زنانی که سرکوب می شوند، زنانی که سرکوب می کنند

نباید فراموش کنیم که در این دانشگاه ها، یکی دیگر از مسائلی که مستقیم و غیر مستقیم به جوان ها آموخته می شود تبعیض است؛ از تبعیض جنسیتی گرفته تا تبیعض قومی و مذهبی. ما اثرات مخرب تبعیض جنسیتی را حتی در انديشه ی خود زن ها نيز به راحتی می بینیم. دyه ها نماینده ی مجلس زن و هزاران مدیر زن در ادارات مختلف سراسر ایران از همان دانشگاه هایی فارغ التحصیل شده اند که زنان برابری خواه و آزادی طلب جنبش زنان ایران نيز در آنها درس خوانده اند.>>>

من نمی دانم سمیه خانم را برای چه شلاق زده اند. خودش نگفته است، دیگران هم نمی گویند. روی هوا حرف زدن و نوشتن برای من مشکل است. اما می دانم که او را زده اند. با شلاق زده اند. به هر دلیل. به هر دلیل. به هر دلیل. ولی وب لاگ او را که خوانده ام. مطالب مذهبی و دینی اش را که از عمق جان بر آمده و بر صفحه ی وب لاگ اش نقش بسته که دیده ام. گزارش اش از کتابخانه ملی و ماجرای حجاب خودش و سارا خانم شریعتی را که مطالعه کرده ام. این را دیگر چرا شلاق زده اید؟ مگر سرقت مسلحانه کرده است؟ آی [...]! آی [...]! داخل کروشه هر فحش بدی که می خواهید بگذارید. من که خیلی شدیدش را دادم.>>>

از دیدگاه نمادین اگر به تفسیر کنش محافظه کاران نو بپردازیم، می توان فرض کرد که بدن زن برای محافظه کاران ایرانی نه تنها ملک طلق مردان که از نظر نمادین قلمرو حکمرانی حاکمانی است که هم برای نمایش و هم بازتولید قدرت از "بدن زن" استفاده کرده، برای آن پوشش تعیین می کنند، بود و باش جنسی، عاطفی و رفتاری آن را در قلمروی آمرانه ی خویش می خواهند و با کنار رفتن گوشه ای از این حجاب ها قلمرو خود را تهدید شده می یابند. به همین سبب اگر کسی قلمروی نمادین آنان را ترک کند، نه تنها خارج از حق محسوب شده بلکه شایسته ی هر اتفاقی است که خارج از این قلمرو برایش واقع می شود.>>>

«حجاب زنان» در کشور ما به پدیده ای چند وجهی و بسیار بغرنج تبدیل شده است. این پدیده حتی در جابجایی و تثبیت دولت ها و حکومت های معاصر ایران نیز نقش بسزایی داشته و بنابراین طبیعی است که به عنوان یکی از چالش برانگیزترین مسائل در حوزه ی «قدرت سیاسی» طی نیم قرن اخیر تلقی گردد. بویژه که از اوایل انقلاب تا کنون، مجموعه ی رفتار و حوزه های مختلف فعالیت روزمره زنان را نیز به زیر سایه خود گرفته است . گرچه مسئله ی حجاب و پوشش زنان مسلمان تنها محدود به ایران نیست اما اجباری بودن پوشش که تنها در کشور ما ایران اعمال می شود اغلب تحلیل های مربوط به «امنیت» زندگی نیمی از جمعیت جامعه و رابطه شهروندی آنها را با دولت، تحت تأثیر قرار داده است.>>> 

اپوزیسیون ایرانی ، کدام اپوزیسیون؟

سیروس ملکوتی

سرنوشت سیاسی کشورمان بیشک تصویرگر ابهام و هراس است، زیرا مدعیان بیشمار آزادی و دمکراسی طی بیش از سه دهه نتوانسته اند فراتر از اعتراض بر بود نکبت نظام، چالشی جدی را پدید آورند. آنچه به نام اپوزیسیون ـ چه در وجوه حقیقی و چه مجازی آن ـ تظاهر دارد، مجموعه ای از نیروهای مدعی دمکراسی و گذار از نظام را شکل می دهند که نه پذیرای دمکراسی هستند و نه فراتر از بیان اعتراض بر هستی نظام به سازماندهی سیاسی خود می اندیشیند. سی و چهار سال است که اپوزیسیون خود را در بستر پیشا بلوغ سیاسی اسیر نموده و با تمکین به خودبینی و خودخواهی های درونی شدهء خود وعده های سرانجام ناپذیرش را تکرار می نماید.>>>

