|
||||||||
پيوندها |
خبرهای شبکهء سکولارهای سبز |
مطالب شمارهء قبل | سال چهارم ـ شماره 947ـ دوشنبه 6 دی 1389 ـ 27 دسامبر 2010 | |||||
پيوند به نسخهء رايگان اينترنتی>>>>
=========== =========== نژادپرستی و تبعيض (حاوی پيوندها) =========== ============= ========== ========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== ============= =========== ============= ============= ============= ============ =========== ============= ============= =========== =========== =========== ============ =========== =========== =========== =========== =========== ===========
|
گزارش کميسيون نظارت بر انتخابات
اسماعيل نوری علا سکولار سبز چه کسی است؟
ويدئو، فايل کوچک صدا
مراحل نظری و عملی آلترناتيو سازی (ويدئو)
سردبیر سایت ترکمن صحرا مدیا>>>
گفتگو با جوانان پشتيبان نهاد مردمی
(هر دو از ديپلمات های بريده از
چهارشنبه 26 آبان شمال کاليفرنيا (منطقهء خليج) به همت مهدی ذوالفقاری
چهاردهم آبان
سرپرست انجمن سکولارهای سبزونکوور
انجمن سکولارهای سبز ونکوور آغاز بکار کرد از صفحهء فيس بووک انجمن ديدار کنيد>>>
نتیجهء سه ماه نقشه کشی، تمهید مقدمات، وسوسه، تیمار و تهدید را بچشم خود دیدیم. می گویند بین هفتاد تا هشتاد نفر از سراسر جهان سمپات آن مراسم بيست و يکم آذر، دکتر زهتابی، و تراختور بودند و، با توجه به سابقهء عملکرد معرکه گیران، و تجارب گذشتهء "جعبه جادوئی این خیمه شب بازی"، ظن اینکه شاید عده ای از اینها نیز استخدام شده بودند که ماموریتی را انجام دهند و برای اربابان شمال و جنوب عکس، فیلم، یا رپرتاژ تهیه کنند، چندان مستبعد بنظر نمی رسید. طبعاً بقیه برای ادای فریضهء ملی حاضر بودند و شاید قلیلی نیز بیطرفانه برای درک استقبال یا عدم استقبال مردم به آنجا آمده بودند. ولی هر چه بود اين مراسم جواب آنهائی را که ده سال است با عناوین مختلف و عروسک های متفاوت صحنه این خیمه شب بازی را می آرایند، بصراحت داد. >>>
مواجههء همزمان غرب با امکان سقوط رژیم و خطراتی که این حاکمیت میتواند برای منافع آنها داشته باشد، آنها شرایطی را تجربه میکنند که با شاه و انقلاب سال پنجاه و هفت تجربه کرده بودند. لذا، با درک امکان سقوط رژیم، همزمان با درک لزوم تغيير آن، در پی آلترناتیوی برای حاکمیت فعلی میباشند بنحوي که آن آلترناتيو شرط و خواست اصلی غربيها يعني وجود عنصر مذهب در ماهيت هر حکومتي براي آينده ايران را تامين و تضمين نمايد. در این راه بهترین و مقبولترین آلترناتیو، اصلاحطلبانی هستند که خواهان تغییر حاکميت ميباشند به شکلي که جمهوری اسلامی حفظ شود، و عنصر پیوندی اسلام به جمهوریت قطع نشود، که همين اصلاحطلبان را تبديل به ایدهآل غرب به عنوان نظام آینده ایران نموده است تا بار دیگرکشور ایران از رسیدن به دمکراسی باز بماند. >>>
