تا آخر ایستاده ایم!

در مورد رفتار حکومت با زنده ياد هدی صابر

شهادتنامه 64 زندانی سیاسی بند 350 زندان اوین

اینک که حکومت اعتراض به جنایتی را با جنایتی دیگر پاسخ گفت ما قاطعانه اعلام می داریم حاکمیت کنونی مسوول مستقیم مرگ شهید صابر است .این حادثه ناگوار اولین نبوده و با ادامهء وضع کنونی آخرین هم نخواهد بود. گرچه رسیدگی دقیق به پروندهء اغلب زندانیان سیاسی نشان از بی داد و تضییع گسترده حقوق آنان در دادرسی ها دارد اما هدی صابر قریب به یک سال بدون هیچگونه قرار قانونی و محکومیت و به شکلی کاملاً خودسرانه با اعمال زور و قدرت نمایی برخی نهادهای امنیتی در برابر چشمان همهء دستگاه های مسوول در زندان به سر می برد و هیچکس پاسخگوی این سوال نبود که اصلاً او چرا و با کدام توجیه قانونی در زندان به سر می برد.>>>

دربارهء گزارش اکبر گنجی

از مسئولیت خمینی در جنگ ايران و عراق

کامبیز باسطوت

نکتهء قابل اهمیتی که در نقل قول های گنجی جلب نظر می کند تسلیم پذیری کادرهای نهضت آزادی ـ مانند بازرگان و یزدی ـ و نيز اعضای شورای انقلاب در برابر خمینی است... اینها همه کسانی هستند که ادعا می کردند بر ضد دیکتاتوری شاه مبارزه کرده بودند. لیکن همین مدعیان مبارزه با دیکتاتوری شاه برای آزادی و رفاه مردم ایران وقتی پای جنگ با عراق و کشته شدن مردم و ویرانی و خرج مالی جنگ پیش می آید آماده اند بنام «وظیفهء شرعی» که خمینی مرتب آن را به آنها یاد آوری می کرد و جنبه تقلید از مرجع را داشت سکوت کنند و اجازه دهند که خمینی اجتناب از جنگ را غیر ممکن کند و به خوردن خون انسان ها برای رفع تشنگی خود بنام خدمت به خدا و اسلام موفق شود.>>>

جنبش زنان ایرانی و مشکل حجاب

مژده نورزاد

حجاب یک ابزار پدر/ مردسالارانه است برای کنترل رفتار جنسی زن و اصولن برای کنترل شخصیت زن. تمام مذاهب هم از این ابزار استفاده کرده اند، در ادیانی مانند یهودیت ومسیحیت در طی سال های طولانی رفرم هایی صورت گرفته، در اسلام این رفرم اتفاق نیفتاده و ما اینک با حجاب به عنوان پرچم اسلامیست ها مواجه هستیم. واقعیت این است، هر جا اسلام سر کار آمده، نمونه اش در ایران، افغانستان، سودان، حجاب وجود دارد. از نظر کسانی که حجاب را واجب می دانند زن یک جنس است، یک موجود جنسی که صاحب دارد، صاحبش پدرش ، همسرش یا برادرش است.قرائتی رئیس ستاد نماز جمعه به صراحت می گوید:" شما جنس مرغوب را در کادو می پیچید، روی تلویزیون پارچه می اندازید، کتاب قدیمی را جلد می کنید، طلا و جواهرات را ساده در دسترس قرار نمی دهید.بنابراین جلد و حجاب نشانۀ ارزش است." یا مطهری در کتاب مسئله حجاب، زن را به درّ درون صدف تشبیه می کند.>>>

از حجاب دختران فوتبالیست ایرانی‌

تا پدیده سانسور در رسانه‌‌های سبز

داریوش خورشیدنشان

تکلیف حجاب در نظام آینده ایران چگونه است؟ آیا نظامی سکولار شکل می‌‌گیرد که اختیار انتخاب پوشش را به خود زنان می‌‌دهد و یا رژیمی‌ با قرائت رحمانی از اسلام و مردمسالاری دینی (بر اساس دستورات خدشه ناپذیر اسلام)، حکم به اجبار حجاب زنان مسلمان زاده می‌‌دهد؟! آیا با فرض آمدن دولتی سکولار بر سر کار، متصورست که بتوانند در مقابل روحانیت (چه حتی روشنفکر دینی اش)  بایستند و قوانین جاری کشور را بر اساس هنجار‌ها و نیازهای امروزی مردمان و نه سنت و فقه و قرآن بنویسند؟>>>

دویچه وله - تیم ملی فوتبال زنان ایران به دلیل حجاب بازیکنان از ادامه شرکت در بازی‌های مقدماتی المپیک محروم شد. ایران به این تصمیم اعتراض کرد و در مقابل فیفا نیز این اعتراض را بی‌مورد دانست. صحنه‌ای از تحصن برخی بازیکنان تیم ملی فوتبال بانوان ایران در برابر کمیته ملی المپیک و تقاضا از مسئولان برای حل این مشکل.

بکارت، ابزاری برای سوء استفادهء حاکمان

مقالهء «فرانت لاین» دربارهء رفتار حکومت با زنان

گزارشات اخیر مبنی بر انجام آزمایش بکارت توسط ارتش مصر بر روی بیش از ده زنی که در میدان تحریر مصر دستگیر شده بودند، نمونه ای غم انگیز از این ماجراست. به گزارش سازمان عفو بین الملل، 18 زنی که در بازداشت به سر می بردند، «هدف ضرب و جرح قرار گرفتند، تحت شوک الکتریکی قرار گرفتند، جستجوی بدنی شدند، سربازان مرد از آنها عکس گرفتند و آنها را مجبور کردند که "آزمایش بکارت" انجام دهند و سپس آنها را تهدید به اتهام خودفروشی کردند.» پیام اهریمنی که در پشت این شیوه وجود دارد این است: اگر دوباره شما را در حال تظاهرات پیدا کنیم، به طور علنی اعلام می کنیم شما خودفروش بوده اید و آبروی شما و تمام خانواده تان را خواهیم برد.>>>

جایگاه زنان در جنبش سبز و در خیزش های منطقه

آزاده دواچی

حضور زنان در جنبش سبز و حرکت پایا پای آن ها در کنار مردان برای اعتراض به تضییع حقوق شهروندی، برگ دیگری  از مشارکت های پر نفوذ زنان  در جنبش های اجتماعی را ورق زد. اما چالش هایی را نیز در برابر این دو جنبش قرار داد. چالش هایی که در دو سال گذشته مورد بحث بسیار قرار گرفته است. اما آنچه سالگرد بيست و دوم خرداد امسال را که نمادی مشترک برای جنبش زنان و جنبش سبز است، از سال گذشته متمایز می سازد، حضور جنبش های بزرگ دموکراسی خواهی در کشورهای منطقه است. ظهور این جنبش ها فرصت مغتنمی فراهم کرده تا ما بتوانیم چالش هایی که طی دو سال در جنبش زنان و جنبش سبز به وجود آمده را، از بیرون و از آیینۀ جنبش های منطقه ای، مشاهده کنیم.>>>

ماموران به هنگام کار ناشايست خود می‌گفتند: «یا زهرا، از ما قبول کن»

يک قربانی تجاوز در زندان های حکومت اسلامی

سايت خودنويس: کمپین بین‌المللی حقوق بشر ایران، شهادت زن جوانی که می‌گوید بعد از انتخابات بارها از سوی ماموران مورد تجاوز قرار گرفته را منتشر کرد. او در «شهادت» خود می‌گوید: «وقتی ندا مرد، کل ایران، کل دنیا فهمید، اما وقتی به من تجاوز می‌کردند، من را شکنجه می‌کردند و روی بدنم سیگار خاموش می‌کردند، هیچکس نفهمید...». این قربانی تجاوز و شکنجه می‌گوید که بسیاری که شرایط مشابهی دارند به خاطر آبروی خود حاضر به طرح موضوع نمی‌شوند. در طول دو سال اخیر، موارد متعددی از «تجاوز» در بازداشت‌گاه‌های ایران مطرح شده است. به گفته برخی از کارشناسان، شهادت دادن در باره مواردی نظیر «تجاوز» در جوامعی مانند ایران، بسیار سخت است و ممکن است عده زیادی هنوز حاضر به بیان آن‌چه بر آنها رفته نشده باشند. همین مساله باعث شده برخی رسانه‌ها و موسسات مدافع حقوق بشر، «موارد» تجاوز که خیلی سریع و بعد از انتخابات مطرح شد، مورد بررسی دقیق‌تری قرار دهند. کمپین بین‌المللی حقوق بشر ایران در آستانه دومین سالگرد انتخابات بيست و دو خرداد هشتاد و هشت، شهادت یک زن جوان که پس از دستگیری توسط نیروهای انتظامی، مورد تعدی و تجاوز قرار گرفته را منتشر کرده است. به‌نظر می‌رسد این شهادت، یکی از کامل‌ترین موارد بازگویی جنایت بعد از انتخابات باشد. این زن جوان می‌گوید در تمام مدت بازداشت از کمترین حقوق یک زندانی محروم بوده است. به گفته او، بالای برگه‌های بازجویی، آرم‌های دادگستری و وزارت اطلاعات را مشاهده کرده است. این قربانی شکنجه و تجاوز همچنین می‌گوید که ماموران هنگام رفتارهای «ناشایست» خود می‌گفته‌اند: «یا زهرا، از ما قبول کن». بر اساس این شهادت ویدیویی، تجاوز در بازداشتگاه انجام گرفته است. این قربانی تجاوز در پایان این شهادت ویدیویی می‌گوید که بيست و دو سال دارد، اما احساس پیری و مردن می‌کند. این زن جوان از همه کسانی که شرایط مشابهی تجربه کرده‌اند می‌خواهد که جلو بیایند و حرف بزنند. این فیلم را از اینجا می‌توانید ببینید.

