|
|
||
|
فهرست مقالات | صفحات اول | دربارهء سکولاريسم نو | دربارهء نشريهء ما | تماس | جستجو | فيلترشکن | English Section |
||
|
بخش اظهار نظر خوانندگان | گفتگوهای اختصاصی | آرشيو عکس و کاريکاتور | آرشيو عکس و مکث | آرشيو کوتاه و گويا | آرشيو جمعه گردی ها |
||
|
پيوندها |
فهرست مطالب |
سال پنجم ـ شماره 1120 ـ دوشنبه 1 اسفند 1390 ـ 20 فوريه 2012 |
|
سايت شبکهء سکولارهای سبز>>>
پيوند به نسخهء رايگان اينترنتی>>>>
و پيوند به يک ويدئو>>>
=========== ========== ========== ========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== =========== ============= =========== ============ =========== ===========
 |
|
با آنکه مقایسهء فرآیند تصمیم گیری سیاسی همواره دشوار است، این واقعیت که عراق و سوریه هر دو توسط حزب بعث کنترل می شدند و منشأ ایدئولوژیک واحدی داشتند، امکان یافتن شباهت هائی را می دهد. هر دو رژِیم دیوان سالاری متمرکزی ایجاد نمودند که بر پایه نیروهای امنیتی زیر سلطهء رییس جمهوری بنا شده بود. در بغداد یا دمشق، شاخه های حزب بعث به عنوان ابزاری برای کنترل توده مردم عمل می کردند. متن صورت جلسه نشست های شورای فرماندهی منطقه ای حزب و نوارهای ضبط شده شورای فرماندهی انقلاب به ریاست صدام حسین، به خوبی نشانگر ساز و کار گرفتن تصمیم ها در بغداد هستند. >>>
منطقه ای کردن بحران درونی ایران با انگیزهء کنار زدن مبارزات مردم ایران نمی تواند شکاف میان جامعه و حکومت را پر کند و بحران ایران، که ریشه در ساختار قانونی و ولایت مطلقه فقیه دارد، را کاهش دهد. یکی دیگر از دلایل منطقه ای کردن بحران این است که جمهوری اسلامی دروازهء مقابله با فرو پاشی خود را در سوریه می بیند. بنابراین برای حفظ اسد همه جانبه هزینه می کند. اما گره زدن مشکلات ایران با رژیم منزوی و جنایتکار اسد که تمام کشورهای منطقه راعلیه خود بسیج کرده است تنها می تواند هزینهء رژیم ایران را بالا ببرد بی آنکه از سقوط اسد و پی آمد های آن در ایران جلوگیری نماید.>>>
انزوای سیاسی رژیم ایران در سطح جهانی، که اکنون کشورهای منطقه را نیز در بر می‌گیرد، آینه‌ای تمام‌نما از انزوای داخلی آن است. همان طور که سیاست ارعاب و سرکوب در داخل کشور، رژیم را بیش از هر زمان دیگر با مردم ایران بیگانه کرده و حتا بسیاری از نیروهای هوادار آن را از خود رانده است، در سطح بین‌المللی نیز سیاست ترور و ماجراجویی رژیم آن را به انزوای بی‌سابقه‌ای کشانده و حتا بسیاری از متحدان سنتی آن را از خود رانده است. امروز تنها رژیم‌های معدودی که از روابط خود با ایران سودهای کلان سیاسی یا اقتصادی می‌برند (به شمول چین و روسیه) حاضرند در مجامع بین‌المللی به دفاع از رژیم برخیزند.>>>
اصلاح طلبان گمان می کنند با معامله و مماشات و باج دادن به متجاوز و چاقوکش می توانند مملکت را سر و سامان بدهند. انسان شرافتمند و آزادی خواه و یک سیاست مدار لایق، یک سری پرنسیپ ها و اخلاق انسانی و خواسته های انسان دوستانه دارد که سر آن ها می ایستد و برای رسیدن به آن ها مبارزه می کند. حال یا موفق می شود و یا نمی شود، اما این اندیشه های اوست که به دیگران منتقل شده و نسل های آینده به آن مبارزه برای رسیدن به آزادی ادامه خواهند داد.>>>
در طیف مخالفان حکومت آیت الله خامنه‌ای در آستانه انتخابات مجلس نهم گروهی به هم ریخته تر و آشفته تر از اصلاح طلبان مذهبی (گروهی که در انتخابات ریاست جمهوری هفتم از محمد خاتمی حمایت کردند) وجود ندارد. کسی نمی داند که چه تعداد از آنها به طیف برانداز پیوسته اند (در یک سر طیف) و چه تعداد هنوز مانند اعضای اصلاح طلب مجلس به آقای خامنه‌ای وفادار مانده‌اند (در سر دیگر طیف) و می خواهند در انتخابات شرکت کنند؛ همان طور که در دهه‌های هفتاد و هشتاد نمی دانستیم که چه تعداد از آنها مذهبی یا باورمند به ولایت فقیه مانده‌اند و چه تعداد تغییر عقیده داده‌اند.>>>
