اصلاً زنان در 1314 چقدر در جامعه حضور داشتند که بخشنامه کشف حجاب آنان را «مجبور» به برداشتن چادر از سر خود بکند! تقریباً هیچ! اتفاقاً! کشف حجاب برای این بود که راه زنان را بگشاید، و گشود! اگر زنان با همان حجاب در اجتماع فعال می‌بودند، چه بسا رضاشاه به این فکر نمی‌افتاد که به «کشف» آن بپردازد! و اگر قرار بود کشف حجاب نه به صورت قانونی و از «بالا» بلکه اختیاری و از «پایین» می‌بود، آخوندها همان دماری را از روزگار زنان و مردان طرفدار کشف حجاب در می‌آوردند که پس از هفتاد سال و هنوز از آنها در می‌آورند!>>>

در جستجوی کدام آینده برای میهنمان ایران؟

فرهنگ قاسمی

کلامی دارم با طرف‌داران جمهوری‌خواهی و آن اینکه اگر در جستجوی آینده بهتری برای میهنمان ایران با مخاطرات کمتر و با ثبات بیشتر هستیم، باید به طور منطقی و واقع‌بینانه با مسئله پادشاهی برخورد کنیم. متأسفانه در طیف جمهوری‌خواهان کسان زیادی را نمی‌شناسم که از مسئله پادشاهی در ایران امروز ابراز نگرانی ‌کنند زیرا آن دفتر را بسته می‌دانند! عده‌ای از جمهوری‌خواهان در عطش بر زمین زدن جمهوری اسلامی گزینه « تعیین نوع رژیم، بعد از سرنگونی آن توسط رأی مردم » را پذیرفته اند...>>>

پیرامون «آینده نگری ِ» جناب فرهنگ قاسمی

کوشان. م

جناب فرهنگ قاسمی در نوشتاری تحت عنوان "در جستجوی کدام آینده برای میهنمان ایران" به نکاتی از نوشتار بنده تحت عنوان "فرض غیردموکراتیک بودن پادشاهی ناشی از ندانستن است"  اشاره کرده که لازم است پاسخی اجمالی داده شود.>>>

چرا نبايد از رضا پهلوی ترسيد؟

ما جمهوری خواهان بايد کم کاری و نازائی خود را بپذيريم. ما اگر رضا پهلوی را بازماندهء دوران منقرض سلطنت پهلوی ها می بينيم، بايد به ياد داشته باشيم که هنوز هم در بين ما کسی برجستگی همآوردی با او را ندارد، آنگونه که اغلب مان آرزو می کنيم که رضا پهلوی جمهوری خواه شود و خود را کانديد رياست جمهوری کند! همچنانکه در بين جمهوری خواهان نيز کسی نمی تواند هيمنه ای را بخود بگيرد که ابوالحسن بنی صدری می گيرد که همجنان خود را نه «رئيس جمهور قبلی جمهوری اسلامی» که «رئيس جمهور منتخب مردم» می خواند. و يا مورد مريم رجوی را داريم که رياست جمهوری اش (حتی با قيد موقت بودن آن در آينده) اکنون بيشتر به شوخی تبديل شده است.>>>

محور مذاکرات بغداد چیست و طرفین از هم چه می خواهند؟  پاسخ این پرسش را تارنمای "بازتاب امروز" چنین گزارش می دهد: «در مذاکرات بغداد طرف های غربی خواستار "دسترسی کامل و سریع به پارچین"، "تحویل کل اورانیوم غنی شدهء بيست درصدی" و "تعلیق غنی سازی اورانیوم بیش از پنج درصد" هستند و در قبال این سه امتیاز "تنها قرار است یک امتیاز کوچک داده شود و آن هم تعویق در تحریم کامل نفتی خواهد بود"». بسیار بعید به نظرمی آید که از مذاکرات بغداد نتیجهء مثبت و روشنی بدست آید و به فرض هم چنین شود روی پایبندی نظام ولایت مطلقه فقیه به قول و قرار و تعهدهایش نمی توان حساب باز کرد.>>>

اکونومیست>>>

بقيه در آرشيو