یکی از مناقشه برانگیزترین عادت های ذهنی ایرانیان اعم از مردم عادی یا نخبگان فکری «یکسویه نگری» و«بی تعادلی» در تفسیر واتفاقات تاریخی و سیاسی است، کمتر دیده ام درباره نقش «مثبت» خارجی ها در کشورما صحبت شود و هرچه خوانده ام پر بوده از فرضیه های توطئه انگارانه و نقش «کاملا منفی» خارجی ها در امور ایران. شاید یکی از جدی ترین موانع توسعه سیاسی در ایران همین نوع تفکرات باشد،تفکری که مبتنی بر خودشیفتگی نسبت به خود و بدبینی نسبت به دیگران است. ب
بی جا نيست که در مورد آخرين سريالی که ديده ايم چند خطی بنويسيم: سريال مختارنامه، با بازی خوب فريبرز عرب نيا و مهدی فخيم زاده. حالا قصد ندارم در باره ی کمّ و کِيفِ اين سريال چيزی بنويسم و از خوب و بد سينمايی اش سخنی به ميان آورم. حرف من بدآموزی اين جور سريال هاست. بله. درست شنيديد. بدآموزی. بدآموزی که شاخ و دُم ندارد. حتما بايد حجاب کسی عقب باشد يا صورتِ کسی خوشگل باشد يا کارهای نقشِ منفی فيلم به نظر مثبت بيايد تا ما بگوييم بد آموزی؟ نه جانم همين تلويزيون پاستوريزه ی ما هم می تواند سريال های بدآموز نشان دهد، يکی اش همين مختار نامه. >>>
|
حکومت مکار آخوندی با ترفندی اهریمنی از زیر بار یک تعهد چند ده میلیارد دلاری در سال شانه خالی می کند تا بهتر و بیشتر از پیش بتواند هم درآمد حاصل از فروش نفت و دیگر منابع را صرف آشوبگری در دنیا و منطقه کند ...>>>
جستجوی واقع بينانهء «حداقل» آيا اساساً سنجه ای وجود دارد که به ما بگويد، پس از زدن شاخ و برگ خواست ها و توقعات مان در مسير رسيدن به توافقی مابين نيروهای اپوزيسيون، کی و کجا و چگونه می توان از رسيدن به «حداقل واقعی» آگاه شد؟ و پذيرفت که اگر در مورد اين حداقل نيز توافقی صورت نگيرد، همچون مورد توليد کالاهای مصرفی که در آن «کاهش هزينه های ثابت» منجر به ناممکن گشتن توليد می شود، همبستگی نيز ناممکن خواهد بود؟ >>>
تفاوت جامعه شناختی شادی وخوشباشی ويدئو، همراه با فايل کوچک صدا برای دانلود>>>
وحشت آيت الله خامنه ای در زمان سقوط اتحاد شوروی درست بود؛ چرا که کمونيسم شوروی نيز مانند اصول گرايان می خواست در هر سه عرصهء قدرت مجريه، قوانين جنايی و مدنی، و مبانی علمی، اعمال قدرت کند و حاضر نبود به مناسبات اجتماعی و معنوی انسان ها، بسنده کند و مي خواست نظير اسلام اصولگرايان، تماميت جامعه را يا در اختيار گيرد، يا که خود را نابود کند. >>>
تجربه ناکام فاشیسم و کمونیسم به مثابه نظامهای توتالیتر و ایدئولوژیک در برابر چشم ماست. نوع خاورمیانهای آن که با چاشنی دین و اسلام بر شدت تندی و تیزی آن افزوده شده است، سرنوشتی بهتر از آنها نخواهد داشت. با این همه کسانی در همان «حاشیه امن» حکومت تلاش کردند راهی را بپیمایند که پیش از این توسط دیگران پیموده شده و به بنبست رسیده بود. برای کسانی که هنوز بند نافشان به نظام جمهوری اسلامی وصل است مسئله در بهترین حالت بر سر نجات «نظام و ایران» است. حال آنکه نجات «نظام» و «ایران» با هم، ممکن نیست!>>>
