چه کسی از اين گلو سخن می گويد؟

برخی از دوستانی که آخرين مصاحبهء شاهزاده رضا پهلوی را با سيامک دهقان پور، مجری برنامهء افق در تلويزيون صدای امريکا، ديده اند، در برخوردها و گفتگوهای حضوری و تلفنی خود اظهار می دارند که «شاهزاده در اين برنامه بسيار خسته و عصبی بنظر می رسيد»؛ و سپس به اظهار نظر در مورد چرائی اين وضعيت می پردازند. در اين زمينه پرسش اصلی اين است که اگر «شاهزاده» عاقبت از اطاق صدور پيام هايش بيرون آمده و، بقول خودش، تصميم گرفته که در پاسخ به خواست بسياری از ايرانيان، قدم به ميدان نهاده و کاری عملی انجام دهد، و در اين راستا «آخرين تير»ش را در ترکش اقدام اش گذاشته، آنگاه چرا بايد در اين نخستين قدم خسته و عصبی باشد؟>>>

دمکراسی یعنی همراهی علم و سیاست

الاهه بقراط

جمهوری اسلامی، مدیریت جامعه را به مشتی سیاسی- عقیدتی سپرد و گمان می‌کرد با اعتقادات مذهبی می‌تواند حکومت کند. البته توانست ولی به قیمت نابودی شالوده‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه و قربانی کردن علم و آگاهی به پای لنگ سیاست و عقیده! شوربختانه اپوزیسیون نیز به همین بیماری دچار است. نیروهای سیاسی گمان می‌کنند به صرف سیاست، در همه کار نیز کارشناس و خبره هستند. ولی چه کسی گفته سیاستمدار و سیاست‌ورز حتما «متفکر» یا «کارشناس» هم هست؟!>>>

شاهزاده رضا پهلوی!

شما را به آن خدای بزرگ ما را بیشتراز این خوارو ذلیل نکنید

مناجات باونديان ـ از شورای شاهنشاهی ایران

خدایا، تو این ملت بینوا را از این کارهای ايشان که «نمی خواهم چیزی بشوم» نجات بخش. خدایا، تو ایشان را هدایت فرما تا بیشتراز این مردم را بی ایمان نکنند. خدایا تو اندکی قدرت و توانائی و ارادهء رضا شاه بزرگ را در او نورافکن بفرما. خدایا، تو برزگواری افراد دلسوزی را برسر راه او قرار ده تا ایران ویرانه نشود. خدایا، تو می دانی و قادری حکمت توانا کنی که او براه راست مسئولیت خویش باشد. خدایا، تو دانی ایران من و ما شاه می خواهد و شاه بی مسئولیت به درد مملکت نمی خورد. خدایا، تو بهتر از همه دانی و ناظری که شاهان با قدرت همیشه سرفراز تاریخ بودند. خدایا، تو آگاهی که او همیشه ترا نگهبان ایران می خواند، اما خودش از نگهبانی سلطنت بدور است. خدایا، تو در راهنمائی انسان های قلم زن نیکوکردار قلمی دلسوزانه بر او وارد کن. خدایا، تو هفت هزار و پانصد سال نگهبانی شاهنشاهی ایران کردی، این جایگاه را دریاب. خدایا، تو فکر این پادشاه عدول کرده از سوگند را باز سازی مجدد کن. خدایا، تو نباید به ملت ایران پشت کنی ظلم و بیداد را بر این ملت ایست روا کن. خدایا، تو را سوگند می دهم به شرافت هرآنچه که تو عزیز می داری شورای شاهنشاهی ایران را سرفراز تاریخ گردان تا پرچم کاوهء آهنگر در پرچم شیر و خورشید نشان ما نقش زرین بندد. خدایا، ترا سوگند می دهم که ایرانیان را راهنما شوی که شورای شاهنشاهی ایران تنها راه سربلندی و عظمت ایران است و آن شوراهای من درآوردی به درد ملت ایران نمی خورد. خدایا، من از تو می خواهم آن بانوی نامدار بی باک لیدر درونمرز (شورای شاهنشاهی ایران) را در این ماموریت بزرگ تاریخی که جانفشانه ایستاده است یاری فرمائی و اراده او را پیروز و جاودانه تاریخ ایران کهن گردانی. خدایا ، من و یارانم همه با هم می گوئیم آمین و می دانیم سرانجام تو شیرزن دلاور ایرانی ایرانی را در تداوم شاهنشاهی ایران پیروزمند خواهی کرد. با احترام، باوندیان، بیست وسوم مهرماه ٢٥٧١ شاهنشاهی ایران.

آرشيو>>>

جایی که حقیقت آزاد نیست، آزادی حقیقت ندارد

شاهین نژاد

داستان، همان داستان ملال آور و اندوهبار روشنفکران جهان سومی است که به جای پویایی فکری و نواندیشی در مقوله های اجتماعی و سیاسی، روال نا بخردانه ی مرید و مرادی را سال هاست ملکهء ذهن خویش کرده اند. دردناک است ولی هر چه بیشتر می گذرد بیشتر به این نتیجهء تلخ می رسم که تا هنگامی که عرصه های رسانه ای و حوزه های فکری، جولانگاه فعالان «انقلاب شکوهمند اسلامی» باشد، بازسازی و نوسازی فرهنگی جامعه دستکم برای ایرانیان برونمرز ممکن نیست. چرا نسل من و نسل پس از من باید تاوان کین خواهی های این منجمد شدگان در دوران جنگ سرد و یا وارثان «شام غریبان بیست و هشت مرداد» را بپردازد؟! چرا واکنش های پرخاشجویانه و عصبی گروهی به یک کار پژوهشی (با وجود کاستی های احتمالی آن) باید آنچنان زننده و غیر حرفه ای باشد که آبرو و اعتبار معترضان (که برخی از آنان جایگاهی در نزد طبقه کتابخوان و اهل اندیشه دارند) را زیر سوال ببرد؟!>>>

کتاب «آلترناتيو»

بقلم اسماعيل نوری علا

بر روی اينترنت منتشر شد>>>