بخش دهم و پايانی
هويت فرهنگی، ائتلاف سياسی، زنان و حجاب، و جايگاه کوچک سياسی من
گفتگو
با مهندس حشمت الله طبرزدی
دبيرکل جبهه دموکراتيک ايران
من در چند سال اخير، و در واقع در يك دهۀ اخير، كه براي ائتلاف
اپوزسيون تلاش كرده ام، همواره بر ائتلاف يا اتحاد همۀ «نيروهاي
دموكراسي خواه» تاكيد داشته ام... اين تلاش هميشه وجود داشته،
گاه هم قدم های بلندی برداشته شده و گاه عقب نشينی هائی بر ما
تحميل شده است. ما براي اين ائتلاف يك «شرايط حداقلي» را پيشنهاد
کرده و می کنيم. معتقديم همۀ كساني كه به سه اصل ضرورت برقراری
سکولاريسم، دموكراسي و رعايت مفاد اعلاميۀ جهاني حقوق بشر باور
دارند و تماميت اراضي ايران را محترم مي شمارند، و به مبارزهء
بدور از خشونت معتقدند، بيايند و در يک ائتلاف وسيع شركت كنند...
به نظر من اكثريت قاطع اپوزسيون ايران از چنين ويژگي هايي
برخوردار هستند و فقط اقليتي در اين راستا حرکت نمی کند که از
آنها به «اپوزسيون غير دموكرات» يا «اپوزيسيون تماميت خواه»
تعبير مي كنيم. اولين نشانۀ يك «اپوزسيون دموكرات» اين است كه
بپذيرد با ديگران بنشيند و حول اصول مشترك با حفظ هويت حزبي و
جناحي خودش گفتگو كند.
(همراه با
سفرنامهء نوروزی 1386)