جمهوری خواهان دموکرات ولائیک ایراندعوت به چهارمینگردهمآئی سراسری جنبشبه آگاهی همۀ همراهان، دوستان و علاقمندان میرسانیم که چهارمین نشست همگانی جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران در روزهای شنبه و یکشنبه 19 و 20 بهمن 1389 (12 و 13 فوریه 2011 ) در شهر پاریس برگذار خواهد شد. این نشست فرصتی خواهد بود برای گفت و شنود حضوری در بارۀ برخی از مبرم ترین مسائل اجتماعی و سیاسی جامعۀ ایران و بحران های حاکم بر آن، پس از خیزش و سرکوب جنبش اعتراضی و شهروندی و تبادل نظر میان همراهان، یاران و علاقمندانی که همچنان بر ضرورت تحول دموکراتیک و برقراری جمهوری مبتنی بر رأی آزاد و همگانی مردم و جدائی دین و دولت در ایران پافشاری می کنند و جمهوری اسلامی را، در همۀ جلوه هایش، مانع اصلی این تحول به سوی آزادی، برابری و دموکراسی میدانند و همگرائی نیروها و ظرفیت های اجتماعی و سیاسی حامل این تحول را ضرورتی عاجل به شمار میآورند. در این گردهمآئی، همراهان جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک، در عین حال، کوشش خواهند کرد ارزیابی و سنجشی واقع بینانه از کارنامۀ گذشته خود و عملکردهای دو سال اخیر به دست دهند و به ویژه نارسائی ها و تنگناهای کار خویش را بازنمایانند و برای برخی از گرهگاه های اصلی آن، راهکارها و چاره های تازه ای بیندیشند و پیشنهاد دهند. ملاحظات و نقد همۀ یاران و دوستداران جنبش آزادی خواهی در این زمینه، برای ما مغتنم خواهد بود. یک روز پیش از گشایش گردهمآئی، در نظر داریم پیرامون گذر ازجمهوری اسلامی و شعار جدائی دولت و دین، در میز گردی، نظرات و آرای طیف متنوعی از فعالان سیاسی را، در گفت و شنودی رویاروی، به بحث عمومی بگذاریم. آگاهی های لازم در بارۀ چگونگی تماس، محلّ همآیش ها، امکانات اقامت و برنامه ها، در فراخوان بعدی منتشر خواهد شد.شورای هماهنگی جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران گروه کار تدارک گردهمآئی
فیلسوفی که دانشگاه تعطیل کرده است روز آنلاین شصت و پنج سالگی آقای عبدالکریم سروش را جشن گرفت و ویژه نامه ای منتشر کرده است. این کار پسندیده و میمنت اثر قابل احترام و تشکر است. خالق این ویژه نامه برای آنکه جنس بدرستی جور کرده باشد از همه انواع اندیشمندان خبره بویژه آشنا به فلسفه، همچون آقای فرخ نگهدار و علی شاکری گرفته تا خانم نوشابه امیری و محمد برقعی را هم برای نوشتن در بارهء "ملا صدرا" ی عصرمان دعوت فرمودند. نه فقط اندیشمندان نامبرده، حتی مترجم و زبان شناس آشنا به فلسفه ای مثل داریوش آشوری و فیلسوفی مثل محمد رضا نیکفر هم در بارهء این بزرگوار نظر داده اند. من هم به عنوان یکی از آحاد ملت ایران تولد آقای سروش را تهنیت عرض می کنم با این پرسش از آقای آشوری و محمد رضا نیکفر – که البته دومی هم فیلسوف اند و هم سیاستمدار – که: «آیا در جهان فیلسوفی را می شناسند که دانشگاه تعطیل کرده باشد؟» من تا این لحظه فکر کرده و می کنم که آقای سروش تنها فیلسوفی باشند که دانشگاه تعطیل کرده اند و از کرده خود هم پشیمان نیستند. (حالا حمایت جانانه ایشان از آیت الله خمینی ارزانی ایشان باد). امیدوارم این دو بزرگوار جواب سؤال من را بدهند. از گردانندگان محترم سایت سکولاریسم نو سپاسگزاری می کنم که سؤال من را مطرح می کنند. من این نوشته را توسط یکی از دوستانم که ساکن کانادا هستند برای شما می فرستم، از این دوست هم تشکر می کنم. با احترام.
