اسلام با فرهنگ لائيك و بى دينى مخالف
است.
دشمنان با استفاده از ترويج فرهنگ لائيك درصدند تا زنان را از خط
عفاف و حجاب و كرامت منحرف كرده و سنت هاى اصيل اسلامى را از بين
ببرند.
======
آيت‌الله مکارم شيرازی
نقش تلويزيون در ايجاد تحولات سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي
بسيار مهم است. هر چند که در ساليان اخير برنامه‌هاي ديني و
مذهبي در تلويزيون گسترش يافته ولي کساني در آنجا لانه کرده‌اند
تلويزيون را به سوي سکولاريسم سوق مي دهند».
از مدتها پیش از رخداد رویدادهای اخیر پیامد کودتای انتخاباتی در ایران،
مباحث و سخنان زیادی پیرامون کیفیت نقش آفرینی مسکو در ترسیم خطوط داخلی
و خارجی سیاست های جمهوری اسلامی مطرح بوده است. اما آنچه در پیش، حین، و
پس از انتخابات شاهدش بودیم، مضاف بر گذشته، عمق هماهنگی سیاسی ـ امنیتی
میان نظام جمهوری اسلامی و زعمای کرملین را آشکار ساخت. اطلاعاتی که از
جانب منایع آگاه و تحلیلگران آشنا به مسائل ایران بر پهنهء اذهان و
رسانه های عمومی و محافل سیاسی منتشر شد، به وضوح از ایفای کاراکتر
مدیریت سازمانی مستشاران امنیتی روس، بر مراحل تدوین و اجرای کودتای
انتخاباتی اخیر، پرده برداری کرد...
پايهء
اغتشاشات از روز دوم خرداد ماه بود که دوازده هزار نفر را آشوبگران
در مجموعهء دوازده هزار نفري آزادي جمع کردند اما نظام «بر اساس
کرامتي که داشت!» به آنها اجازه داد و برخوردي نکرد که البته بعد
از آن شروع خيابان گردي ها اتفاق افتاد به شکلي که از 16 تا
20 خرداد
خيابان گردي هاي عظيمي شروع شد و تمام ميادين اصلي شهر پر شد و
متقابلاً سران آشوب با اين عمل مي خواستند مردم را در برابر هم
قرار دهند. در روز 21 و 22 خرداد بر اساس ممنوعيت تبليغات هيچ حرکت
خاصي روي نداد و شهر در آرامش بود اما از ساعت 2 بعد از ظهر روز 22
خرداد اين افراد مي خواستند جلوي فرمانداري و وزارت کشور تجمعي را
براي اعلام پيروزي خود ترتيب دهند.با اعلام نتايج و بعد از انتخابات و محرز شدن
شکست عوامل آشوب در آن اجتماعات به شکل گسترده تري انجام شد به
شکلي که روز 25 خرداد اجتماع بسيار عظيمي از مردم و عوامل اغتشاش
از ميدان انقلاب تا آزادي راهپيمايي کردند که بر اساس تذکرات قبلي
اين راهپيمايي نيز غيرقانوني بود.
نظریه ی ولایت فقیه بر این اصل استوار است که یا مردم با اراده ی
خود از فقیه جامع الشرایط پیروی می کنند یا اگر نخواستند و فقیه
این امکان را داشت باید از راه زور آن ها را قانع به تمکین نماید.
زیرا عوام مصلحت دینی خود را نمی دانند و گرفتار توطئه و انحراف و
کژراهه می شوند. اگر دیده می شود که حکومت دینی از راه زور هم که
شده در صندوق ها دست برده یا مردم را آرام می کند برای این است که
آن ها مصلحت دنیایی و اخروی خود را ندانسته و فقیه این توان را
دارد که از راه زور آنها را وادار به تمکین کند. پس سر و صدای
کسانی که از یک سو به ولایت فقیه باورمند هستند و از دبگر سو سخن
از تقلب و کودتا می زنند را نشنیده گرفته و در نطفه خفه می کنند و
نه تنها احساس گناه نمی کنند، بلکه در نزد پروردگار خود احساس
رضایت می نمایند.
جمهوری اسلامی را خیزش توده ای تا این نُقطه کشانده است. اراده و
شهامت مدنی انبوه جوانان، زنان و مردان، گاری انتخابات مُهندسی
شُده را به روی هدایت کُنندگان و ابزارهای آنها برگردانده است. این
اما هنوز به این مفهوم نیست که ظرفیت تبهکاری و آدمکُش "نظام" به
انتها رسیده باشد. باید توجُه داشت که راه آیت الله خامنه ای برای
جان به در بُردن از این مهلکه، کشاندن ناراضیان باندش به پُشت سر و
خاموش نگه داشتن رُقبا همچنان از مسیر کُشتار و سرکوب گُذر می
کُند.
