از ابراهيم نبوی در «روز آنلاين»>>>

پروندهء عزل مجتبی واحدی از جانب جرسيان

گوش‌هايتان که نمی‌شنوند؛ چشم‌هايتان را باز کنيد!

سلمان سيما

هر کس که خواهان حمايت قدرت های خارجی از مردم شد و هر کس که خواهان دخالت انسان دوستانه و بشر دوستانه قدرت ها شد لزوماً طرفدار حملهء نظامی به ايران نيست. می توان خواستار حمايت قدرت ها شد. می توان خواستار تحريم ها شد. می توان خواستار حمايت رسانه ای شد ولی با حملهء نظامی در مقطع فعلی و يا از اساس مخالف بود. اين که تا کسی صحبت از نقش آمريکا در جامعهء جهانی کرد و تا کسی از لزوم حمايت قدرت های خارجی سخن به ميان می آورد؛ سريع متهم اش کنيم که "تو خواب چکمه پوش های آمريکايی در خيابان های تهران را می بينی" استدلال صحيحی نيست.>>>

سکولاریسم و«اسلام اخلاقی» آقای سروش!

تقی روزبه

افول شتابان اسلام سیاسی در کنار تشدید بحران موجودیت جمهوری اسلامی، خواست سکولاریسم را به مثابه یکی از مؤلفه های مهم دموکراسی در دستور انقلاب ایران قرارداده است. چنانکه خیزش جنبش اعتراضی دو سال گذشته نیز وجود چنین چشم اندازی را در مقابل همگان قرار داد. با این وجود عبور از جامعهء سنتی - مذهبی به جامعه ای آزاد و برابر و مدرن با چشم اندازی سکولار، البته آسان و بدون چالش نیست. چنانکه بخشی از نواندیشان دینی، آن بخشی که پیوندهای فکری و عملی نزدیکی با رؤیا و برآمد جمهوری اسلام (حکومت اسلامی) داشته اند، با نگرانی از دفن توأمان جمهوری اسلامی و اسلام سیاسی، به تکاپو افتاده و تلاش می کنندکه به هر صورتی شده از دفن اسلامی سیاسی همراه با مرگ حکومت اسلامی ممانعت به عمل آورند.>>>

مبادلات مرزی؛ درآمد میلیاردی برای سپاه پاسداران؛

گلوله، مین، رشوه و جریمه برای «کولبران»

یدالله بلدی

بدیهی است که در ایران تحت حاکمیت غارتگران و سرکوبگران، تهیدستان و زحمتکشانی زندگی می کنند که از کولبران نیز فقیرترند، اما انتخاب این قشر زحمتکش در این نوشته، مقایسه درآمد ناچیز آنان با سپاه پاسداران است که سالانه میلیاردها دلار کالا از طریق غیرقانونی، از اسکله های غیرمجاز یا فرودگاهی وارد کشور می کند و دیگر اینکه قشر زحمتکش کولبر، افزون بر کار سخت و طاقت فرسا و دستمزد اندک، در معرض خطر مرگ نیز قرار دارند.>>>

به گزارش بی بی سی فارسی سارا شورد، یکی از سه شهروند آمریکایی که که همراه با دو آمریکایی دیگر، شین باوئر و جاشوا فتال، در 9 مرداد 1388 در منطقه مرزی ایران و کردستان عراق به اتهام ورود غیر قانونی به خاک ایران و جاسوسی بازداشت شده بود، طی مقاله ای در روزنامه نیویورک تایمز خواستار ممنوعیت حبس انفرادی در جهان شده است. او در این مقاله که "شکنجه توسط تنهایی" نام دارد، به شرح جزئیات فشارهای روانی که در سلول انفرادی بر او رفته پرداخته و نوشته است پس از آزادی متوجه شده که کنوانسیون منع شکنجه سازمان ملل متحد اشاره ای به این نوع حبس نمی کند. سارا شورد نوشته است که از 14 ماه حبس یعنی 9840 ساعتی که در زندان اوین بوده، 9495 ساعت از آن در انفرادی بوده و عدم تماس با انسان دیگر موجب شده بود که او دچار خیالات شود و صدای پای اشباح را بشنود.

بقيه در آرشيو

گودنشین سابق: والله به امام زمان قسم که توی خودشیم و از این نزدیک تر هم راه نداره!>>>