یک دست اسلحه یک دست کلید زندان براستی اگر امروز بتوان در میان دولتمردان این رژیم یک نظر سنجی بدون ترس به عمل آورد چند درصد آنها حاضر هستند در میان این دو گزینهء "آیا دوست دارید فرزند شما در حوزهء علمیهء نجف تحصیل کند یا دانشگاه هاروارد؟" به حوزه علمیه نجف رضایت دهند؟ >>>
|
آیا از امام حسین و با انقلاب میتوان به آزادی رسید؟ مسالهء اصلی همین اختلاف نظر در میان معترضان و مخالفان است. اگرچه بسیاری در لزوم اعتراض به دستگاه حاکم وحدت نظر دارند ولی بسیاری در یافتن جایگزین برای آن مشکل دارند؛ آن هم مشکلی بيست و دو ساله که می توان نمود آن را در«اپوزیسیون پیر و فرتوت» خارج ازکشور به خوبی مشاهده نمود. اپوزیسیون ما با جنبش سبز تکانی خورد و مدتی هم به طور موقت متحد و یکپارچه ماند ولی آنچنان متکثر و بیبرنامه و بیهدف بود که حتی برچسب «تکثر گرایی ِ» جنبش سبز نیز برآن نچسبید و خیلی زود همه به راه خود رفتند. >>>
مردم ایران سرانجام هم میدانند چه میخواهند و هم چه نمیخواهند و در هر دو به جاهای درست رسیدهاند. ما نیز بجای رقابت آشکار و نهان با جنبش سبز که تنها اثرش ضعیف کردن روحیه مردم است بهتر است بدانیم چه میخواهیم و چه نمیخواهیم. نخست دست برداشتن از ادعاهای نامربوط؛ و رها کردن استراتژی همه در یک جبهه میآید. باید بهترین آیندهای را که برای ایران میخواهیم پایهء همکاریها قرار دهیم. بجای سرهم کردن ائتلافی بر اصول متناقض و سخن گفتن با زبانهای گوناگون، در همرای کردن گرایشهای پذیرندهتر، بر اصول همگانی ــ بهترین دستاوردهای بشریت ــ بکوشیم. اگر در این میان کسانی بیرون ماندند چه باک. >>>
دو مقاله از فرهنگ قاسمی آنها بودند و امروز هم هستند؛ آیا ما نیز هستیم؟ وقتی ندا آقا سلطان را جمهوری اسلامی در خیابان کشت و پنج مبارز را اعدام کرد، رهبران اپوزیسیون و افراد سر شناس سخنرانی ها کردند، به رادیو و تلویزیون های اروپایی رفتند، تظاهرات بر پا کردند… که همهء آن اقدامات بی تردید خوب و بجا بود و هنوز هم ضروری است که دست از تبلیغات علیه رژیم جنایتکار حاکم بر ایران برداشته نشود. اما، در عین حال، باید بفکر همیهنان جان بدر برده از ضرب و شتم کشتار نیز بود و برای کمک به آنها بسیج شد. گاهی بی تفاوتی در میان ما شرم آور و خفه کننده است. کسانی که دست شان به دهان شان میرسد با چشمان باز به روی این از خانه گریختگان نگاه می کنند و به شکوه هایشان گوش م یدهند و ناجوانمردانه به راه خود ادامه می دهند و گذشتهء خود را گویی فراموش کرده اند!>>>
ملت بیدار، خسته نباشید، زنده باشید مردم غیور کرد با تظاهرات در میادین سنندج و در مقابل زندان این شهر، زندانیان جان بر کف با اعتصاب غذا، اپوزیسیون کرد و غیر کرد با حضور در مقابل سفارت ها و شش تن از آنها با به زنجیر کشیدن خود به میله های سفارت جهوری اسلامی در پاریس، اپوزیسیون با دعوت به تظاهرت جهانی برای روز یکشنبه، بالاخره امضا طومار ها و اقدامات سازمان های حقوق بشری و شاید تلفن های برخی از مسئولین جهانی و…ناقوس مرگ را متوقف کرد و این جوان دانشجوی بیگناه را از اعدام نجات داد...>>>