بقيه در آرشيو

آنچه ما داريم و مصری ها نداشتند

يک خوانندهء سايت خودنويس

من کسی را نمایندگی نمی کنم اما در اطرافم بسیاری را می شناسم که چون من فکر می کنند. بنده به عنوان یکی سبز بریده و مستاصل به سهم خودم بر این باورم که در مقایسه با کشورهای تازه رهایی یافته از چنگال دیکتاتوری ما ناتوانیم در تلاش هایمان و در علمی کردن فکر ها و نقشه ها و برنامه هایمان به خاطر چیزهای که داریم نه به خاطر چیزهای که نداریم. ما تجربه انقلاب را داریم و آنها ندارند. ما اصلاح طلبان را داریم و آنها ندارند. ما رفسنجانی و عمال لندن نشین و بروکسل نشین و نیویرک نشین و سایر دول راقیه نشین را داریم که انها این شگلی اش را ندارند. ما ولایت فقیه های داخلی و خارجی را داریم و آنها ندارند. ما خاتمی را داریم و انها ندارند، ما توجیه گران بزرگ تنبلی و کاهلی و بی غیرتی به نام اصلاحطلب و مشارکتی بارسانه های رسا و پرجرس و کلمه دان داریم و آنها ندارند. ما تئوریسین های هزیان گویی چون عبدی و علوی تبار و غیره داریم و آنها ندارند. ما درخانه اژدها و در بیرون گرگ در کمین را داریم و آنها ندارند. ما قانون اساسی بی نتازل را داریم و آنها ندارند. ما چراغ روشن و پرفروغ راه خمینی کبیر و امید به بازگشت به عصر طلایی امام را داریم و آنها ندارند. ما نکبت اپوزیسیون خارج را داریم و آنها ندارند. راستی یادم رفت، ما دژ عظیم و پر صلابت روحانیت و حوزه علمیه را داریم و آنها ندارند. و ما هراس از آینده هم داریم و آنها ندارند.

بقيه در آرشيو

نامهء سرگشادهء برخی از مهمترين چهره های جبههء ملی

به اديب برومند، رئيس شورای مرکزی جبههء ملی ايران

مه لقا اردلان، عباس اميرانتظام، داود هرميداس باوند، مرتضي بديعي،

عيسي خان حاتمي، اسماعيل حاج قاسمعلي، جمال درودي، علي رشيدي،

كورش زعيم، حسين شاه حسيني، حسين عزت زاده، پريچهر مبشري، علي اكبر نقي پور

خاطر نشان مي سازيم كه در شرايط كنوني كشور كه ملت ما براي دستيابي به دموكراسي و اهميت راي آزاد در انتخابات، فداكاري ها مي كنند و هزينه هاي سنگين مي پردازد، اقدام براي ايجاد شورايي با محروم كردن همه اعضاي سازمانهاي جبهه ملي ايران در سراسر كشور از شركت در انتخابات، آن هم توسط كساني كه عضويت شان درشورا چند سال است سرآمده و ديگر مشروعيت ندارد، خلاف مصالح ملي و آرمانهاي جبهه ملي ايران مي باشد.>>>