=====================
کوتاه و گويا=====================
وبلاگ نويسان و تاريخ ذهنی جنبش اعتراضی مردم ايرانی
ف.م. سخن
آنچه
وب لاگ نويسان طی چند هفته ی گذشته در رابطه با انتخابات رياست
جمهوری و جنبش اعتراضی مردم ايران انجام دادند شايسته ی تقدير است.
نقش آگاهی دهنده ی وب لاگ نويسان ديگر امروز بر کسی پوشيده نيست.
نه تنها وب لاگ نويسان داخل ايران، بل که وب لاگ نويسان خارج از
کشور نيز نقشی مهم در گسترشِ اطلاعات و اخبار مربوط به ايران داشته
اند. وب لاگ نويسان خارج از کشور، با نگرانی بسيار، رويدادهای
داخلی را دنبال کرده و ضمن اطلاع رسانی، به تفسير و ارائه نظر
پرداخته اند. از ترويج مبارزه ی بدون خشونت در وب لاگ "فانوس" تا
تفسير وقايع در وب لاگ "پارسانوشت"، از کاريکاتورها و نوشته های
روشنگر "نيک آهنگ کوثر" تا نوشته های عرفانی داريوش ميم در
"ملکوت"، از فريادهای پُردرد و رنج
"عبدالقادر بلوچ" تا نوشته های سياه پوش "فل سفه"، و هر آن چه که
اين روزها در اکثر وب لاگ های فارسی شاهد آن بوديم نشان دهنده ی
مسئوليت وب لاگ نويسان در قبال حوادث رخ داده در ايران است.
اگر فيلم های گرفته شده در اين ايام، ظاهر رويدادها و فجايع را به
تصوير کشيده، مطالب نوشته شده در وب لاگ ها، آن چه را که در مغز و
درونِ وب لاگ نويسان ايرانی می گذشته ترسيم کرده و اين موضوعِ ساده
ای نيست. کافی ست به خاطر آوريم رويدادهای تلخی را که در اوايل
انقلاب به چشم ديديم. جز چند تصوير نادر از اعدام ها يا چند نوشته
و خاطره از کسانی که مستقيماً درگير حوادث بوده اند و آن چه را هم
که نوشته اند سال ها بعد نوشته اند، کدام فيلم و نوشته ی موثر، که
در لحظه رويداد تهيه شده، باقی مانده است که بتواند حال و روز
ايرانيان را در آن ايام نشان دهد؟ ما چه می دانيم وقتی در آن
دوران، درگيری خيابانی رخ می داده، يا اعتراف و توبه ی يک زندانی
از تلويزيون پخش می شده، جوانی که اين ها را می ديده، چه حسی در
درون خود داشته، و چه حالت های روحی و روانی را تجربه می کرده است؟
امروز وب لاگ نويسان ايرانی، با نوشتن‌شان، تمام اين حالات را ثبت
می کنند و برای آيندگان به يادگار می گذارند تا روزی تاريخ نويسان،
اين صفحات را بگشايند و تاريخ دوران ما را بر اساس مکتوبات به جا
مانده بنويسند.(آرشيو)
مردم وقتی سوار تاکسی می‌شوند طرفدار براندازی هستند، وقتی به
مهمانیمیروند محافظه کار می‌شوند، وقتی راه پیمایی
می‌کنند اصلاح طلب اند، وروی
موتورسیکلت راست افراطی می‌شوند.
اكنون سخن گفتن و دفاع كردن از حقوق مردم فلسطين، آمريكا،
افغانستان، ايران و... و اعتراض به نقض آن توسط هر دولت و هر
قدرتي، چه حاكمان آن كشورها و چه كشورهاي خارجي، نه تنها دخالت در
امور آن كشورها نيست و نبايد منع شود بلكه عيناً وظيفه و تعهد
انساني ی هر انسان آزاده اي در هر جاي جهان است. اين مسئله نه تنها
در اعلاميهء جهاني حقوق بشر بلكه در تمامي مذاهب به زبان ها و
اشكال مختلف تصريح و تاكيد شده است و سعدي شاعر نامدار ايران نيز
چه زيبا گفته است كه "بني آدم اعضاي يك پيکرند".
توضيح سکولاريسم نو:
زندانی شدن آقای محمدعلی ابطحی معاون پارلمانی آقای محمد خاتمی، در
يک مقياس عمومی امر ويژه ای نيست، اما هنگامی که از آسمان تماشای
عمومی فرود آمده و به مجموعهء کوچکی با نام خانواده خيره می شويم
در می يابيم که دستگيری يک پدر تا چه حد می تواند فرزندان و همسرش
را پريشان کند. اين «اشراف»، آن هم در مورد کسانی که روزگاری بر
مستند قدرت تکيه می زنند و تحت نام دولتی که آنها عضويتش را دارند،
ده ها پدر و مادر، به جرم های ناکرده، تحت شکنجه و فشار قرار می
گيرند، برای آدمی که وجدان خويش را هنوز به شيطان قدرت نباخته است
می تواند تکان دهنده و درس آموز باشد. افسوس که در اغلب موارد
امکان رسيدن به چنين درک اعتلائی برای قدرتمندان وجود ندارد. بهر
حال، نامهء دختران آقای ابطحی را بمناسبت روز پدر می خوانيم...
