ظهور
و سقوط اصلاح طلبان جمهوری اسلامی
جوان هایی که شور و شعارهای «رنگی» را جانشین تجربه و واقعیت‌های
تاریخی می‌کنند، از ایران فرسوده در گورستان شهدای جنگ و اعدام
خبر ندارند تا بدانند «پروژهء اصلاحات» چگونه میل به «تغییر» در
جامعه ناراضی و در آستانه انفجار را دستاویز بقای نظام کرد. هرچند
ظهور اصلاح طلبان رژیم یک پروژه موفق امنیتی بود، ولی به زانو در
آمدن آنان در برابر جنایتکاری مانند رفسنجانی و التماس برای «حکم
حکومتی» از یک جنایتکار دیگر، میخ آخر را بر تابوت بر زمین مانده
این فرزندخوانده‌های رژیم کوبید.
◄
اصلاحات
خشن و انقلاب مسالمت‌آمیز
حسین باقرزاده
در فرهنگ
سیاسی ایران یک خلط مبحث بزرگ و خطرناک صورت گرفته است و بسیاری با سوء
استفاده از این امر به تخریب دیگران می‌پردازند. آن خلط مبحث، عبارت است از
مرادف گرفتن اصلاح (که مربوط به نوع تغییر است) با مبارزه مسالمت‌آمیز (که
مربوط به روش تغییر است)، و مرادف گرفتن انقلاب با جنگ و خون‌ریزی. همان
طور که در بالا به تفصیل آمد، این دو مفهوم هیچ ملازمه مفهومی یا عملی با
روش‌های تحقق آنها ندارند. مدعیان و مدافعان اصلاح‌طلبی در ایران، غالبا
با سوء استفاده از این خلط مبحث، چنین وانمود می‌کنند که مبارزه
مسالمت‌آمیز خاص اصلاح‌طلبی است، و تلویحاً یا تصریحاً همه نیروهای
تحول‌خواه را به توسل به جنگ و خشونت و تلاش برای لیبیایی کردن یا سوریه
کردن ایران متهم می‌کنند.◄
انتخابات،
تمرکز قدرت و نقش اپوزيسيون
