سال پنجم ـ  شماره 1226 ــ  جمعه 3 آذر ماه 1391 ـ 23 ماه نوامبر 2012

دربارهء سکولاريسم نو      |       دربارهء نشريهء ما فهرست مقالات      |       صفحات اول
آرشيو عکس و مکث     |     آرشيو کوتاه و گويا  تماس     |     جستجو     |       فيلترشکن
English Section  گفتگوهای اختصاصی     |     آرشيو عکس و کاريکاتور

آزادی بیان: تفسیری بر یک شعر

مجید نفیسی

در 22 نوامبر 1988 پس از شنیدن خبر قتل داریوش و پروانه فروهر شعر زیر را نوشتم: «ای دشنه / کاش بر آن دست / شوریده بودی! // آن سینه را دریدی / و آن زبان را بریدی / تا تنها یک صدا بماند / از یاد بردی که آن کس / که تنها به صدای خود گوش میدهد / دیوانه، نه / که خودکامه ای نومید است // بگذار زبانها بگویند / بگذار قلمها بجویند / تا گفت و گو جای خطبه را بگیرد‌ / و هر کس زیبا شود //  ای دشنه / تو در نیام زیباتری». چرا شاعر دشنه را مورد خطاب قرار داده است؟ چرا قاتل را نه؟ و از آن مهمتر چرا مقتولین را نه؟ اگر شاعر با قاتل سخن میگفت آن گاه دریچه ی خشم را می‌گشود و شاید با آوردن جمله ای چون "ای دژخیم ننگت باد" خواننده را به ایستادن در برابر نظامی فرا می‌خواند که برای مخالفان سیاسی خود جز زندان، شکنجه و تیرباران پیامی ندارد. اگر شاعر با مقتولین سخن می‌گفت غم از دست دادن یک عزیز را برجسته می‌ساخت و شاید با آوردن جمله‌ای چون "ای شهید راهت ادامه دارد" خواننده را به برتری اخلاقی شهیدان مطمئن می‌ساخت و او را به حفظ سنگر آنها فرا می‌خواند. ولی شاعر نه راه خشم را برگزیده و نه راه سوگ را. در عوض، دشنه را مورد خطاب قرار داده که اگر چه آلت قتل است ولی به خودی خود‌ وسیله ای بی آزار است و تا هنگامی که در دست انسانی قرار نگیرد‌ نمی‌تواند جان کسی را بگیرد.   اگر شاعر می‌خواست راه خشم و انتقام را درنوردد طبیعتا بایست قاتل را طرف سخن قرار می‌داد که به کاربرنده‌ی دشنه است و نه وسیله‌ی بی جان را. او از دشنه نمی‌خواهد که آلت خشم او شده و بر دل قاتل بنشیند، برعکس، آرزو می‌کند که دشنه در هنگام وقوع قتل بر قاتل می‌شورید و از فرمان او سرپیچی می‌کرد.>>>

پيوندها

فهرست مطالب شماره های اخير

لحاف ملا!

با آغاز جنگ اخير در خاورميانه، باراک اوباما، رییس جمهوری امریکا، در تماس تلفنی با نخست وزیر اسراییل گفت که از "حق اسراییل برای دفاع از خودش" حمایت می کند و هیلاری کلینتون وزیر خارجه را به ملاقات با نتانیاهو فرستاد. محمود عباس، رییس تشکیلات خود مختار فلسطین، اسراییل را به "قتل عام" متهم کرد. بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل، به اسراییل سفرکرد و انگلستان، آلمان و اتحادیهء اروپا حماس را مسئول دور جدید خشونت ها اعلام کردند و خواستار توقف پرتاب راکت ها به اسراییل شدند. لوران فابیوس، وزیر امورخارجه فرانسه، پارا از این هم فراتر گذاشت و پای جمهوری اسلامی را به میان کشید.>>>

وقتی آرمان علیه انسان عمل می‌کند

در نظام فکری و «عقلانیتِ» غرب، اقدام به جنگ‌های غیرمتعارف، دیوانگی کامل و ناممکن است. رژیم‌های ایدئولویک و نامعقول اما پروایی از به راه انداختن جنگ‌های ناممکن ندارند چرا که بر اساس رسالتی که برای خویش قائل‌اند، «مردم» جز قربانیانی در پیشگاه آرمانِ آنها نیستند. این آرمان‌گرایی‌ غیرعقلانی را می‌توان در قوم‌گرایی، تجزیه طلبی، ناسیونالیسم افراطی، جمهوری ‌خواهی و سلطنت‌ طلبی نیز دید که همگی عاملی فرعی را بر «انسان» و «مردم» مقدم می‌شمارند.>>>

