دريغ نکنيد. چرا اياد علا وی در راس ائتلاف های پیروز قرار گرفت؟ تفسير سوزناک صدا و سيمای حکومت اسلامی احمد كاظم زاده ـ نتایج دومین انتخابات پارلمانی عراق كه در هفده اسفند ماه بر گزار شد در هفتم فروردین ماه اعلام شد و با اعلام آن فصل جدیدی از مباحثات و صف آرایی ها میان بازیگران دخیل در صحنه تحولات این كشور آغاز شد. با وجود این كه پیش از برگزاری انتخابات، بررسی ها و نظرسنجی های موجود حاكی از این بود كه فهرست العراقیه به ریاست ایاد علاوی در صورت موفقیت حداكثر در رتبه سوم قرار خواهد گرفت و رتبه های اول و دوم را ائتلاف عراق یكپارچه به رهبری عمار حكیم و ائتلاف حكومت قانون به رهبری نوری المالكی احراز خواهند كرد اما در كمال ناباوری اعلام شد كه فهرست العراقیه در راس ائتلاف های پیروز قرار گرفته است. یكی از پرسش های مهم در خصوص نتایج انتخابات عراق این است كه چه عواملی موجب شد كه فهرست العراقیه در راس ائتلاف های پیروز قرار گیرد؟ آیا این نتایج واقعی است یا دستكاری شده است؟ در پاسخ به این سوال ها می توان مجموعه ای از عوامل و متغیر ها را دخیل دانست. نخست اینكه فهرست العراقیه از حمایت دولت های عربی و دولت های اشغالگر برخوردار بوده و طبعا از حمایت های گسترده مالی ، سیاسی ،و تبلیغاتی آنها بر خوردار بوده است. البته در انتخابات قبلی نیز ایاد علاوی از حمایت امریكا برخوردار بود اما در آن مقطع ائتلاف امریكا و دولت های عربی به خصوص عربستان به اندازه انتخابات اخیر نبود و در آن مقطع عربستان همچنان از شناسایی نظام سیاسی جدید عراق خود داری می كرد اما در انتخابات اخیر همه شواهد حاكی از این بود كه امریكا و عربستان به یك بده و بستان كلان در قبال مسائل منطقه دست زده اند و امریكا در ازای برخورداری از كمك های عربستان در خصوص مبارزه با تروریسم كه در اولویت سیاست های دولت اوباما قرار گرفته است ،حاضر شده است موازنه قدرت در عراق به نفع سنی ها و بعثی ها و كشور های عربی حامی آنها رقم بخورد. هر چند این معامله آخرین ادعای توجیهی امریكا در اشغال عراق یعنی برقراری حكومت دموكراتیك در این كشور را زیر سوال می برد اما از آنجا كه امریكا با توجه به چالش های ناشی از بحران اقتصادی و جنگ افغانستان خروج نیرو های رزمی خود از عراق را در دستور كار قرار داده است لذا به انجام چنین معامله ای نیاز داشت تا از این طریق عاملان ناامنی ها در عراق و در راس ان بعثی ها و حامیان عربی آنها را آرام سازد. همچنین از دیگر عوامل تاثیر گذار در نتایج انتخابات عراق می توان به خود داری نوری مالكی نخست وزیر عراق از پیوستن به ائتلاف عراق یكپارچه و اصرار بر تشكیل ائتلاف جداگانه تحت عنوان ائتلاف قانون اشاره كرد كه همین امر موجب شد حامیان عربی و غربی ائتلاف العراقیه با مهندسی انتخاباتی و به خصوص با بهره مندی از تغییر ات ایجاد شده در نظام انتخابات عراق (كه از سراسری به استانی و از بسته به باز تبدیل شد) توانستند حداكثر بهره برداری را به نفع این فهرست بعمل آورند. در واقع تغییر قانون انتخابات ، امكان مهندسی انتخابات را در اختیار حامیان فهرست العراقیه قرار داد . بی تردید در صورتی كه قانون انتخابات تغییر نمی یافت و شكاف و دو دستگی در میان شیعیان صورت نمی گرفت و ائتلاف حكومت قانون و ائتلاف عراق یكپارچه زیر یك بیرق انتخاباتی قرار می گرفتند ، قطعا شیعیان پیروز مطلق انتخابات می شدند. آرشيو بقيه در ستون مقابل	غزل برای سیزده به در م.