کارنامهء «اپوزیسیون راست»

اصغر کریمی؛ از حزب کمونيست کارگری ايران

نمونه دیگر میزگردهای میبدی بود که آنجا هم بحث درمورد آلترناتیو بود و تعداد نه چندان کمی از این چهره های اپوزیسیون راست حضور داشتند. البته مینا احدی را هم دعوت کرده بودند. در اینجا بحث "انحلال" جمهوری اسلامی بود، گویا قرار است در دادگاهی یا محضری فرمان انحلال جمهوری اسلامی را صادر کنند! یا بحث براندازی بود، که مبادا با سرنگونی و حضور مردم تداعی شود، و مینا در جلسات مختلف فشارشان داد که یک کلمه درآیند بگویند اعدام نمی خواهیم، زن نباید بی حقوق باشد. یک کلمه از دهان هیچکدام شان خارج نشد. نوری علا که شاید اصلی ترین چهرهء شاخص این میزگردها بود گفت «بعداً، یعنی بعد از این انحلال! یا براندازی ِ! این رژیم، اعدام به رأی مردم باید گذاشته شود تا ببینیم اعدام می خواهند یا نه!» >>>

آلترناتیو سکولار، گفتمانی انحرافی

بخش اول از مقاله ای به نام «انحلال طلبی»

بيژن نيابتی

در یک مبارزه فراگیر سیاسی که آماج آن زیر سوآل بردن ساختار قدرت سیاسی  و مناسبات اقتصادی جامعه و نهایتاً بزیرکشیدن حاکمیت مستقر هست، آنچه که بیش از هر چیز دیگر اهمیت دارد "گفتمان" های درون جنبش های گوناگون اجتماعی  است. آن نیرویی نهایتاً موفق به هدایت این جنبش ها می شود که موفق شده باشد اولاً گفتمان سازی کند و دوماً "گفتمان مسلط" را از آن خود نماید. یکی از مؤلفه های عمدهء نظریه پردازی نیز همین توان گفتمان سازی است. یکی از الزامات اساسی مسلط شدن یک گفتمان در درون جامعه، پیروزی «تئوریک» آن بر مجموعهء گفتمان های موجود و از سر راه برداشتن گفتمان غالب است... با این تفاصیل  می خواهم  به نقد یک گفتمان انحرافی در میان مخالفان تمامیت رژیم جمهوری اسلامی  بپردازم؛ گفتمانی که در ماه های اخیر، بحث اطراف آن در پهنهء تئوریک مستمراً در میان بخشی از روشنفکران ما جریان داشته و رسماً و صراحتاً بدنبال آلترناتیو سازی می باشد. این گفتمان که، با یک نامگذاری عجیب و غریب بخشی از اپوزیسیون پراکنده ایرانی را به خود مشغول کرده است، ملغمه ای است تحت عنوان انحلال طلبی!>>>

دانشگاهیان و آیندهء دموکراسی در ایران

یوحنا نجدی

جنبش‌ها، به باور این نوشتار، همچنان پویا و جاری اند و از این رو، مجدانه می‌توان به فعال شدن دوباره یک جنبش اجتماعی دموکراسی خواه حتی در مقیاسی گسترده‌تر و عمیق‌تر، در آینده‌ای نزدیک امیدوار ماند. این نوشتار، با استناد به آمار و داده‌های رسمی ارائه شده توسط سازمان‌های دولت جمهوری اسلامی و نهادهای بین المللی بر اهمیت کیفی و کمی قشر تحصیلکرده و جامعه دانشگاهی در ایران و مطالبات روشنفکرانه آن‌ها تاکید می‌کند؛ یعنی مجموعهء عواملی که گرایش به ارزش‌های دموکراتیک را در جامعه تقویت می‌کند..>>>

روشنفکر: مرغ عروسی و عزا

مسعود نقره کار