شعاری که تا بغداد هم شنیده شد

منصور امان

با اعلام نتیجه انتخابات پارلمانی عراق که بر سُقوط گروه های مذهبی وابسته به جمهوری اسلامی و پیروزی گرایشات سکولار و ناسیونالیست گواهی می دهد، رویای "خلافت اسلامی" آیت الله خامنه ای زیر نام مُستعار "خاورمیانه اسلامی" که در آن به قُدرت رساندن یک حُکومت مذهبی دست نشانده در عراق نقشی کلیدی داشت، در حال تبدیل شُدن به کابوس طرد اسلام سیاسی در کانونهای قُدرتمند آن است.

پیروزی "ائتلاف العراقیه"، یک جبهه سیاسی مُتشکل از احزاب و جریانهای غیرمذهبی شیعه و سُنی که مُهمترین برنامه آن را کنار زدن طایفه سالاری و فرقه گرایی از حُکومت و سیاست تشکیل می دهد، روند مُنزوی گردیدن بُنیاد گرایی اسلامی در جامعه عراق را تایید کرد.

واقعیت مزبور به ویژه در شکست سهمگین باندهای شیعه مذهب سرهم بندی شُده یا وابسته به جمهوری اسلامی خود را به نمایش گُذاشته است. "ائتلاف ملی عراق"، یک ظرف سیاسی انتخاباتی برای جمع کردن دست پرورده های رنگارنگ "بیت آقا" و سپاه قُدس، با وجود سرمایه گُذاری هنگُفت اربابان خود و اتکا به شبکه های گُسترده اقتصادی و نظامی آنها برای اعمال نفوذ، تنها توانست کمی بیش از یک پنجُم آرای جامعه عراق که سهم جمعیتی شیعیان در آن نزدیک به 60 درصد می باشد را به دست بیاورد.

یک نشانه ی روشن از پروسه رانده شُدن اسلام سیاسی هدایت شُده از مرزهای شرقی به حاشیه و تقویت گرایش سکولار، مُدرن و درون گرا در جامعه عراق، در خودداری سرسختانه آقای مالکی از ائتلاف با گاوهای پیشانی سفید "مجلس اعلای اسلامی عراق"، و جریانهای مُقتدی صدر و احمد چلبی هویدا گردید؛ تاکتیک فُرصت طلبانه ای که حتی تلاش حُضوری پدرخوانده هایی از نوع آقایان مُتکی و لاریجانی در بغداد، قادر به تغییر آن نشد.

آقای مالکی ترجیح داد به جای رفتن زیر موجی که به حرکت درآمده، سوار آن شود و از همین رو نیز جبهه سیاسی خود را تشکیل داد که در آن با هدف زُدودن هر گونه تردید پیرامون جهت گیری مذهبی و قومی و وابستگی به حاکمان ایران، طیفهای رنگارنگی دست چین شده بودند.

بی اعتباری دست نشاندگان و پُشتیبانان خریداری شُده جمهوری اسلامی در عراق، با بی اعتبار شُدن اُلگویی که آنها به مُخاطبان خود پیشنهاد می کُنند، رابطه مُستقیم دارد. در این امر به ویژه رُسوایی انتخاباتی آیت الله خامنه ای، خیزش مردُم ایران علیه رژیم ولایت فقیه و رفتارهای جنایتکارانه و تکان دهنده حُکومت برای مُقابله با اعتراضهای شهروندان ایرانی تاثیر به سزایی داشته است.

شُعارهای "مرگ بر خامنه ای" و "مرگ بر اصل ولایت فقیه"، رای مردُم ایران در نفی استبداد مذهبی و اسلام سیاسی را بازگو کرده است. جایگاه این انتخاب نزد ملتهایی در منطقه که صدای میلونها شهروند ایرانی به آنها رسید، به ویژه از آن رو که در مرکز درهم آمیختگی دین و دولت و منبع پُشتیبانی ارتجاع مذهبی صورت گرفته، با اهمیت تر و تاثیر گُذار تر انگاشته می شود.

جمهوری اسلامی که یک پایه اصلی استراتژی آن برای حفظ ثبات و قُدرت در داخل را صُدور ارتجاع اسلامی و تولید اقتدار در بیرون از مرزها تشکیل می دهد، از آثار ضربه های کوبنده ای که از خیزش جُنبش دموکراتیک اجتماعی دریافت کرده و همچنان می کند، بهبود نخواهد یافت.

نتایج انتخابات عراق نه تنها موقعیت عُمومی باند نظامی - امنیتی ولی فقیه را در برابر خیزش مردُم تضعیف کرده است بلکه، آثار شکست دردناک در عراق، بر باد رفتن هزینه های هنگُفت مالی – سیاسی و از همه مُهم تر، پیامدهای داخلی آن، شکاف جدیدی در ساختار قُدرت به وجود خواهد آورد که گوه آن از نقش آیت الله خامنه ای در شکل گیری این شکست تراشیده می شود.

http://www.iranpressnews.com/source/074530.htm

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه