من هرگز و هیچ وقت ادعای نمایندگی یا رهبری هیچ دسته یا گروهی را نکرده‌ام و نخواهم کرد. اما با انتظاراتی که بسیاری از هم‌‌میهنانم از من دارند، یک رسالت بسیار مهم دارم و آن هم کمک کردن به اتحاد و همبستگی و همکاری هرچه بیش‌تر بین نیروهای سیاسی در این مرحله زمانی است. در این مورد مسلم بدانید که من سال‌هاست تلاش می‌کنم. با توجه به این‌که امروز جو بسیار فرق کرده است. نگرانی نسبت به عواقب سیاست‌های ماجراجویانهء‌ نظام برای کشورمان جدی‌تر از همیشه است. چه خطر‌ جنگ به خاطر سیاست اتمی و چه خطر تجزیه‌ شدن مملکت به خاطر برخورد ناشایسته‌ای که نظام با بسیاری از گروه‌های کشورمان داشته و دارد، واقعاً جدی‌ست. برای کشوری که با این همه ارزش ‌های انسانی و امکانات طبیعی می‌تواند کشور قدرتمندی باشد، برای کشوری که می‌توانست امروز یک ژاپن یا یک کره جنوبی باشد، اما متاسفانه خیلی بیشتر شبیه یک کرهء شمالی شده است، دغدغه و جدیت کار از هر زمانی بیشتر در میان هم‌میهنان‌مان احساس می‌شود. طبیعتاً خلاء جدی یک بدیل برای این وضعیت وجود دارد.>>>

یک لایهء سودجو و تازه به دوران رسیده که، به عنوان ریزه‌خوار سپاه پاسداران، بر پروژه‌های نان و آبدار، مثلاً خانه‌سازی‌های ونزوئلا، چنگ می‌اندازند، همان‌هایی هستند که سودشان در ماندن مستأجر حکومت اسلامی در خانهء قدرت ملت است و ظاهرا با هیچ رأیی نیز نمی‌توان حکم تخلیه آن را گرفت! برخی از این تازه‌ به دوران رسیده‌ها را اتفاقا سیاسی‌های پیشین، اعم از چپ و ملی و مذهبی، تشکیل می‌دهند! اینها هستند که پیش از این و هم اکنون در داخل و خارج، نیروی قابل اتکای آخوندها ـ از جمله محمد خاتمی و علی اکبر هاشمی رفسنجانی ـ بوده و هستند و اینک نیز قرار است برای مقابله با نیروهای دمکراسی ‌خواه ایران، که جهت یک اتحاد فراگیر و تشکیل یک شورای ملی مبارزه می‌کنند، به میدان بیایند. ساده‌اندیش آنهایی هستند که ناآگاهانه در دام چنین پروژه‌ای می‌افتند که برایش سرمایه‌ گذاری عظیم انسانی و مالی شده است.>>>

فرهاد جعفری