بختيار؛ شخصيت يا نماد؟

من سال ها است که وقتی به او فکر می کنم همواره به اين نتيجه می رسم که او نيز اکنون نه به يک «شخصيت تاريخی» که بصورتی شگفت انگيز به يک «نماد تاريخی» تبديل شده است و بيش از اين ها هم خواهد شد؛ چرا که، از يک منظر و نگاه تفسيری، پاره شدن گلوي او به دست دژخيمان حکومت اسلامی در لحظه ای انجام شده که انگار حکومت می خواسته، در برابر نمادی «خودی» همچون پيکر آونگ وار شيخ فضل الله، نماد ديگری را بيافريند و بنشاند تا انتقام شيخ و روحانيت همراهش از پيروزمندان مشروطيت را گرفته و دايرهء داستان را بسته باشد.>>>

سايت بی.بی.سی

چگونه، از سویی، رنسانس با قدرتی رشد یابنده، الهام‌بخش توهم قدرتی بی‌پایان می‌شود و، از سوی دیگر، جنبش اصلاح دین، هر چند سرچشمه الهام ایده‌ای یکسره متضاد با رنسانس است، مؤمن مسیحی را به بررسی و نقد متن‌های دینی وامی‌دارد؟ مطالعهء پرزحمت و دشوار این متن‌ها با روحیهء انتقادی‌ای که بر آن حاکم است، آهسته آهسته زمینه را برای برآمدن دولت لائیک آماده می‌کند. این مطالعات میان دو قدرت (دینی و سیاسی) دره‌ای می‌گشایند که انقلاب در اعلامیه‌هایش کاری جز گشاده‌تر کردن آن نمی‌کند. در واقع، هیچ پیمان‌نامه‌ای و هیچ توافقی رشته‌های گسیخته پیوند را دوباره به هم وصل نمی‌کند. به نظر می‌رسد که قدرت سیاسی، کلیسا را ـ که قدرت دنیوی‌اش بی‌نهایت محدود شده است ـ نادیده می‌گیرد. با این حال، کلیسا خود را شکست‌خورده نمی‌شمارد. مسلم این است که متحول می‌شود، و گاه حتی به پیشواز شجاعانه‌ترین اصلاحات می‌رود، بی‌آنکه از حقوق خود، که آنها را تصرف‌ناپذیر می‌داند، چشم بپوشد و امید خود را به حاکم شدن بر دولت در طی زمان از دست بدهد.>>>

بختیار؛ سرشتی ویژه که قدرش را ندانستیم

هومان بختیار

به گمان من، پافشاری دکتر بختیار بر اصل لائیسیته و وارد کردن این مقوله به گفتمان سیاسی ایران با ارزش ترین جنبه میراث سیاسی اوست؛ خدمتی که اگر یکسان با ملی کردن صنعت نفت نباشد، کمتر از آن نیست. نفت هر چقدر هم که به وفور در مرز و بوم ما کشف شود، عاقبت به اتمام می رسد، ولی چگونگی یک نظام سیاسی که متضمن امنیت، رفاه و سربلندی مردم باشد دغدغه ای است که تا کشوری به نام ایران برجاست، با ما خواهد بود.>>>

اینکه در قصاص، قربانی این «اختیار» را دارد که ببخشاید و مجرم این «امکان» را دارد که بخشوده شود، نه یک «امتیاز» یا «ویژگی مثبت» قصاص و یا ترویج «عفو و بخشایش» آنگونه که جمهوری اسلامی آن را تبلیغ می‌کند، بلکه بزرگترین دهان کجی به علم حقوق و تمامی تجارب قضایی است زیرا مسئولیت احراز و اجرای «عدالت» را از شانه قوه قضاییه برداشته و به شهروند عادی منتقل می‌کند و از این راه وی را در نقصان حقوقی و جنایت قانونی شریک می‌سازد.>>>

هوشمندی ترفندی که سعید حجاریان به کار بست در این بود که با آشنایی به وخامت بیماری "دشمن هراسی" مقام معظم رهبری "علوم انسانی" را نیز به جمع دشمنان در ذهن آشفته او افزود. در نتیجه، کمتر از دو ماه پس از محاکمه سعید حجاریان، خامنه ای در حالی که آشکار بود ویروس هراس از "علوم انسانی" تمام ذهن اش را آلوده کرده، گفت: «علوم انسانی ما بر مبادی و مبانی متعارض با مبانی قرآنی و اسلامی بنا شده است. علوم انسانی غرب، مبتنی بر جهان بینی دیگری است، مبتنی برفهم دیگری از عالم آفرینش است و غالباً مبتنی بر نگاه مادّی است. خوب، این نگاه نگاه غلطی است، این مبنا مبنای غلطی است. ما این علوم انسانی را به صورت ترجمه ای، بدون اینکه هیچگونه فکر تحقیقی اسلامی را اجازه دهیم در آن راه پیدا کند، می آوریم در دانشگاه های خودمان و در بخش های مختلف تعلیم می دهیم در حالی که ریشه و پایه و اساس علوم انسانی را در قرآن باید پیدا کرد»! مقام معظم رهبری که با شیطنت سعید حجاریان در تله پرت و پلاگویی گویی افتاد، پرقیچی ها هم به دنبال اش سرازیر می شوند.>>>

دربارهء حوض کوثر و حوران بهشتی!

حسن رجب نژاد )گيله مرد(

حضرت آيت الله شهيد عبدالحسين دستغيب؛ در يکی از کتاب هايش بنام "هزار سئوال" که از طرف سازمان انتشاراتی "ناس" منتشر شده است؛ در بارهء حوض کوثر و حوران بهشتی فرمايشاتی ميفرمايند که آدميزاد روی کله مبارکش اسفناج که چه عرض کنم چنار سبز مي شود. ايشان مي فرمايند: "طول حوض کوثر از صنعا تا بصره است". (انگار اين بنده خدا طول و عرض حوض کوثر را خودشان متر فرموده اند) و به عدد ستارگان آسمان جام در اطراف اش ميباشد که به دست حور العين پر مي شود....