مساحت کشور لیبی با شش میلیون جمعیت بیشتر از ایران است اما همین جمعیت کم نیز در بخش های کوچکی از این کشور، عمدتاً سواحل دریای مدیترانه، سکونت دارند. تفاوت عمدهء ایران با لیبی در تنوع محیط زیست و پراکندگی جمعیت آن است. اگر حکومت آخوندی بیش از این دوام یابد، با تکرار فاجعه هایی چون خشک شدن دریاچهء ارومیه و زاینده رود، دور و دیری نمی پاید که بخش عمده ای از سرزمین ایران نیز، به گفتهء دکتر باقرزاده کریم، مشاور سازمان محیط زیست، "تبدیل به کویرغیرقابل سکونت" خواهد شد.>>> 

اين روزها «باسمه کاری» جانشين حملهء علنی و انتقاد صريح به يک کنش اصيل شده است و مستقيماً بی اثر کردن روند بر ساختن و علم کردن يک آلترناتيو سکولار ـ دموکرات در خارج کشور را آماج خود قرار داده است. علت اين جابجائی هم آن است که حملهء علنی و انتقاد صريح گاه می توانند «کنش اصلی» را با اهميت تر هم جلوه دهند، حال آنکه باسمه کاری موريانه ای موذی است که پايه های جذابيت يک پديده را می خورد و می تراشد تا عاقبت موجب شود که آن پديده، همچون هيکل سليمان، فرو ريزد و ناکام تمام شود.>>>

اگر در کشورهای عربی، نبرد بر سر دیکتاتوری پیشین و جمهوری‌های اسلامی «دموکراتور» باشد که به نظر من در حال شکل‌گیری است، اتفاقا در ایران نبرد بر سر جمهوری اسلامی موجود و نیروهای مدافع دمکراسی است که یک دیکتاتوری اسلامی را از جمله با ابزار دمکراسی (انتخابات) تجربه کرده است. در این میان «الگوی ترکیه» نه برای دمکرات‌ها بلکه برای اسلام‌گرایان میانه‌رو چه بسا ایده‌آل باشد اما دیر یا زود تناقض‌های آن نیز از جایی، مثلا تغییر قانون اساسی به سود «دین» و انتخاب چندباره اردوغان بیرون خواهد زد.>>>

ضعف نگاه فلسفی در تبیین مولفه های اجتماعی

نقدی بر سخنان اخیر عبدالکریم سروش در باب اخلاق دینی

مهران اميراحمدی

در روز های اخیر شاهد آن بودیم که عبدالکریم سروش در نشستی در شهر کلن برای هواداران نهضت آزادی، سخنانی در باب روشنفکری دینی مطرح نموده است و به صراحت عنوان کرده که: «حقیقت و هویت دینی منبع انگیزهء بیشتر و الگویی مناسب برای زندگی اخلاقی است». لازم به یاد آوری است که چنین گفتمانی در چند دههء اخیر بیش از پیش  از سوی اصلاح طلبان دینی مطرح و منتشر گشته است. به نظر می رسد نگاه صرف «فلسفی»  موجب شده تا برخی کسان در نگرش و ارزیابی مولفه های «اجتماعی» دچار خطا گردند. بهتر بگویم، در زمانه ای زندگی می کنیم که در شناخت دنیای پیرامون خود کمتر به نگاه های فلسفی اعتنا می گردد.>>>

بغرنج‌های زمانه‌ی ما

درباره‌ی دگردیسی اجتماعی

شيدان وثيق

مسایل اجتماعی، به قول مارکس، هنگامی برای انسان‌ها طرح می‌شوند که شرایط عینی حل آن‌ها آماده شده باشند. او که بانی ماتریالیسم تاریخی بود راست می‌گفت اما باید می‌افزود که حتا با وجود شرایط مناسب، جنبش‌های اجتماعی می‌توانند راهی برای دگرسانی جامعه پیدا نکنند و این در حالی است که راه‌کار‌های پیشین و سنتی یا پاسخگوی وضعیت کنونی نیستند و یا به واقع «این همانی» را در شکلی دیگر ادامه می‌دهند. معما و تراژدی عصر ما در همین جاست: جنبش‌های اجتماعی برای تغییر وضع موجود، در شرایطی که همه‌ی زمینه‌ها و شرایط نیز فراهم می‌باشند، در چاره جویی عاجز می‌مانند و راه‌حل‌‌های نجات‌بخش ادعایی نیز کارآمدی ندارند.>>>