سحر >>> بیا به باغ و چو گـُل بر چمن خدایی کن بنای شادی و عیش آنچنان که شایی کن به روز سیزده فرودین به بُستان رو گـِره به سبزه درافکن گـِره گشایی کن مهــِل که دشمن ِ شادیت، شادمان گردد به شادباش ِ بهاران هنرنمایی کن به شیخ گو که بگرید به گور اجدادش تو دوری ِ دل از این دلقک ریایی کن بهار ، موسم ِ شادی ست شادمان می باش کران ز دعوی اربابِ پارسایی کن به نغمهء دف و تار و نی و کمانچه و چنگ چو جان ِ حافظ و سعدی غزلسرایی کن مُروّجان غم اند این دَدان مرگ اندیش تو شادمانه دل آئینه ی رهایی کن راه حلی به نام سکولاريسم سياسی؟ علم باوران و فلسفه دانان ضد دينی که اغلب، به پيروی از سنت فرانسوی، خود را «سکولار» می خوانند موجب پيدايش تضادی می شوند که به دکتر سروش اين امکان را می دهد که در برابرش، با توسل به تفکيک سکولاريسم به سياسی و فلسفی، چنين مطرح کند که ما با کسانی که می خواهند، از لحاظ انديشه و فلسفه، و در پيروی از «سکولاريسم فلسفی»، منکر الهيات شوند دارای مشکل هستيم چرا که ما به الهيات باور داريم و آنها منکر باورهای ما هستند و، لاجرم، ما را به مخالفت با اين نوع سکولاريسم می کشانند. >>> سکولاریزاسیون، دموکراسی و دینداری نقدی بر «کاهنان سکولار» نوشتهء آقای اکبرین بهرام حسین زاده تمام تجربۀ تاریخی نشان می‌دهد که روند سکولاریزاسیون جامعه، یک روند "اثباتی"‌ست. همیشه در پی نبودن یک حالتِ خاص (در اینجا رژیم ولایت فقیه)، حالاتِ بسیاری محتمل هستند که برای ایجاد یکی از آن حالات محتمل باید کلی تلاش و کوشش نمود. تجربۀ انقلاب بهمن بخوبی نشان داد، که "نفی" استبداد شاهنشاهی، بعنوان اثباتِ خود، الزاماً بوجود آورندۀ آزادی و دموکراسی نبود. بر همین قیاس هم الزامی در این نیست که سیستم بعد از حاکمیت کنونی، سیستمی سکولار باشد، مگر اینکه ما همزمان با نفی این سیستم موجود، در مسیر آفریدن آن دیگری هم بکوشیم. و آغاز هر کوششی داشتن تصویر و تصوری روشن از آن موضوع است. سکولاریسم، جای "خالی ِ" یک حکومت دینی مستبد نیست. بلکه یک سیستم است "پر" از قواعد و قراردادهای خاص خود. >>> اتحاد متکثر و ضرورت استقلال نیروها نگاهی کوتاه به استراتژی و تاکتیک نیروهای سکولار و دمکرات عطا هودشتیان هنگامی که روشنفکران و نیروهای سکولار و دمکرات، که خود نیز در نهاد و ریشه چند وجهی و پراکنده اند، به جنبش همگانی و سراسری مردمی سبز می پیوندند، همواره جزء مستقل ولی درونی آن جنبش خواهند بود، نه بخشی حل شده، و پدیده ای بی هویت و نامعین. بنابراین، پیوند این نیروها در اتحاد همگانی جنبش و در برخورد با مواضع اعلام شده از سوی رهبری آن همواره مشروط بوده است، و با تأکید بر استقلال نظری، از جریان پیوسته و سازنده اندیشه انتقادی