دوگانهء زاينده و يگانهء مسموم

کنفرانس پراگ محمل نظريه ای از جانب آقای دکتر شهريار آهی نيز بود. در نظر ايشان، ضرورت تقدم «ديالوگ ملی» بر «انتخابات آزاد»، موجب آن می شود که به موانع «ديالوگ ملی» هم توجه کرده و آنها را شناسائی کنيم. در اينجا است که ما به اصطلاح جديدی بصورت «دوگانهء سترون» بر می خوريم که از جانب ايشان در مورد تقابل انحلال طلبان و اصلاح طلبان مطرح شده است؛ تقابلی که طی يک ديالوگ ملی و برای رسيدن به انتخابات آزاد بايد کنار گذاشته شود... اما من عمل کردن به نظريهء ايشان را معادل بدنيا آوردن يک «يگانهء مسموم» بازمانده از «همه با هم» خمينی می بينم که می خواهد در قامت يک حکومت اسلامی جديد به جان مردم ايران بيافتد.>>>

پراگ: میرحسین موسوی یا انحلال طلب ها

محسن ذاکری

در آخر هفته ای که گذشت کنفرانس پراگ (سومین نشست پیشبرد اتحاد برای دموکراسی) برگزار شد که من نیز در کنار هموندان شبکهء سکولارهای سبز از سوی شورای هماهنگی شبکه، و بعنوان ناظر و به خرج خود، در آن حضور داشتيم... اکنون که از سوی حزب دموکرات کردستان ایران بلافاصله بیانیه ای در خصوص ابراز عدم همصدایی این حزب با بیانیهء پایانی کنفرانس منتشر شده است. گمان می کنم از این گونه ها باز هم در راه باشند. لازم می بینم دیگاه خود را دربارهء این کنفرانس بنویسم. در این نوشتار از ذکر نام افراد خودداری می نمایم. این روش را به این دلیل بر می گزینم چونکه می خواهم تم ها و گفتمان های حاکم بر کنفرانس را که از سوی سخنرانان و سرپرستان پانل ها ایراد شد مورد بررسی و تاویل قرار دهم. آنچه که شما در صفحات مربوط به کنفرانس پراگ به وضوح نمی بینید.>>>

پيرامون بيانيهء پايانی کنفرانس پراگ

اطلاعيهء شبکهء سکولارهای سبز ايران

بمنظور جلوگيری از هرگونه سوء تفاهم، به اطلاع هم ميهنان گرامی می رساند که شورای هماهنگی اين شبکه، بنا بر خط مشی هميشگی خود مبنی بر حضور در گردهمآئی های سياسی در موضع يک ناظر، و در پی دعوت برگزار کنندگان کنفرانس پراگ از برخی از اعضاء اين شبکه، هيئتی مرکب از آقايان دکتر رضا حسين بر، آقای مهندس مهدی ذوالفقاری، آقای محسن ذاکری و آقای مهندس مهدی حاذق اعظم را مأمور کرد که در اين کنفرانس شرکت کنند. اکنون بيانيهء پايانی اين کنفرانس بصورتی منتشر شده که در زير آن نام شرکت کنندگان در کنفرانس آمده و ممکن است چنين تعبير شود که کليهء نامبردگان با بيانيهء پايانی کنفرانس موافقت داشته و آن را امضاء کرده اند. لذا بدينوسيله اعلام می شود که نامبردگان در بالا اين بيانيه را امضاء نکرده و اصولاً، بعنوان ناظر در کنفرانس شرکت کرده اند. ضمناً آقای مهندس مهدی ذوالفقاری ـ که نامشان بعنوان شرکت کننده آمده است ـ بعلت گرفتاری های شخصی موفق به سفر به پراگ و شرکت در جريان مذاکرات آن نشده اند.

