روندِ
تحولات سیاسی در ایران و آرایش نیروهای سیاسی
کوروش اعتمادی
تأکید بر
مفاد منشور جهانی حقوق بشر، منظور برپایی آن نظام حکومتی سکولار توأم با
خواست های انسانی و دمکراتیک، و نه عرفیگرایی از نوع اقتدارگرایانه آن که
در مقاطعی از تاریخ، جوامع بشری را به نابودی سوق داده اند. سکولاریسم راه
آشتی و سازش با هر نیروی اقتدارگرای دینی و ایدئولوژیکی را رد می کند و هدف
اصلی سکولار دمکرات ها در گام نخست تدوین قانون اساسی نظام حکومتی بر بستر
منشور جهانی حقوق بشر می باشد که حقوق اجتماعی و سیاسی همهء گروه ها و
شهروندان ایرانی در مقابل قانون را یکسان بر می شمارد.◄
در
خدمت آزادی و دمکراسی برای مردم
یا پیشکاری این یا آن بازیگر جمهوری اسلامی؟
محسن قائم‌مقام
در
انتخابات پیش به ما می‌گفتند، شما که در انتخابات شرکت نکرده‌اید (و منظور
ایشان از “شرکت در انتخابات” رأی دادن و یا از این آن بازیگر حکومتی حمایت
کردن است) حضوری در مبارزات در پی انتخابات نمی‌توانید داشته باشید. این
گفته ها از دهان کسان و گروه هائی بیرون می‌آمد که نقش کدخدا و یا مبصر
مردم را می‌خواهند داشته باشند. ما در “انتخابات”ی که آزاد نیست و تنها
برای خودی‌ها درست شده، که امروزه جلوی برخی از ایشان را هم گرفته‌اند،
شرکت نمی‌کنیم، یعنی رآی دادن در انتخاباتی که آراء خوانده نمی‌شود و
کاندید های سفارشی دارد، بی‌معنی است.◄
ما منتظر چه هستیم؟
داریوش افشار
وضعیّت
کنونی ایران، مناسب ترین و بهترین شرایط تاریخی را برای ایجاد یک اتحاد
وسیع بین نیروهای آزادیخواه، سکولار و برانداز فراهم کرده است. توهم بسیاری
که دل شان را به "اصلاحات" خوش کرده بودند در حال از بین رفتن است و
بزرگترین مانع پیشرفت مخالفان، یعنی بخش هائی از همین "اصلاح طلبان"، با
ناباوری در حال گیج زدن هستند و بدنبال دریچۀ دیگری برای حفظ همین نظام می
گردند. یک نیروی آزادیخواه، سکولار و برانداز امروز در شرایطی قرار دارد تا
بخش های عظیمی از ملّت ایران را به سوی خود جلب کند و بتواند یک جایگزین
مردمی را در مقابل "خلافت" و سلطۀ سپاه پاسداران اش و یا دیگر راه حل هائی
که اجنبی ها در سر می پرورانند معرفی کند.
اعلام
حالت فوق العاده نظامی و نمایش انتخابات در ایران!