می گذرد. >>> علل ناكامى جنبش سبز در ايران عباس تموچين حكومت كردن بر يك ملت، در شرايطى كه حتى همهء مردم از حكومت ناراضى باشند اما ندانند كه چگونه بايد آنرا تغيير دهند، كار چندان مشکلى نيست. استالين تا پايان عمرش با استبدادى شديد حكومت كرد و از كهولت سن مرد. لذا نارضايتى، و حتى درگيرى با حكومت، براى تغيير يك حكومت ديكتاتورى امرى كاملاً اگرچه واجب است ولى به هيچ وجه كافى نيست. بايد فرمول هاى نحوهء سرنگونى يك حكومت ديكتاتورى را همزمان با فرمول هاى نحوهء برپائى يك حكومت دموكراتيك در شرايط يك كشور مفروض اسير ديكتاتورى با دقت و حساسيت تمام به كار بست تا ضمن پيروزى بر ديكتاتورى بتوان نظامى دموكراتيك را بر پا ساخت. نه مي توان، و نه بايد، انتظار داشت كه همهء مردم اين فرمول ها را فرا گرفته باشند ولى بايد انتظار داشت كه رهبران مبارزه به خوبى آنرا فرا گرفته و در طول مبارزه قدم به قدم و مرحله به مرحله آنرا به بدنهء جنبش تزريق نمايند. >>> نتايج ناکام ‌گذاشتن پروژه‌ء براندازی فرهاد جعفری ـ از مشهد از «اثرات مبارکِ انتخابات دهم» و حوادت متعاقب آن (در نتیجه‌ی ناکام ماندنِ برنامه‌ها و راهکارهای انقلابی‌مآبانه‌ی اپوزیسیون خارج کشوری) یکی هم این است که «آخرین بقایای تمایل به براندازی و انقلاب و سرنگونی یک نظام سیاسی» و روی کار آوردنِ یک نظام سیاسی دیگر (که هرگز یک راهکار منتج به وضعیتِ مطلوب و دموکراتیک نبوده، نیست و نخواهد بود) یکی هم این است که «اپوزیسیونِ مدعی مناسباتِ دموکراتیک» (که هرچند در مقام بیان، «انقلاب و انقلابی‌گری» را محکوم می‌کرد اما در عمل، همچنان مشوق انقلاب و انقلابی‌گری و مترصد فرصتی برای انقلاب‌کردنِ مجدد بود) رفته رفته به این واقعیت تن داده و باز هم خواهد داد که «هیچ راهی برای دستیابی به وضع مطلوب موجود نیست مگر آنکه همه‌ی پاره‌های جامعه‌ی ایرانی، با آن موافقت داشته و هر پاره‌ای، آن پاره‌ی دیگر را به رسمیت بشناسد و سهم او از قدرت را بپذیرد». >>> روحانيت شيعه در « سال سبز» ی که گذشت مجید محمدی روحانيتی که در برابر جنايات کهريزک، کوی دانشگاه و مجتمع سبحان، کشتار مردم در خيابان‌ها بالاخص در روز عاشورا، کتک زدن زنان و دختران ايرانی در خيابان، و شکنجه و اعتراف گيری سکوت کرد ديگر مورد رجوع مردمی که مورد سرکوب واقع می شوند قرار نخواهد گرفت. سکوت روحانيت در مورد کشتار زندانيان سياسی در دهه‌ی شصت (به استثنای حسين علی منتظری)، حمله به کوی دانشگاه تهران و تبريز در سال 1387 و هزاران مورد از خشونت‌های انصار حزب الله و لباس شخصی‌ها عليه شهروندان (به جز روحانيون انگشت شمار)، اين قشر را در کنار يکی از خشن ترين حکومت های ايران در طول تاريخ قرار داده است. >>> شکاف در ميان جناح حاکم شديدتر خواهد شد گفت‌وگو با عباس عبدی نشريهء «فرارو» در جامعه ايران به دليل تسلط بخش سياسی بر ساير بخش‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، شکاف سياسی اهميت و نمود بيشتری دارد، هرچند از ريشه‌های اقتصادی و اجتماعی متاثر است. در اين مورد خاص عامل مهم اين شکاف‌ها، منابع