شورای هماهنگی شبکهء سکولارهای سبز ايران

اول آذر 1391

روشنفکری دينی و غير دينی و نسل جديد

گفتگو با: فاطمه صادقی

گفتگوگر: عظیم محمود آبادی

نوانديشی ديني قرار بود مفهوم ديگري از دينداري را بينديشد و زندگي كند. به نظر من در اين كار تا حد زيادي موفق بود. قرار بود از پيوند ميان دين و سياست تعريف جديدي بدهد كه در آن هم موفق بود. اما نقص آن شايد اين است كه اين پارادايم براي نسل‌هاي فعلي جاذبه زيادي ندارد؛ چون هم وارد برخي مسائل نمي‌شود و اصلاً به آنها نمي‌پردازد و هم ظرفيت پرداختن به بسياري از آنها را ندارد. در واقع مسائل نسل‌هاي جديد بسيار متفاوت‌تر از چيزي است كه نوانديشان ديني از پس پرداختن به آنها بربيايند. بنابراين اگر منظور از اينكه مي‌گويند روشنفكري ديني مرده است اين باشد كه پارادايم روشنفكري پنجاه سال اخير ايران در حال زوال است، قبول دارم. در واقع اين زوال همانقدر دربارهء روشنفكري ديني صادق است كه درباره بسياري از روشنفكري‌هاي غيرديني و حتي بسياري چيزهاي ديگر.>>>

موازنهء جدید پس از انتخابات آمریکا

بیژن نیابتی

با شکست قطعی جنبش کذایی سبز، تعادلی که به نفع آلترناتیو اصلاحات موجود بود بهم می خورد و با بالا آمدن "جنبش سرخ" و گفتمان سرنگونی تام و تمام حاکمیت جمهوری اسلامی به شمول تبهکاران اصلاح طلب آن، که نطفه اش در جریان قیام عاشورا در ششم دیماه 88 بسته می شود، تعادلی ناپایدار میان دو گفتمان موجود و آلترناتیوهایشان بوجود می آید که بسیار شکننده هست. این تعادل ناپایدار با خروج سازمان مجاهدین خلق از لیست سیاه آمریکا به نفع جنبش سرنگونی شکسته می شود. یعنی موازنهء قوا بر هم می خورد. بدیهی است که منظور من از بهم خوردن توازن، توازن میان دو آلترناتیو است و نه موازنه قدرت در ایران، آنگونه که مریم رجوی اعلام کرده بود!>>>

اکبر شاه، فرمانروای اسلام‌گرا یا سکولار؟

دین و دولت در هندوستان (۵)

مهرداد صمدزاده

یکی از پیامدهای مهم سکولاریسم پدیدهء شایسته‌سالاری است که طبق آن افراد متناسب با استعداد و تخصص و نه بر اساس مذهب یا خاستگاه اجتماعی به مشاغل مملکتی گمارده می‌شوند. این پدیده اصولاً تحولی است مدرن که با ظهور دولت‌های ملی در جوامع اروپایی آغاز شد و با جدایی دین از سیاست تعمیم یافت. اما، درعین حال، جنبه‌هایی از این پدیده را می‌توان در تاریخ جوامع شرقی، از جمله هند دورهء کائوتیلیا و هند عصر اکبرشاه مشاهده کرد.>>>

کمک‌های ثابت حکومت اسلامی به کشور‌های فقیر و توسعه نیافته

سایت دیگربان

در ایران بیش از بيست هزار منطقهء محروم وجود دارد٬ با این وجود مقام‌های جمهوری اسلامی همچنان به کمک‌های ثابت خود به بسیاری از کشور‌های فقیر و توسعه نیافته همچنان ادامه می‌دهند. یکی از اهداف این کمک‌ها گسترش مذهب شیعه و نفوذ جمهوری اسلامی در این کشور‌ها است که جمعیت بسیاری از آن‌ها را مسلمانان تشکیل می‌دهند. خبرگزاری ایسنا گزارش داده که جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی از ارسال کمک‌های «بشردوستانه» به بيست و شش کشور عضو جنبش غیرمتعهد و راه‌اندازی مراکز درمانی در بيست و دو کشور غیر متعهد خبر داد. پویا حاجیان٬ مدیر روابط عمومی جمعیت هلال احمر، روز چهارشنبه (هشتم شهریور) به خبرگزاری ایسنا گفته که این کمک‌ها طی دو سال گذشته به کشور‌های مذکور فرستاده شده است...