ای عشق با تو حرف میزنم، ای رنج، مگر آجری؟ در کمتر از 24 ساعت آیا ممکن است اتفاقی بیفتد تا اجرای این حکم متوقف شود؟ آری، ممکن است. لیکن تنها به این شرط که حکومت به طور موقت هم که شده دریابد به این همه تلاش و واکنش باید پاسخی سزاوار داد و دهان کجی و اجرای حکم اعدام، قطعا آن پاسخ سزاوار نیست. چرا بر همراهی مسئولان قضایی جمهوری اسلامی تأکید میکنم؟ زیرا با تجربه سه دهه گذشته، برای من کاملا تصورپذیر بود که امروز صبح خبر دیگری را در اینترنت بخوانم. خبر اجرای حکم را!>>>
«آزادي بيان» و «حقوق بشر»اميد سهرابی«آزادي بيان» در اعلاميهء حقوق بشر (ماده نوزدهم) ذكر شده است اما ماهيت آن در اين اعلاميه روشن نيست. آيا اينجا با يك «حق طبيعي» روياروئيم؟ بديهي است كه ما در اينجا با يك «حق موضوعه» سر وكار نداريم بلكه با يك فرايند روياروئيم كه از «اعلام حقوق طبيعي بشر» آغاز شده و با دروني شدن آنها در حقوق موضوعهء ملي پايان مييابد (يعني همان "حداقل حقوق شهروندي"). البته سازوكاري براي تطبيق حقوق داخلي كشور ها با اين اعلاميه وجود ندارد. بنابراين، در نهايت، شهروندان يك دولت اند كه ميتوانند عامل اين فرايند باشند.>>>
پس از قوهء قضاییه، که به طور کامل به حیات خلوت بیت رهبری و دولت احمدینژاد تبدیل شد، اکنون نوبت مجلس و مجمع تشخیص مصلحت است که از همه جهت و به طور رسمی از حیّز انتفاع ساقط شوند. با اضمحلال استقلال دو قوهء قضاییه و مقننه و تمرکز قدرت در قوهء مجریه از یک سو، و بسط قدرت نظامیان و امنیتیها در بیت رهبری و دولت، از سوی دیگر، میتوان شاهد همان زلزلهء سیاسی بعد از انتخابات - امنیتی و نظامی شدن حکومت در صحنه واقعی سیاسی- در عرصهء حقوقی کشور بود، به این معنا که نیروهای نظامی و امنیتی نهادهایی مثل مجمع تشخیص مصلحت، مجلس و قوهء قضاییه و در مرحلهء بعد شورای نگهبان را با ایجاد روالهای سیاسی تازه از دور تصمیم گیری و سیاست گذاری در کشور خارج کنند.>>>
اصرار به اظهار نظر مراجع تقلید در قلمرو سیاسی اگر چه سودی برای مردم ندارد، اما مشروعیتی برای آنان ممکن است بیافریند که نه حقشان است و نه به سود فرایند گذار به دموکراسی. چگونه می توان از صنفی انتظار یاری داشت که پس از چندین دهه عمر، مهم ترین مسئله ای که برای آن حاضرند شورش اجتماعی برپا کنند، نمایش چهرهء قمر بنی هاشم است؟ چگونه می توان انتظار داشت که این مراجع به یاری این نسل بشتابند در حالی که مهم ترین دغدغه شان طرز لباس پوشیدن این نسل است و دائماً به زمامداران حاکم فرمان می دهند که با کسانی که مطابق احکام فقهی لباس نمی پوشند، برخورد باید کرد؟ گذار به دموکراسی نیازمند "فرد خودآیین" است، نه مقلد و پیرو.>>>