معنای انتخابات

عبدی کلانتری

در بارهء کتاب «فرصت انتخاب» نوشتهء روزبه میرابراهیمی

چند ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری، روزبه میرابراهیمی می‌نویسد باید درک دیگری از حرکت اصلاح طلبی فرمول بندی کرد، و آن اصلاح طلبی به عنوان یک جنبش حقوق مدنی است که هدف استراتژیک آن باید تغییر قانون اساسی باشد. در این جنبش، باید همه آن نمادها و زبانی که با دوران خاتمی گره خورده را کنار گذاشت. «خاتمی دوم» بازگشت به عقب یا همان بن‌بست خواهد بود. با گرم شدن فضای انتخابات و نامزدی میرحسین موسوی، فردی که از زمان کودکی روزبه میرابراهیمی به طور آشکار در صحنه نبوده، می‌پرسد آیا این کاندید می‌تواند خواسته‌های او را برای تقویت جامعه مدنی عملی کند. آیا شرط این کار، رویارویی با مقام رهبری و محدودکردن اختیارات او نبود؟ آیا موسوی، که خود را «اصلاح طلب اصول گرا» می‌خواند، مرد چنین مقابله ای می‌توانست باشد؟ روزبه میرابراهیمی با این امیدها و پرسش ها، در شهر نیویورک، به پای صندوق رأی می‌رود. چند ساعتی نمی‌گذرد که برای او روشن می‌شود اکنون «بازی انتخابات» به چیز دیگری تبدیل شده است.>>>

در ماه می‌ سال جاری همایشی در شهر تورونتو در کانادا از سوی جمعی بنام "شبکه سکولارهای سبز" برگزار شد که در پرسش و پاسخی هدف‌ها و راهکارهای آن برای رسیدن به دمکراسی در ایران بیان شده است. در این نوشته بدرستی راه نهایی دست یابی به دمکراسی و پایان دادن به تبعیض‌های قومی، مذهبی و جنسی در کشور و رهایی از خرافات، جدایی دین از دولت دانسته شده است اما روشن نیست که دامنه این جدایی تا کجا ست و اصولا ٌ تا چه حد جدایی را می‌توان سکولاریزم نامید. آیا هواداران و کنش گران این شبکه مدل فرانسوی سکولاریزم "لائیسیته" را برای ایران در مد نظر دارند و یا از اشکال میانه روتری مانند الگوی آمریکا و یا هند پشتیبانی می‌کنند و یا گوشه‌ی چشمی به تجربه کشورهای مسلمانی مانند مالی، سنگال و اندونزی دارند؟>>>

سحابی ساده‌دل(!) و فرانک اشتاين فانتزيک

نظری در حاشيهء «سرگذشت تلخ آفرينندگان هيولا» از دکتر نوری‌علا

علی ايزدی

جنبش اسلاميسم در وجه معتدل خود به نظر نمی رسد که پايانی را در حال تجربه کردن باشد، تجربه اندک کشورهائی که حرکت معتدل اسلامی را حتی در شکل يک جنبش دنبال می کنند اين را به ما می آموزد، اصولا اعتدال در هر حرکتی بقای آن را تضمين می کند، اين جنبش چه اسلامی باشد و چه هر فرم ايدئولوژيک اعتدال گرا. از سوئی ملی مذهبی ها تنها در مهندس سحابی خلاصه نم‍ی شود که با غيبت او گرچه خود غنيمتی بزرگ بود، يک جنبش احتمالی به طرز اجتناب ناپذيری به بن بست برسد. هنوز هم مردانی چون دکتر يزدی را داريم که اميدواريم هم چنان توان پيشروی را داشته باشند، اينان به حق پلی بين يک مسلمان سياسی و معتقد به اسلام سياسی هستند، اصلا يکی از مفاهيم ملی مذهبی بودن همين است بدون آنکه به لزوم جدائی دين از دولت بی توجه باشند.>>>

شش يادداشت با خون چشم

حمیدرضا رحیمی

در پی نصب برادر محمد(ص) علی(ع) آبادی که حتا چند دقیقهء ناقابل هم در رؤیت هیچ یک از فرآورده های نفتی سابقه ندارد، چه رسد به مدیریت و از آن بد تر به وزارت آن! و رئیس سازمان سرنوشت  ساز اوپک!.. فدوی آرزو می کند که ایکاش نعمت ا... آغاسی هنوز زنده بود تا در مقایسه با برادر محمد(ص) علی(ع) آبادی،  به دو دلیل کاملاً روشن، کاندید فدوی برای تصدی وزارت نفت می شد: نخست اینکه بر حسب اطلاعات مندرج در زندگینامه و فیلمی که بنام " نعمت نفتی " ساخته شد، آن فقید سعید، سوابقی ممتد در امر خُرده فروشی نفت، دستکم به اهالی محل داشت...>>>