بازگشت به خانه                    پيوند به نظر خوانندگان                     آرشيو  مقالات                  آرشيو صفحات اول                جستجو

چهارشنبه 8 خرداد ماه 1392 ـ  29 ماه مه 2013

دروغ پردازی رژیم دربارهء سینمای زیرزمینی ایران

کانون حمایت ازسینمای زیرزمینی ایران

روز سوم خرداد برخی‌ از سایت های خبری رژیم در داخل کشور، با درج خبری تحت عنوان «آماده باش سینمای زیرزمینی ایران برای ثبت تصاویری از فتنهء احتمالی در جریان انتخابات سال ۱۳۹۲»، به پخش خبری جعلی دربارهء سینمای زیرزمینی ایران و هنرمندان در تبعید لیلا قبادی، بصیر نصیبی، جواد دادستان و مسلم منصوری پرداختند.

پایگاه های خبری رژیم با پخش این خبر ساختگی مدعی شدند که دست اندرکاران «سینمای زیرزمینی» و «انجمن هنر در تبعید» در پاریس جلسه ای مشورتی را برای ثبت تصاویر درگیری های احتمالی در انتخابات برگزار کرده اند.

این نخستین بار نیست که دستگاه های خبری رژیم دربارهء سینمای زیرزمینی ایران دست به دروغ پردازی زده اند. پیش از این هم از معاون سینمایی وزارت ارشاد تا فرمانده نیروی انتظامی رژیم نسبت به سینمای زیرزمینی موضعگیری کرده و از گرایش جوانان به هنر زیرزمینی ابراز نگرانی نموده و برای ایجاد ارعاب آنها را تهدید به سرکوب کرده اند.

این بار هم این سایت های خبری به دروغ مدعی شدند که سینمای زیرزمینی در رابطه با انتخابات به یک نهاد سینمائی در کشور نروژ و تلویزیون هائی مثل "من و تو" و "صدای آمریکا" قول همکاری داده است. خبرگزاری های رژیم، برای اثبات این خبر بی اساس، لینک و عکس چند خبر و مصاحبهء هنرمندان تبعیدی را، که ربطی به متن خبر هم ندارد، منتشر کردند. در حالی که نه‌ چنین جلسه‌ای در پاریس برگزار شده و نه مؤسسهء‌ نروژی مذکور یا رسانه‌های نام برده شده هیچگونه ارتباطی به حرکت سینماگران زیرزمینی داشته یا دارند.

موضع سینمای زیرزمینی دربارهء نهادهای سینمائی دولت های غربی و رسانه هائی چون "من و تو" و "صدای آمریکا " بسیار مشخص بوده و بارها علیه سیاست های آنها موضع گیری کرده و بهای این موضع گیری را در عمل پرداخته است.چرا که نهاد های هنری و سینمائی این دولت ها و رسانه هاشان همواره مبلغ سیاست های فرهنگی و سینمائی رژیم حاکم بر ایران بوده و هستند و اتفاقاً هر صدا و حرکت هنری و اجتماعی مستقل، که علیه تمامیت رژیم بوده، توسط این رسانه ها نادیده گرفته شده و لبه تیز سانسورشان شامل اینگونه آثار بوده و هست.

اگر هم، هر از گاهی، فرصت کوتاهی در اختیار هنرمندان در تبعید گذاشته اند تا سخنی در این رسانه ها بیان کنند بیشتر برای آن بوده که خط اصلی آنها - که همواره حمایت سیستماتیک از سینمای جمهوری اسلامی و باندهای درون حکومتی بوده - در جامعه کاملاً رو نشود و ژست بی طرفی و دموکراسی خواهی شان حفظ شود.

هنرمندان تبعیدی با آگاهی کامل به این مساله و با توجه به شرایط موجود که رسانه های مستقل عمومی‌ وجود ندارد، در مواردی تصمیم می گیرند با حضور در این گونه رسانه ها از این امکان محدود در حد ممکن استفاده کرده و اعتراض ‌شان را بیان کنند؛ آن هم تنها با این شرط که بتوانند در فرصت کوتاهی که دارند نظرات خودشان را آنگونه که می خواهند بیان داشته نه‌ اینکه با نظرات این رسانه‌ها همسویی کنند

جدا از تک صداهائی که گاهی دراین رسانه ها امکان حضور به آنها داده می شود اما کاملاً روشن است که این رسانه ها به طور سیستماتیک به تبلیغ دستگاه سینمائی رژیم مشغولند و در طی این سال ها بزرگ ترین فستیوال های سینمائی دولت های غربی، و نهادهای به اصطلاح حقوق بشری شان، جایزه هاشان را به سمت سینماگران و توجیح گران فرهنگی رژیم و اپوزیسیون های دست ساز آن سرازیر کرده اند.

وقتی سینمای زیرزمینی، با تلاش پیگیر مسلم منصوری و با همکاری تعدادی از هنرمندان در تبعید و داخل کشور، پا گرفت طولی نکشید که رژیم در برابر آن دست به بدل سازی زد و فیلم هائی را به عنوان سینمای زیرزمینی تولید کرد تا چهرهء سینمای زیرزمینی را لوث و مخدوش کند. و همین رسانه ها و نهاد های دولت های غربی این فیلم های بدلی رژیم را به عنوان سینمایی زیرزمینی به جامعه معرفی کردند.

طبیعی است که با این کارخواستند تااصل حرکت سینمای زیرزمینی ایران در جامعه بی پشتوانه و بی حمایت بماند چرا که جامعه بیشتر آن فیلم های تقلبی که در رسانه ها تبلیغ می شود را می بیند و می شنود اما با این همه وقتی اینگونه رژیم نسبت به سینمای زیرزمینی حساسیت نشان می دهد که حتاخبرگزاری هایش دست به دروغ پردازی می زنند و اینچنین از ثبت تصاویر واقعی جامعه و اعتراضات اجتماعی مردم هراس دارد، گویای این حقیقت است که سینما و هنر زیرزمینی در حد توان خودش در مسیر مبارزات اجتماعی مردم علیه کلیت رژیم حاکم بر ایران، کارآیند و تاثیرگذار است.

بدون شک جوانان و هنرمندانی در داخل کشورهستند که هنر زیرزمینی را به عنوان یک الگو و راهکار در برابر هنر رسمی انتخاب کرده اند، و تلاش دارند تصویرگر صدای مردم زیر ستمی باشند که در هیچ یک از این رسانه های رسمی صدایی ندارند و به رغم سرکوب و ایجاد رعب و وحشت رژیم، در

    مبارزه شان علیه وضع موجود از پای نمی نشینند.

    کانون حمایت از سینمای زیرزمینی ایران

    می ۲۰۱۳

  http://ir.voanews.com/info/ugc_page/2396.html

http://kosmorama.no/en/

https://www.facebook.com/#%21/photo.php?v=10152825145885226

http://www.artenexil.net/B3.htm

 

 

 

نظر خوانندگان

 

 

محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

 

بازگشت به خانه