کنگره ملی‌ یا کنگره محفلی؟

امین موحدی

تشکیل کنگره ملی‌ ایده بسیار خوبی‌ است و هر ایرانی معتقد به آزادی از آن حمایت می‌کند اما اولا  این ایده، ایده  جدیدی نیست که مثلا آقای واحدی آنرا کشف کرده باشد و به دیگران برای حضور در آن شرط و شروط تعیین نماید، و دوما اینکه این ما هستیم که باید از آقای واحدی برای شرکت و حضور در جایی‌ که نام ملی‌ را با خود یدک می‌کشد بخواهیم ملی‌ بودن خود را ثابت نماید نه اينکه ايشان امتحان ورودي براي اپوزيسيون بگذارند.>>>

چند هفته پيش اتفاقاتی در بیمارستان شرکت نفت تهران افتاد که متاسفانه با بایکوت خبری محض نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی همراه شد. ماجرا از این قرار بود که در یک روز کلیه افرادی که در این بیمارستان تحت عمل جراحی قرار می گیرند بعد از عمل هرگز به هوش نیامده و ساعاتی بعد فوت کردند. سپهر ملک احمدی نوجوان 13 ساله از جمله همین بیماران بود. وی از ناحیه قفسه سینه تحت عمل جراحی قرار گرفته بود و به گفته پزشک معالج عمل کاملا موفقیت آمیز و بدون هیچ مشکلی به پایان رسید اما سپهر هرگز به هوش نیامد. در همین روز حتی بیمارانی که تحت عمل زیبایی بینی نیز قرار گرفته بودند نیز به هوش نیامده و متاسفانه همگی از دنیا رفتند. داروی تقلبی بیهوشی چینی علت اصلی مرگ این افراد اعلام شده است. به گواه همسایگان خانواده مرحوم سپهر ملک احمدی تنها 6 روز پس از این حادثه با فشارهای اطلاعات در شهر اراک خانواده ملک احمدی مجبور به جمع آوری بنرها، اعلامیه های و پیام های تسلیت اقوام و دوستان خود از روی دیوار شدند که تحمل این درد را برایشان بیشتر نیز کرده است. مسئولین بیمارستان بدون هیچ پاسخی تنها در برابر این فاجعه سکوت کرده اند و به خانواده های داغدیده هیچ توضیحی داده نمی شود این در حالی است که بیمارستان با تایید چینی بودن آمپول های بیهوشی به تقلبی بودن آنها اعتراف کرده اند. جای تاسف باقیست که مسئولین وزارت بهداشت ایران و قوه قضاییه به جای بررسی این موضوع و رسیدگی به شکایات خانواده های داغدیده به بایکوت خبری آن پرداخته اند و مانع از انتشار آن شده اند. گویا روابط با چین و ورود داروهای تقلبی برای آقایان از طریق آقازاده ها ارزش بیشتری از جان مردم دارد. از هموطنان عزیز تقاضا می شود نسبت به ارسال اخبار تکمیلی اقدام نمایند.

اسلام عزیز و ملحقات آن، از جمله رمضان و عواقب آن!، که به عون الله ، یک روز دو روز هم نیست و پیامبر گرامی(ص) برای اقامه ی آن، البته دلائل موجّه روزگار خودش را داشته است، در جهان پیچیده ی امروز و شرایط طاقت فرسای برخی اقالیم، بویژه ایران سابق، مسائل غیر قابل تحمل خودش را دارد، که البته، ابدا مورد توجه برادران نیست و، بقول هلندی ها، «کک شان هم نمی گزد!»؛ و اهالی محبوس در ممالک محروسه ی ولایت مطلقه ی فقیه، چاره ای جز اطاعت و یا صرف شلاق ندارند!.. و رعایت شؤنات شرعی، اگر موجب تعطیل مملکت، که فدوی در زمان اقامت در وطن سابق، بارها شخصاً  شاهدآن بوده است نیز بشود، باکی نیست ... در این راستا، به بریده ای از این شکنجه ی مشروع ، بعنوان مستوره، بنقل از آفتاب، توجه کنید:...>>>

اکنون زمينه برای ايجاد يک اردوگاه جديد در ميان دو اردوگاه واقعاً موجود ِ «اصلاح طلبی» و «انحلال طلبی» بوجود آمده که شايد بتوان آن را نوعی «اصلاح طلبی انحلال طلب» دانست؛ يعنی اردوگاهی که می گويد حکومت را منحل می کنيم اما از طريق اصلاح چرا که نمی خواهيم اسلاميت اش از دست برود. به همين دليل، مثلاً، آقای واحدی که، از يکسو، می گويد «من اصلاح طلب واقعی هستم و اميدوارم که تا آخر عمرم هم اصلاح طلب بمانم»، از سوی ديگر، می خواهد فقط «اين حکومت» را (که بقول مرادش، آقای کروبی، نه جمهوری است و نه اسلامی) منحل کند؛ و اين يعنی همان حرف مشهور سعيد حجاريان که فرمود: «اصلاح طلبی مرد؛ زنده باد اصلاح طلبی!»>>>