اقتصادی نفتی است که بسيار بيش از حد انتظارات می‌باشد. توزيع اين منابع مالی در ميان سطوح بالا و متوسط و پايين، آثار و عوارض خود را در شکل‌گيری اين شکاف‌ها ايجاد می‌کند. در واقع شکاف‌ها کمابيش وجود داشته‌اند، اما اقتصاد و تسلط بر درآمدهای نفتی، موجب قدرتمندی و فعاليت شکاف می‌شود. در واقع اقتصاد و درآمدهای نفتی مثل گوه‌ای هستند که داخل شکاف ريز گذاشته می‌شود و با ضربه‌ای آن را به شکافی عميق تبديل می‌کند.>>> تمبک در فیلارمونی برلین از حسین تهرانی تا محمدرضا مرتضوی الاهه بقراط محمدرضا مرتضوی پنج سال پس از درگذشت حسین تهرانی به دنیا آمد. در سال 57، سالی که موسیقی می‌رفت «حرام» و ممنوع شود تا سال ها بعد از درون جامعه بجوشد و خود را بر حاکمانی که همچون رقص قصد حذف آن را از صحنه عمومی داشتند، تحمیل کند. تمبک؟ این ساز شاید تنها سازی باشد که تحقیر شده است و حتی در اثبات این تحقیر برایش ضرب‌المثل وجود دارد! چرا؟ زیرا بنا به یکی از همین ضرب‌المثل‌ها «دست به تمبک هر کس بزنی، صدا می‌دهد!» همین؟ صدا می‌دهد؟ آیا از «تمبک هر کس» تکنوازی حسین تهرانی نیز به گوش می‌رسد؟ و یا آنچنان چشم را به دست‌های جادویی و گوش را به نوایی که یک تنه کار یک ارکستر را انجام می‌دهد، مبهوت و شگفت‌زده می‌کند که برایش جا در فیلارمونی برلین باز می‌کنند؟ >>> قهرمانی برای نو کردن جهان که می شناسيدش يا بايد بشناسيدش ويدئو به زبان سوئدی با زيرنويس انگليسی >>> قدرت های بزرگ در تدارک تغییر رژیم هستند.. ما چطور؟ گفتار ويدئوئی از کورش عرفانی>>> تفاوت شاه و«آقا» نوشابه امیری بیاییم فراموش کنیم که مسلمانیم یا نامسلمان؛ طرفدار شاهیم یا "آقا". دموکراتیم یا مستبد. مبارزیم یا سازشکار... اما فراموش نکنیم که در زمان شاه، رساندن نان به خانواده زندانی، "جرم" نبود. کسی را به دلیل کمک رسانی به خانه مردی زندانی که بچه هایش شیری برای خوردن و نانی برای سق زدن نداشتند، دستگیر نمی کردند. به کسی تلفن تهدید آمیز نمی زدند که به مادر بیمار فلان زندانی پول نرسان... آری تاریخ هر چه درباره شاه بنویسد، این را نخواهد نوشت که او رهبر سنگدلی بود که آب را به روی کودک مرد زندانی بست. این روزها از میان همه اخباری که از ایران می رسد، این یکی دردآورترست که خانواده های زندانیان و نیز زندانیان آزاد شده، برای اداره امور روزمره با مشکلات فراوان رو به رویند. حقوق زندانیان قطع شده، همسران آنها ـ اگر کار می کرده اند ـ کارشان را از دست داده اند، آزادشدگان، امکان کار ندارند، آنان که دستی خیر داشتند و مالی برای تقسیم، از یاری رسانی منع شده اند،.... و مانده اند ده ها و صدها خانواده که روی دیدار صاحبخانه ندارند و پاسخی نیز برای کودکانی که می پرسند: سفره عید چرا خالیست؟ و این همه از "لطف" مسئولینی که "همتی مضاعف" کرده اند برای بستن آب به روی خانواده "حسین". یزیدیانی که در بزم های خویش، جام، از دردزنانی پر می کنند که نمی دانندبا سفره خالی چه کنند. یزیدیانی که مستانه، قدح به قدح می کوبند و می گویند: سر "آقا" سلامت. آنان که یادشان رفته ست سرنوشت همه شاهان را. آنان که نمی دانند این مستی ها، چه بیداری سختی در پی دارد. ما را اما بااین مستان عربده کش کاری نیست؛ آنان را به داروغه های تاریخ می سپاریم که از راه خ واهند رسید. به لشگر مردمان وامی گذاریم شان که قرن هاست آمده اندصف در صف. مردمانی که با دستان خالی، مجسمه های سنگی مستبدان را به زیر کشیده و بر شکسته های آنها، آواز آزادی، سرداده اند. این مستان، عاقبت شان روشن است. با هشیاران باید سخن گفت. هشیاران بیدار. آنان که رواست به یادداشته باشند امروز در جای جای میهن زخمی ما، خانه ایست که نان آورش زندانیست. زنی ست در خود فروکاهیده، که کیسه عیدی امسال فرزندش پر از "آه" است. دانشجوی تازه آزاد شده ایست که برای درمان آسیب های زندان، نیازمند پول است و چون ندارد، با صورتی سیاه شده از درد می گوید: کاش دکتری پیدا شود که بگوید عمل دیسک لازم نداری. روزنامه نگاری فراریست که مچاله شده از غم مادری که مانده در بیمارستان و امکان ترخیص ندارد... آری؛ به بیداران است که باید گفت یادمان باشد در خانه بغلی، زنی ست که برای هشتمین ماه متوالی کرایه خانه اش عقب افتاده. مردی است که در زیرزمینی، روی دیوارمی نویسد: مادر! شرمنده؛ پول بیمارستان را ندارم. کودکی ست که مداد رنگی هایش تمام شده و با مدادی سیاه، روی کاغذ نقش پدری را می کشد که هر روز با دستانی پر به خانه باز می گشت. یادمان باشداین زمستان می گذرد؛ سیاهی به ذغال می ماند؛ در کنار نام این "آقا" وآقایان، کمترین چیزی که بنویسند، صفت "سنگدل" خواهد بود و "جبار". و بچه های ما پدران خویش را خواهند دید که با دستان پر، درها را باز می کنند؛ مادران دوباره لبخند خواهند زد؛ دانشجویان دردکشیده ما دوباره جوانی و شادی راخواهند سرود؛ روزنامه نگاران ما باز در تحریریه هایی آفتابی قلم خواهند زد.... تا آن روز اما، آهای آدم ها! یادتان باشد در خانه بغلی کسی است که می خواند شما رابه یاری، به همدلی. گوش اش سپارید، دستش بگیرید، تنهاش مگذارید. نگذاریم همسر آن روزنامه نگار دربند، شرمنده صاحبخانه ای باشد که روزهاست به در می کوبد. نگذاریم دانشجوی عزیزما، از درد به خود بپیچد و امکان درمان نداشته باشد. نگذاریم مادر آن فراری تنها، در بیمارستان بماند؛ نگذاریم نویسندگان ما به جای نوشتن، در جاده ها، مسافرکشی کنند؛ نگذاریم. این کمترین نشانه آدمیت است. تاریخ سرنوشت "آقا" و آقایان را روشن کرده ست، ما تکلیف خود را همین امروزروشن کنیم. آرشيو آرشيو آرشيو روزانهء مقالات يک هفتهء گذشته: شماره 832 چهارشنبه 11 فروردين 1389 ـ 31 مارس 2010 صفحهء اول اقتصاد ایران دچار «مرض هلندی» است گزارشی از پانته‌آ بهرامی 98 به 2، 2 به 98! بمناسبت سالگرد همه پرسی 12 فروردين شهباز نخعی کاهنان سکولار محمد جواد اکبرین ـ سايت جرس روان‌شناسی اجتماعی جنبش سبز مسعود نقره‌ کار نگاهی به مقالهء «جنبش سبز و شش سوال» از آقای سازگارا محمد ایرانی تأملی در پیام نوروزی میر حسین موسوی پارسانیک جو خشونت را می‌توان به بند کشيد گفت‌وگوی با خسرو ناقد و رحمان افشاری گفتگوگر: فرشاد قربانپور