(بقيه در آرشيو کوتاه و گويا)

آرشيو مجموعهء

کتاب «آلترناتيو»

بقلم اسماعيل نوری علا

بر روی اينترنت منتشر شد>>>

دو کتاب از

اسماعيل نوری علا

مبانی سکولاريسم نو

سکولاريسم نو برای ايران

نحوهء سفارش و خريد >>>

پيوند به نسخهء رايگان اينترنتی>>>

سايت شبکهء سکولارهای سبز>>>

اعلاميهء جهانی حقوق بشر>>>

و پيوند به يک ويدئو>>>

اعلاميه ها

و ميثاق های بين المللی

حقوق خود را بيشتر بدانيد

گزيده هائی از سخنان خمينی

==========

مردانی نيوز

==========

نيلگون

===========

آسمان ديلی نيوز

===========

رضا پهلوی

==========

اصغر آقا

===========

الفبا

=============

اخبار روز

===========

گفتگو

============

هزل (وبلاگ حميدرضا رحيمی)

===========

ايرانسکوپ

انتخابات آزاد و دوازده تفاوت

در انتخابات ایران و آمریکا

مصطفی تاجزاده

داستان مشترک دو نشست:

یکی در تهران و دیگری در پراگ

عبدالستار دوشوکی

اطلاعیهء حزب دموکرات کردستان ایران

پیرامون بیانیهء کنفرانس پراگ

بين اپوزيسيون جمهوری اسلامی

اتحاد شکل نمی‌گيرد

وزارت اطلاعات

موازنهء جدید پس از انتخابات آمریکا

بیژن نیابتی

برابری زنان با مردان

راه مبارزه با اسلام‏گرایان است

بهمن زاهدی

پیشینه‌های تاریخی سکولاریسم هند:

آشوکا شاه فیلسوف و زاهد

دین و دولت در هندوستان (۴)

مهرداد صمدزاده

شرم می‌کنم اگر بر صادق هدایت لعنت

 نفرستم؛ خدایا او را لعنت کن!

سید علی موسوی گرمارود

ما را ز سر بريده می ترسانی؟

یادداشتی از وبلاگ ستار بهشتی،

جوانی که زير شکنجه جان داد

بی تفاوتی خاتمی

نسبت به قتل ستار بهشتی در زندان

از: گاه نوشته‌های آلفرد

گزارش کامل کنفرانس پراگ

انتخابات آزاد پس از تغيير يا برای تغيير

اميرحسين گنج ‌بخش

مسئلهء ملی در ایران

ميزگردی در دو قسمت در تلويزيون «روژهلات»

با شرکت: الاهه بقراط، ناصر ايرانپور

فرهنگ قاسمی، ناصر کاخساز

بمديريت: سيروس ملکوتی

بخش اول>>>  ـ بخش دوم>>>

روشنفکران ابزار ساز

حمید آقایی

بُت شکن هميشه بُتی ديگر در آستين دارد

مردو آناهید

«پای درد دل مردم دارالخُرافه»

و چند مطلب ديگر

حمیدرضا رحیمی

سه مفهوم «آزادی»:

لیبرالی، دموکراتیک و سوسیالیستی

استفانو پتروچیانی

مترجم: محمد تقی برومند (ب. کیوان)

جايگاه «انتخابات آزاد»

از منظر سکولار دموکراسی

جمعه گردی های اسماعيل نوری علا

شکل نظام سیاسی و هدف دمکراتیک

الاهه بقراط

هرگز چنین مباد!

شهباز نخعی

آيا قرارداد الجزیره دیگری در راه است؟

درویش رنجبر

اپوزیسیون واقعی بايد شکل بگیرد

محمد زمانی

دین و دولت در هندوستان (3)

پیشینه‌های سکولاریسم هند

مهرداد صمدزاده

گذر از مرز «هشدار!»

سايت فرارو

دشواری های راه دمکراسی و اتحاد ملی

احمد مرادی

پرینسیپ های بازی در زمین جمهوری اسلامی

دنیز ایشچی

خیانت کاران منحرفی که قضیه را کش می دهند!

مهدی رود

انتخابات آزاد، ائتلاف و شورای ملی

دو گفتگو با اسماعيل نوری علا

گفتگوی نخست با تلويزيون ميهن>>>

گفتگوی دوم با سايت خودنويس>>>

دین و دولت در هندوستان (۲)

بحران سکولاریسم

مهرداد صمدزاده

© 2007 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fax: 509-352-9630