حال که مجازات سنگسار و البته ارتداد و قطع دست، از قانون مجازات
ما پاک شده، قرار است جای آن چه اتفاقی برای افرادی که به همان جرم
دستگیر می شوند بیفتد؟ در قانون ما برای زنای غیر محصنه نیز مجازات
در نظر گرفته شده. تا کنون دستکم دو نفر با همان اتهام،
(زنای محصنه) به جای مجازات سنگسار با ابزار دیگری چون طناب، به
دار مجازات آویخته شده اند. آیا حدف مجازات سنگسار به معنی حذف این
جرم از دایرهء قوانین است یا اینکه تنها ابزار اجرای حکم تغییر
کرده است؟
روزنامهء «گاردين» فهرست
نام و مشخصات کشتگان و دستگيرشدگان ايران را مرتباً منتشر می
کند>>>>
=================
با حکومت ايران چه بايد کرد؟
شیرین عبادی ـ آنگليکا بر
عبادی، که در مصاحبه ای با تلویزیون بی بی سی فارسی می گفت، اظهار
داشتک«تا زمانی که خشونت ها پایان نپذیرفته نباید با دولت ایران هیچ
مذاکره ای صورت پذیرد و چنین انتخاباتی باید باطل شود». وی، ضمن ابراز
مخالفت با تحریم های اقتصادی ایران که به گفتهء وی مردم ایران را زیر
فشار می گذارند، خواستار "تحریم سیاسی" تهران برای تغییر رفتار آن شد.
در عين حال، آنگليکا بر، که ریاست هیات رسیدگی به مساپل ایران را
درپارلمان اروپا به عهده دارد، نيز در گفت و گویی با شبکهء رادیویی
آلمان گفت: "طبيعی است که نمی‌توان اين جنايات عليه تظاهرکنندگان معترض
را جزو مسايل داخلی به شمار آورد. ما با اين قضيه در مورد چين و کشتاری
که در ميدان صلح آسمانی روی داد، آشنا هستيم". وی افزود: "انتظار من
اين است که سازمان ملل متحد در روند اوضاع مداخله کند. به نظر من اکنون
بايد در تمامی سطوح دست به فعاليت‌های ديپلماتيک زد و بهترين اقدام اين
است که شخص بان کی‌مون، دبيرکل سازمان ملل تقاضای انجام سفری فوری به
ايران را مطرح کند." آنگليکا همچنين تاکید کرد: "اتحاديه اروپا بيش از
اندازه به انتظار نشسته است. هيات ما با موافقت پارلمان ايران خواستار
اين شده بود که اتحاديه‌ی اروپا، نمايندگی‌ای در تهران داير کند تا از
اين طريق گفت‌گويی واقعی ميان طرفين انجام گيرد و ما هم بتوانيم تماسی
مستقيم با مردم ايران داشته باشيم، اما از به نتيجه رسيدن اين تلاش‌ها
جلوگيری شده است." در همین روز، بان کی مون، برای بار دوم، خواستار آن
شد که دولت ایران در مواجهه با مخالفان خود از زور و خشونت استفاده
نکند. او با ابراز نگرانی از خشونت هایی که طی روزهای گذشته توسط دولت
جمهوری اسلامی علیه مخالفان به کار گرفته شده تصریح کرد که باید راه
حلی مسالمت آمیز برای حل اختلافاتی که پس از انتخابات ایران به وجود
آمده پیدا شود. دبیرکل سازمان ملل همچنین از تهران خواست که حقوق پایه
مدنی همچون آزادی بیان و رسانه ها و حق اجتماع را مورد احترام قرار دهد
و فورا به بازداشت مخالفان و استفاده از خشونت خاتمه دهد.
(منبع:
تغيير برای برابری)
پايهء
اغتشاشات از روز دوم خرداد ماه بود که دوازده هزار نفر را آشوبگران
در مجموعهء دوازده هزار نفري آزادي جمع کردند اما نظام «بر اساس
کرامتي که داشت!» به آنها اجازه داد و برخوردي نکرد که البته بعد
از آن شروع خيابان گردي ها اتفاق افتاد به شکلي که از 16 تا 
جمهوری
اسلامی را خیزش توده ای تا این نُقطه کشانده است