برخورد دوگانه و کاملا متمایز آقایان واحدی و امیرارجمند که هر یک به عنوان مشاور ارشد یکی از دو رهبر اصلاح‌طلب جنبش سبز فعال بوده‌اند تأمل برانگیز است. می‌گویند فرد را باید از دوستان و مشاورانی که بر می‌گزیند شناخت. آیا می‌توان از شناخت این دو نفر به شناخت بهتر موسوی و کروبی دست یافت؟ یا رابطه در این جا وارونه است؟ به این معنا که موسوی و کروبی بیش از این که خود باشند تحت تأثیر مشاوران خود عمل کرده‌اند. آیا رادیکال بودن کروبی نتیجه حضور افرادی مانند واحدی در زمره مشاوران او بوده یا علت گزینش چنین مشاورانی؟ و آیا اندیشه تشکیل شورای همآهنگی راه سبز امید از آن ِ موسوی است که امیرارجمند آن را به مرحله اجرایی رسانده است، یا اندیشه از آن ِ امیرارجمند است که به زبان موسوی بیان شده و اکنون خود امیرارجمند به نام موسوی آن را اجرا کرده است؟ و اگر دومی صادق باشد، آیا می‌توان نتیجه گرفت افرادی مانند امیرارجمند تأثیری فراتر از این اندیشه در مواضع اتخاذ شده در بیانیه‌های موسوی داشته‌اند؟>>>

به سخره گرفتن "نظریهء توطئه" خود مصداق بارز "توطئه" است زیرا افکار عمومی را کرخت و بی حس می کند، از تمایل عامهء مردم به مشارکت فعال در امور جامعه می کاهد و از هشیاری و آگاهی نسبت به انواع توطئه ها باز می دارد. از سوی دیگر، در آن سوی طیف نیز کسانی با باور مطلق به ناشی از توطئه بودن هر رویداد مهم سیاسی و اجتماعی، به دامان اغراق، دروغ و خیال پردازی می آویزند و با این کار عملاً نقش مردم را در روند رویدادها چنان نفی و انکار می کنند که گویی اصلا مردمی وجود ندارند تا بتوانند بر آنها اثر بگذارند. این گروه دوّم، در تضاد با آنچه که به نظر می آید هدف شان باشد، یعنی افشا و از میدان بدر کردن توطئه گران، عمل می کنند. به این معنی که توطئه گران را بسیار بزرگتر از آنچه هستند می نمایانند و عملاً در میان مردم گرد یأس و نومیدی می پاشند که حریف آنقدر مقتدر و تواناست که هر اقدام و مقاومتی بیهوده است و کاری دربرابرش نمی توان کرد!>>> 

جناب اصلانی (در حالی که اعلان می کند که عضو سازمان چریک های فدائی خلق بوده است و، در نتيجه، در حالی که مسئول حاکمیت رژیم اسلامی است و جزو قربانیان آن هم محسوب می شود) همچنین با افتخاراعلان می نماید که در حال حاضر به هیچ گروه سیاسی وابسته نیست. پرسشی که در اینجا آرزوی جواب دارد این است که چرا کسی که در بروی کار آوردن رژیم اسلامی نقشی داشته است (هر چند کوچک) و با سازمانی همکاری کرده است که نقشی اساسی در بروی کار آمد جمهوری اسلامی داشته است و خود و دوستانش قربانی آن بوده اند اکنون (اگر نه بخاطر خود دست کم بخاطر زندان درد آور و مرگ دوست خود کاظم خوشابی) برای برداشتن بختکی که بروی ایران افتاده و  خود نقشی در آن داشته است به هیچ حزب و سازمانی وابسته نیست؟ آیا اصلانی ها نباید به هر حزب و دسته ای که برای نجات ایران از دست حزب الله کوشش می کند و مورد اعتماد او است بپیوندد؟>>>

شما اعلام کرده‌اید که در انتخابات آزاد شرکت می‌کنید. انتخابات آزاد دارای تعریف مشخصی است و همان‌ طوری که آقای تاج‌زاده اعلام نموده‌اند، اولین شرط انتخابات آزاد، حق انتخاب آزادانه سبک زندگی و به رسمیت شناختن آن است که این مورد در هیچ کدام از انتخابات قبلی که شما کاندیدا یا مجری برگزاری آن بوده‌اید از جمله در انتخابات ریاست جمهوری سال‌های هفتاد و شش، هشتاد و هشتاد و چهار و انتخابات مجلس سال های هفتاد و هشت و هشتاد و دو محقق نگردید. آیا اجازه انتخاب سبک آزاد زندگی برای هر فرد را به عنوان پیش شرط انتخابات آزاد قبول دارید؟>>>

* در مکتب ایرانی اسلامی، هنری مثل موسیقی و رقص حرام است ولی افیونی مثل تریاک حلال!>>>

که دریاچه حافظه دارد…>>>