اصلاح طلب نیستم چون خواهان نظامی سکولار دموکرات هستم که در آن تمامی شهروندان، با هر باور و دیدگاهی و با هر دین و مسلکی، از حق سخن گفتن و اظهار عقیده های شخصی شان برخوردار باشند و قانون برای همه به طور یکسان اجرا شود و عدالت اجتماعی شامل حال یکایک هم میهنانم باشد نه فقط آقازاده ها و خواصی که در طی این سه دهه ننگین، همواره بر گرده مردم سوار شده و حق ایشان را خورده اند. من خواهان حکومتی دموکرات هستم که در آن، مسئولین مملکت در یک انتخابات عادلانه، توسط مردم انتخاب شوند و مردم حق بازخواست ایشان را داشته باشند و نمایندگان مردم در مجلس، شجاعت و شرف لازم را برای مورد بازخواست قرار دادن و در نهایت عزل مسئولینی که مردم مخالفشان هستند را داشته باشند.>>>
رفتن به راه دیگری "حق" هر حزب و سازمان سیاسی است. این نکته درست بلافاصله در همان روزهای آغاز جدال بر سر تعبیر "دوگانه" از منشور پس از نخستین گردهم آئی رسمی ـ کنفراس اینترنتی ـ حزب بعد از درگذشت رهبر و پایه‌گذار واقعی حزب، به ذهن یکی از هموندان حزبی رسید و به آن هم در یکی از زیر نویس‌ها اشاره نمود. در اولویت قرار دادن رساندن شاهزاده رضا پهلوی به پادشاهی در ایران، آن هم از هزاران فرسنگی و بدون گذاشتن تمامی وزن و گرانیگاه اصلی بر تحولات از درون و بدست مردم ایران به سرگردگی جامعه‌ی مدنی جوان اما ورزیده‌ی آن، راه دیگریست، جدا از راه داریوش همایون.>>>
دروغ، توهم؛ بلای جان جامعه ایرانی بارها تبعیدیان ایرانی را در آغاز راه جدیدشان از نزدیک دیده ام و شرم را نیز در صورت شان: تبعیدی ای که برای نخستین بار پایش را به سفارت یا کنسولگری حکومت اسلامی ایران می گذارد؛ آدمی که با اعلام ورشکستگی مالی می خواهد، پوند طاهر اش را به ایران بفرستد و با بهرهء 25 درصدی با تمام چیزهای خوب گذشته اش وداع کند؛ فعال سیاسی سابقی که اول بار، سرشکسته و ساکت در صف «ایران ایر» ایستاده است و چه بسا به هزینه هایی که تا کنون داده، فکر می کند؛ فعال پناهندگی ای که برای همبستر شدن با زن پناهجویی که برای کمک نزد او آمده - زنی بی خانمان که از حق انتخاب محروم است - به دنبال توجیه های عقلی می گردد و سر به دیوار می کوبد ... در تمام این تجربه ها، در آغاز شرمساری را در سیمای این آدم ها دیده ام...>>>
زمانی که من بسیار جوان بودم و هیچ تجربه‌ای در امور اجتماعی نداشتم و فقط با خودم زندگی می‌کردم، در این فکر بودم چرا بزرگ ترها راست نمی گویند یا، مثلاً، فلان قضیه را یک جورایی کج و معوج و باز پروری کرده و تحویل دیگران می دهند. کمی که به قولی جوانک شدم با واژهء "سیاست" آشنا شدم و کم کم فهمیدم سیّاس کسی است که بهتر از همه توانایی تغییر در اصل و فرع یک واقعیت را دارد. بدیهی ست که سال ها گذشت تا توانستم بفهمم وقتی در اجتماع کس یا کسانی را خیلی «با تجربه» قلمداد می کنند یعنی چه. >>>
ملت ما هر خاصیتی که داشته باشد، یک عیب بزرگ هم دارد که همانا تنبلی ست!.. در توضیح بیشتر عرض می کند که معلوم نیست چرا ملت یک لاقبا، جیب های سوراخ ِ لباس مندرس خود را تعمیر نمی کند؟ باری- فدوی درمرور جراید شریفه ی دارالخُرافه امشب هم دید، که به گزارش دیوان محاسبات، باز ملت سر به هوا، مقداری پول ُخرد گم کرده است!؛ ملاحظه کنید: «دیوان محاسبات: 12میلیارد دلار از بودجه پارسال گم شده!»>>>
|
|
© 2007 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fax: 509-352-9630 |
||
منطقه
ای کردن بحران ایران
ترور،
خطر جنگ، و انزوای سیاسی بیشتر رژیم
اصلاح
طلبان
اصلاح
طلبی مذهبی، آشفته‌تر از همیشه
