=======================================================
شماره
300 ـ
پنج شنبه 11 مهر 1387 ـ
2 اکتبر 2008
=======================================================
هيئت دولت در حال تقديم
برنامه و بودجۀ سال آينده برای تصويب امام زمان در شب قدر
کورش زعیم
در گفتگو با اسماعيل نوری علا
بخش ششم: در زندان اوين
در روی صحنهء حسينيهء اوين اعضای اتحادیه کمونیست ها بودند، یکی از
یکی استوارتر. هیچکدام توبه نکردند و هیچکدام از موضع خود
برنگشتند. برادرم، سیامک، هم بسیار خوب و استوار دیدگاه خودش را
بیان کرد، بدون اینکه نگران پیامدهای آن باشد. بعدها شنیدم که قبل
و بعد از آن روز تحت شکنجه های وحشتناک و طاقت فرسایی بوده است.
اتفاقاً همان روز من در حاشیهء راهروی وسط حسینیه مانند همه دو
زانو نشسته بودم که شخصی در حال گذر از کنار من، آرام به پشت سرم
زد و گفت: «حیف که نمی توانم اعدامت کنم!» و وقتی رد شد، لاجوردی،
رییس زندان اوین را شناختم.
=======================================================
ترکيه
در آستانۀ دهۀ 1990
از نگاه پروفسور فيروز احمد
بخش دوم ـ نظاميان، کردها، چپ ها، و ظهور
مجدد اسلام
ژنرال ها، عليرغم تعهدی که برای بازگشت به مبانی کماليسم داشتند،
نقش عمده ای در تقويت مذهب در جامعه بازی کردند. آنها، با استفاده
از منابع دولتی، تدريس دروس مذهبی را در مدارس اجباری کرده و در
برخی از مدارس به تربيت پيشنمازها و خطيب ها دست زدند. تعداد اين
گونه مدارس ـ که مدارس «امام خطيب» خوانده می شدند ـ در يک دورهء
سه ساله از 258 مدرسه به 350 رسيد. تعداد شاگردان اين مدارس نيز
رشدی چشمگير داشت و به عدد قابل توجه 270 هزار نفر رسيد که چهل
هزار نفر از آن ها زن بودند. فارغ التحصيلان اين مدارس عموماً در
هزاران مسجد پراکنده در سراسر ترکيه استخدام شده و، به عنوان
کارمند دولت، حقوق دريافت می داشتند.
=======================================================
دمکراسی
و محله های قانون مدار
احمد تقوائی
آيا نيروهای دمکراتيک با اعلام مخالفت با قانون اساسی جمهوری
اسلامی مروج بی قانونی در جامعه بوده و مردم را به نافرمانی و
سرپيچی از همهء قوانين در جامعه دعوت می کنند؟ به باور من پاسخ به
اين سئوال منفی است. نيروهای دمکراتيک تنها در آن حوزه ای که
قوانين ايران ناقض حقوق بشر و کنوانسيون ها و قوانين بين المللی
می باشند محق اند که مردم را به سر پيچی از آن قوانین دعوت کنند.
زيرا، از آنجا که ايران عضوی از سازمان ملل می باشد و امضا کننده
قرار دادهای بين المللی است، همهء آن بندهایی از قانون اساسی و
ديگر قوانين ايران که با اعلاميه جهانی حقوق بشر و
کنوانسيون های مربوطه و تعهدات بين المللی ايران در تنافض قرار می
گيرند دارای مشروعيت و اعتبار نيستند و از اينرو نافرمانی مدنی و
سرپيچی از آن قوانين نهایتاً عملی غير قانونی به حساب نمی آید.
=======================================================
آيا
مولوی اصول اصول اصول دین است؟
حسین میرمبینی
آیا معالم دین الهی آن بود که از آن «ولایت فقیه» درست شود؟ چرا
کسی توجه ای به این جزییات ندارد و فقط چسبیده اند به داستان عشق
حسین و فنای فی الله و اینکه حسین می خواست خودش را در توحید
مستهلک کند. از این گونه تفسیرها است که برای عده ای رند و بی سواد
اما فریبکار، پول و شهرت و قدرت فراهم می آید. یا یک انسان تو سری
خورده ای پدید می آید که مجبور است در راستای «قضای الهی» در به
قدرت رسیدن ولایت طلبان زورگو و فاسد از خود سلب اختیار کند و تن
به "رضای اراده الهی" بدهد، و نداند که ارادهء الهی بر آن بود که
او آدم خلیفة الله و جانشینش باشد که در روی زمین که کاری در جهت
ایجاد صلح و عدالت صورت دهد نه اینکه خفه خون بگیرد و نتواند از
جایش تکان بخورد.
=======================================================
بیانیه سیاسی سومین گردهمآئی سراسری
جنبش جمهوریخواهان دموکرات و لائیک ایران
رژیم جمهوری اسلامی ایران اصلاح ناپذیر است. نظام خودکامه دینی
حاکم بر ایران در ذات خود و از بنیاد تمامیت خواه، انحصارجو و
تبعیض گر است. اختناق و سرکوب، زبان طبیعی و ابزار اصلی دوام حیات
او در صحنه سیاسی است. هرگونه تحول بنیادین به سوی آزادی و عدالت
در کشور ما در گرو برچیده شدن تمامیت
نظام جمهوری اسلامی است. اساس و جوهر این تحول، گذار به
دموکراسی و نیروی اصلی آن جنبش های مقاومت مردم و نافرمانی مدنی
است.
=======================================================