برای من تابلوئی از آتا تورک بکش، برادرم بدون اینکه چون مجسمه سازان حق کشی کرده باشی اگر سوار بر اسب هم نباشد می شود در حال راه رفتن در کوچه ای در بین مردم...>>> دولتمردان حکومت اسلامی بهتر است از دشمن خود بياموزند بر اثر تبليغات مغزشويانهء حکومت اسلامی، بيشتر آشنائی های ما با کشور اسراييل حول محور منازعهء اين كشور با فلسطينيان دور مي زند در حاليكه به جرأت مي توان اسراييل را (فارغ از از كشمكش ها و اختلافاتش با فلسطينيان) تنها دمكراسي واقعي خاورميانه خواند و، صرفنظر از همهء دشمنی های واقعی و خيالی، از آن آموخت که در يک کشور بنياد نهاده شده بر اساس مذهب اکثريت اش حتی، همچنان می توان به اصول سکولاريسم وفادار ماند. اسراييل با وجود پاره اي اشكالات دروني، مانند وجود احزاب افراطي مذهبي، با «رويه هاي دمكراتيك» اداره مي شود، تندترين انتقادات به سياست هاي دولت اسراييل را مي توان در روزنامه هاي خود اسراييل، مانند ها آرتص، پيدا كرد. چند نمونهء مربوط به سال هاي اخير در مورد وجود اين روندهای رويه هاي دمكراتيك» را می توان بر شمرد: نمونهء نخست) شكايت چند دختر از «موشه كاتساو» كه اولاً نشان مي دهد در نظام سياسي اسراييل مي توان از شخص اول حكومت شكايت كرد و، در وهلهء دوم، آن كه شكايت شهروندان مي تواند زمينه هاي بركناري و محاكمهء دولتمردان را فراهم سازد و بيانگر اين موضوع مهم است كه دادگستري اسراييل از حكومت تاثير نمي پذيرد. نمونهء دوم) رسيدگي به پرونده «اهود اولمرت» در مورد فساد مالي و اداري كه باز هم نشانگر شفافيت در سيستم اسراييل است. نمونهء سوم) تظاهرات عليه دولت و نخست وزير اسراييل. دولت اسراييل هيچگاه به بهانهء نزاع با فلسطين يا لبنان از برگزاري تظاهرات ضد دولتي جلوگيري نكرده است. مورد آخر آن تظاهرات معترضان به بنيامين نتانياهو در مقابل خانه وي است. مطمئنا اگر چنين تظاهراتي در ايران برگزار مي شد و مردم معترض در مقابل محل اقامت رهبر جمهوري اسلامي تظاهرات مي كردند با شليك مستقيم تير سربازان و مامورين محافظ بيت رهبري مواجه مي شدند. بدين ترتيب می توان نشان داد که، نظام سياسي اسراييل، عليرغم درگيري مداوم شان با حرب الله لبنان و حماس در غزه، روندهاي دمكراتيك را رها نكرده و باعث نشده «حاكميت پارلمان»، «تكثر احزاب سياسي»، «آزادي رسانه ها»، «آزادي اجتماعات» و توجه به «رشد علمي» در آن كشور متوقف شود...
چکیده ی تمام حکم های توضیحالمسائل! اگر حکم های تمام رساله های توضیح المسائل را جمع کنیم، عصاره اش این است: «اگر طوری باشد که خوشت بیاید حرام است!» تمام قصاص یارانه ای! ـ کج فهمی ـ نوعی تذکر ـ مثال برخی عوامل مکتبی، اصرار دارند سری که درد نمی کند را هم حتما ً دستمال ببندند!.. در توضیح عرض می کند که ملت یک لا قبا هنوز مشغول التیام جراحات وارده ناشی از ماجرای هدفمند کردن یارانه (حذف یارانه ها - م) بود که خبرگزاری مهر ناگهان، قیلوله ی ماموت های قم را بر آشفت تا ترتیب برگشت مبلغی را که مهندس الاسلام و المسلمین احمدی نژاد، دامت تحریکاته، با هزار اما و اگر قولش را به ملت داده بود، از پیش تعیین کند!>>>
|
|||||
© 2010 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fax: 509-352-9630 |