مشکل اساسی فقط اين نيست که زنان ما در جنبش هايي که ظاهرا ًبه آن ها ربطی ندارد شرکت نمی کنند؛ مشکل آنجايي به شدت بچشم می خورد که شرکت کنندگان در آن جنبش های «غير زنانه» نيز پس از مدتی، متقابلاً، حاضر نمی شوند در کنار ما قرار گيرند و به فراخوان های ما توجه کنند. توجه کنيم که اين امر حتی در مورد همه ی آن کسانی هم صادق است که به برابری و آزادی و حقوق بشر باور دارند. آن ها نيز با تصور اين که اين فراخوان زنان محدود به گروهی خاص است خود را موظف به حضور در کنار دعوت کنندگان نمی بييند. بدين ترتيب، کسانی که هر يک گوشه ای از يک مجموعه ی بهم پيوسته را گرفته اند دست در دست هم نمی نهند و قدرت خود را گسترده نمی سازند.>>>

مردم هيچ كاره اند که رئيس جمهور تعيين کنند؟

مصباح يزدی (ويدئو)>>>