يک کار درست و قابل تحسين سازمان ملل، حركت جديدی را برای كمك به كودكان فقير و گرسنهء جهان شروع كرده است، بدين صورت که سايتی را به آدرس زير ايجاد کرده http://thehungersit e.com شما اگر به اين آدرس رفته و روی دكمهء زرد رنگ بالاي صفحه کليک کنيد، شرکت هائی که با سازمان ملل قرارداد دارند به ازای هر كليك ما هزينهء غذای يك كودك گرسنه را در جهان به سازمان ملل می پردازند. لطفاً از اين کار دريغ نکنيد. آيا شيخ فضل الله نوری مشروطه خواه بود؟ و آيا قوم آريا جعل انگليس ها است؟ گفتگوی مهدی فلاحتی با اسماعيل نوری علا در تلويزيون صدای آمريکا داستان نهضت آزادی و استبداد به روايت عبدالعلی بازرگان چرا اياد علا وی در راس ائتلاف های پیروز قرار گرفت؟ تفسير سوزناک صدا و سيمای حکومت اسلامی شماره 831 دوشنبه 9 فروردين 1389 ـ 29 مارس 2010 صفحهء اول چرا صفحه کامل باز نمی شود؟ شعاری که تا بغداد هم شنیده شد منصور امان سه ‌سال و هفت ماه از دستگیری منصور اسانلو می گذرد صدای آلمان دستآوردهای جنبش آزادي خواهي مردم ايران در سالی که گذشت و تدارک براي سال پيش رو حقوقدانان جنبش سبز مردم ایران ادبیات جنبش سبز: شعارها، شعرها و قطعات مجید محمدی ماکان و مصلحت انديشان ابدی شکوه ميرزادگی سفر من به اسرائيل و مشکل احزاب همراستا با رژيم گفتگو با کاسپين ماکان بی‌بی‌سی تاریخ مصرف کاسپین ماکان! حسن زارع زاده اردشیر گفتگوی راديو فارسی زبان اس.بی.اس استراليا با اسماعيل نوری علا درباره اوضاع سياسی کنونی ايران ابهامات « سکولاریسم» «سکولاریسم» نواندیشان دینی، اصلاح طلبان غیر دینی... و جدایی دولت و دین (لائیسیته) شیدان وثیق ملتی که رواداری را به جهانيان شناساند داريوش همايون آراﻳﺶ جنگی ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ رﻓﻘﺎ، رﻫﺒﺮ ﻣﺤﺪودهء ﺟﻨﮓ را داﻧﺸﮕﺎه گذاشته! گزيده ای از سخنان ﺣﺎج ﺣﺴﻴﻦ ﻳﻜﺘﺎ خطاب به بسيجيان دانشجو آيا حال تان از اين نوع خبرنويسی بهم نمی خورد؟ نگرانی های حضرت آيت‌الله العظمي مكارم شيرازي برگرفته ای از سايت آيت الله معصيت، ناسا و شَقُ القَمَر حميدرضا رحيمی	سازمان عفو بین الملل خواستار آزادی بی قید و شرط حشمت الله طبرزدی شد >>> آيا یوسف شريفی بجرم اين اعتراض اعدام می شود؟ گفتگوهای اختصاصی ما پيوند به نسخهء رايگان اينترنتی>>>> پيوند به کتاب «ترک های امروز» کتاب «درد اهل ذمه» حقوق خود را بيشتر بدانيد مجموعه ای از مقالات دربارهء قتل علم زندانيان سياسی اعلاميه حقوق بشر اعلاميه ها و ميثاق های بين المللی پويشگران =========== بنياد ميراث پاسارگاد ============= کميته بين المللی نجات پاسارگاد =========== سکولاريسم برای ايران =========== نژادپرستی و تبعيض (حاوی پيوندها) =========== مجموعهء فعالان حقوق بشر در ايران =========== ريشه کنی تبعيض ============= خبرنامهء گويا ========== ايرانيان دات کام =========== آژانس خبری کورش =========== نيلگون =========== آسمان ديلی نيوز =========== رضا پهلوی =========== مقالات سياسی =========== ايرانسکوپ =========== پارس ديلی نيوز =========== مردانی نيوز =========== خواندنیها =========== پشتيبانان =========== بلاگ نيوز =========== اصغر آقا =========== الفبا ============= اخبار روز =========== ايران امروز ============= خبرنگاران ايران ============= انقلاب مشروطيت ايران ============= اتحاد جمهوریخواهان ايران ============ تارنمای جمهوريخواهان دموکراتيک و لائيک =========== حزب مشروطهء ايران =========== جبههء ملی ـ شاخه آمريکا ========== جنبش آذربايجان برای يکپارچگی ايران ============= لج ور =========== سامان نو =========== آينده نگری =========== گفتگو ============ هزل (وبلاگ حميدرضا رحيمی) =========== پيام دانشجو وبلاگ مهندس طبرزدی =========== وبلاگ کورش زعيم =========== تغيير برای برابری =========== شبکه سراسری همکاری زنان ايرانی =========== شبکه همبستگی با مبارزات زنان ايران =========== تريبون ايران =========== گزيده هائی از سخنان امام خمينی مخالفان خود را بشناسيم آيت الله خامنه ای دولت نهم روند بسيار خطرناک غربزدگی و گرايش های سکولاريستی را که متأسفانه در حال نفوذ در بدنه مديريتی کشور بود، سد کرده است. آيت‌الله علم‌الهدي سکولارها در ایران جایگاهی ندارند! حضور پر شور ملت ایران در بيست و دوم بهمن عامل شکست کامل سکولارها در کشور است. آيت الله صافى گلپايگانى اسلام با فرهنگ لائيك و بى دينى مخالف است. دشمنان با استفاده از ترويج فرهنگ لائيك درصدند تا زنان را از خط عفاف و حجاب و كرامت منحرف كرده و سنت هاى اصيل اسلامى را از بين ببرند. آيت‌الله مکارم شيرازی نقش تلويزيون در ايجاد تحولات سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي بسيار مهم است. هر چند که در ساليان اخير برنامه‌هاي ديني و مذهبي در تلويزيون گسترش يافته ولي کساني در آنجا لانه کرده‌اند تلويزيون را به سوي سکولاريسم سوق مي دهند». سيد محمد خاتمی: راندن همهء منتقدان با چوب سکولاريسم، خود مروج اين انديشه است ! محمود احمدی نژاد: نظام آموزشی ايران 150 سال تحت نفوذ سکولاريسم بوده است! بقيه از ستون مقابل آيا شيخ فضل الله نوری مشروطه خواه بود؟ و آيا قوم آريا جعل انگليس ها است؟ گفتگوی مهدی فلاحتی با اسماعيل نوری علا در تلويزيون صدای آمريکا داستان نهضت آزادی و استبداد به روايت عبدالعلی بازرگان حاکمیت ایران طی سی سال گذشته با سلب حقوق قانونی نهضت، پیوسته دامنه فعالیت‌های آن را کاهش داده و به خیال خود متوقف ساخته است. غافل از آنکه معیار نهائی زنده بودن یک فرد یا سازمان، زنده بودن اهداف و آرمان‌هایش می‌باشد. امروز اندیشه آزادی خواهانه نهضت آزادی ایران بیش از پیش مورد تأیید مردم ایران واقع شده است و میلیون‌ها ایرانی؛ زن و مرد، پیر و جوان، مصّرانه خواهان آزادی‌های اساسی و حکومت مبتنی بر مردم سالاری و ارزش‌های اخلاقی و انسانی‌اند و از طریق شبکه گسترده ارتباطات و جنبش راه سبز آرمان‌های مذکور را دنبال می‌کنند. >>> در نشست سالانهء حقوق بشر اتفاق افتاد آرشيو
© 2009 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fax: 509-352-9630