يادگاری از رفراندوم 58>>>

سال هاست مي گويند و مي نويسند كه با اجراي طرح ها بحران درياچه اروميه كنترل خواهد شد. اما، طبق معمول رژيم و رويه آخوندي، سال هاست مي گويند و مي نويسند که ازبودجه و اجرا و عمل به طرح ها خبري نيست. براي بشار اسد ميلياردها دلار نقد دارند و مي فرستند، ولي براي حفظ درياچهء اروميه و حراست از منافع ملي در آذربايجان خير، بودجه ندارند! جواب رژيم به اعتراض مردم هم سركوب است. طوري كه مردم حتي بابت اعتراض مسالمت آميز زيست محيطي نيز با زندان و شكنجه و شليك و چماقداران موتورسوار و نيروي ويژهء سپاه و بسيج و لباس شخصي ها مواجه اند.>>>

شرایط در ایران این بار به مراتب حساس تر از دفعات گذشته است. این بار کردهای ایرانی از پشت جبهه ای بنام "اقلیم کردستان عراق" برخوردارند. این بار انگلیسی ها در اطراف بصره به تعلیم نظامی جوانان عرب تبار خوزستان مشغولند. این بار، بلوچ ها نیز، که طی سه دهه گذشته ستم مذهبی را نیز علاوه بر ستم ملی تجربه کرده اند، فعال گردیده و متاسفانه و ناخواسته به سمت شیوه های خشونت آمیز رانده شده اند. این بار آگاهی نسبت به ضرورت حل مسئله ملی در سطح جامعهء ایرانی بمراتب وسیع تر از گذشته است و این بار قدرت های بین المللی، بر اساس راهبرد خاورمیانه بزرگ، مقاصد خود را در تبدیل کشورهای بزرگ منطقه و از جمله ایران، به موزائیک هایی کوچک، که خطر کمتری برای منافع غرب و به ویژه اسرائیل داشته باشد، پنهان نمی کنند.>>>

هر چند فرانسیس فوکویاما خطر اخوان‌المسلمین در مصر و دیگر کشورهای عربی نه به عنوان افکار عمومی اکثریت جامعه بلکه به عنوان مهمترین گروه سازمان‌یافته‌ی سیاسی نفی نمی‌کند اما معتقد است که اسلامیسم، داستان غالب نیست. دو قرائت اسلام‌گرایی را در این منطقه مطرح می‌کند: ایران و ترکیه؛ و مقایسه‌ی وضعیت این دو کشور به لحاظ داخلی و بین‌المللی. او در ادامه به اهمیت سیاست و نقش توسعه و مدرن‌شدن جامعه در دگرگونی‌های سیاسی اشاره می‌کند و خوشبینی خود را در مورد خیزش خاورمیانه بیان می‌دارد و اهمیت نهادسازی برای دموکراسی را مطرح می‌نماید.>>> 

خوان کول، استاد تاریخ در دانشگاه‌های آمریکا و کار‌شناس روابط بین‌الملل، در مطلبی که در بخش دیدگاه‌های شبکهء خبری سی‌ان‌ان منتشر شده، ضمن دفاع از دخالت نظامی ناتو در حمایت از شورشیان لیبی، می‌نویسد که مخالفان و منتقدان این جنگ استدلال‌هایی را مطرح می‌کردند که همه افسانه و حاکی از بی‌اطلاعی از شرایط واقعی لیبی بود. او این موارد را در ده عنوان فهرست کرده است.>>>

به گزارش جرس، احمد خرم، وزیر راه دولت خاتمی پیشنهاد کرده که ترکیه و یک کشور اسلامی دیگر بر انتخابات ایران نظارت کنند. با تجربه ای که ایرانیان از «طرح» های  این گروه دارند، سخت نیست که بشود حدس زد که جناح خاتمی مشغول دست زدن به یک مانور سیاسی برای آماده کردن اذهان ملت و صاف کردن جاده مشارکت در انتخابات بعدی ج. الف است.>>>

روز آنلاین: هوشنگ اسدی: یکی خامنه ای را بیدار کند.

گودنشین سابق: در روایات بسیار موثق آمده است که روزی یکی از اصحاب از حضرت شان  پرسیدند که چگونه باشد بیدار کردن رهبر مسلمین جهان از خواب؟ حضرت شان فرمودند که برای پاره کردن چرت رهبر مسلمین جهان سه عمل واجب است! اول آنکه  مقاله ای نویسند و در روز آنلاین منتشر سازند. دوم آنکه مطالب جدی سیدی طنز را در گوشش بخوانند تا از خنده بیدار شود، اما زینهار که در خواندن آن مطالب زیاده روی نکنید که زیادی مطالب آن سید،  یا رو دل آورد یا روده را پاره سازد. و  سوم آنکه خیرخواهان اش مغز کوسه ای در هاوان بکوبند و از آن ضمادی بسازند که یا به او بخورانند و یا بر او تنقیه کنند، تا هم هوشش و مکرش افزون گردد و هم از خواب گران برخیزد.>>>