آشنائی
با پيدايش نظام آموزشی جمهوری ترکيه
بخش اول از فصل هفتم
کتاب «ترک های امروز»
آندرو مانگو
مطلب اختصاصی
سکولاريسم نو
آرزوی آتاتورک ايجاد جامعه ای تحصيل کرده بود. او اعتقاد داشت که
آموزش وسيله ای است که از طريق آن ترکيه خواهد توانست خود را به
تمدن جهان معاصر برساند و با آن همگام به پيش رود. با اين همه،
هنگامی که آتاتورک در 1938 چشم از جهان فرو بست، سه چهارم جمعيت
هفده ميليونی ترکيه بی سواد بودند. او به زنان آزادی بخشيده و آن
ها را تشويق به تحصيل کرد بود اما هنگام مرگش هنوز از هر ده زن
ترک نه نفر قادر به خواندن و نوشتن نبودند. در واقع کاری که
آتاتورک کرده بود ايجاد يک نظام آموزشی متحدالشکل و تعيين فرهنگی
که اين نظام بايد آن را مسلط می کرد بود.
(پيوند به فهرست
کتاب)
======================================================
دو
روی يک سکه: کار
انگليسی ها؟
اسماعيل نوری علا ـ سيروس بهرامی
از اين پس برای پنجشنبه ها صفحۀ جديدی را در سکولاريسم نو می
گشائيم. داستان اين صفحه آن است که من، اسماعيل نوری علا، دوست
قديم و نديمی دارم به نام سيروس بهرامی که تقريباً روزی يک بار با
هم صحبت می کنيم و در اغلب اوقات نظرمان در مورد مسائل مختلف دنيا
کاملاً عکس هم است. بالاخره فکر کرديم که اين اختلاف نظرها را
مکتوب کنيم و نتيجه را تحت عنوان «دو روی يک سکه» بطور هفتگی به
اطلاع خوانندگان سکولاريسم نو هم برسانيم و، در عين حال، از
خوانندگانمان هم دعوت کنيم که اگر قسمتی از مقاله ای را ـ در هر
کجا که ديده باشند ـ قابل نقد می دانند آن تکه از مطلب را همراه با
نظر خودشان برای ما بفرستند تا در همين صفحه منعکس شود.
يادمان باشد که شرط اول آزاد انديشی تنها به قاضی نرفتن است.