آرشيو  |  خانه  |   فهرست همهء مطالب به ترتيب نام نويسنده يا موضوع   |   پيوند به تقويم 1387  |   تماس    جستجو در سايت   |   English Section

 

=======================================================

شماره 341 ـ  چهار شنبه 22 آبان 1387 ـ  12 نوامبر 2008

=======================================================

بنیادهای توتالیتر و دینی ی بینش سیاسی

در پرتو دیالوگ «سارتر» و «بنی لِوی»

شیدان وثیق

طی هشت سال، از 1972 تا 1980، گفتگوهایی فلسفی- سیاسی میان دو متفکر و متعهد سیاسی در فرانسه انجام می پذیرند. دیالوگی طولانی و منظم، غریب و بی سابقه، میان دو رهبر. یکی، ژان پُل سارتر، چون «رهبر  ایدئولوژیکی» و دیگری، بنی لِوی، در آن زمان با نام مستعار پیر ویکتور، چون «رهبر سیاسی» و مخفی یک سازمان رادیکال مائوئیستی، در فاصلۀ زمانی جنبش مه 1968 فرانسه تا انحلال این سازمان در سال 1973. اهمیت فراوان این گفتگو ها، تنها در ویژگی و تازگی مباحث آن ها در زمان خود، یعنی در سی و چندی سال پیش نیست، بلکه، در عین حال، در همواره امروزی بودن پرسش هایی است که در بارۀ «سیاست»، بینش سیاسی و «بنیادهای توتالیتر و دینی» آن طرح می کنند.

=======================================================

توضیحی دربارۀ مفهوم فرهنگ دینی

آرامش دوستدار

با سیطرۀ دینی آنجا سروکار داریم که دین مانع هرگونه رویش و پرورش بر ضد بنیادها و ارزش‌های خود می‌گردد و هر مقابله‌ای را اگر بتواند در نطفه می‌کشد. ناگفته پیداست، هرگاه سرمنشأ آنجهانی را حذف نماییم، دین و به همین منوال دینی در چنین تعینی می‌تواند به هر نظامی نیـز اطلاق گردد که خود را حتا دشمن دین بداند. مثالش جوامع سوسیالیستی در حدی که آزادی در آن‌ها محکومیت دیگراندیشی و دیگرخواهی بوده است. چه در واقع این جوامع با تکیه بر گونه‌ای «ساحت برتر» بصورت «قانون تکامل طبیعی و تاریخی»، که اینبار از همین جهان خاکی برخاسته و مع‌الوصف تقدس آسمانی یافته، خود را متحقق و موجه کرده‌اند‌...

=======================================================

سكولاريسم مذهبي در تاجيكستان

مهین السادات صمدی

يشنهاد تجلیل موسس مذهب حنفي از سوی رئیس جمهور دولتی که در قانون اساسی آن بر جدايي دين از سياست تأكيد شده، آن هم در روز جشن استقلال ملي تا حدود زيادي غیر‌‌منتظره است. برخي معتقدند پیشنهاد رئیس جمهوری در اين خصوص از حوادث و تحولات واقعی زندگی مردم تاجیک منشاء می گیرد و این پیشنهاد تنها جنبه دینی و فرهنگی ندارد، بلکه اهداف و موضوعات فرا‌تری از جمله امنیت  را نیز در نظر دارد. دولت ‌مردان تاجيك اميدوارند كه ارائه این طرح از سوی رئیس جمهور از گسترش جریانات و رویگرد های تازه مذهبی که از خارج از مرز های به این کشور هدایت می‌شوند مانند "حزب التحریر" و "سلفیه" ، جلوگیری کرده و مذهب حنیفه بتواند در آینده در ايجاد ایدئولوژی ملی مفید واقع شود. اما برخی از تحلیلگرن تاجیک معتقدند این اقدام رئیس جمهوری نوعی مداخله دولت در امور دینی است و با هدف زير نظارت گرفتن مساجد و موسسات دینی و جلوگیری از نفوذ روحانیون که اخیراً فعالیت‌هاي گسترده‌اي براي تحديد فعاليت آنها صورت گرفته است مورد توجه قرار گرفته است.

=======================================================

آن ها درخت ها را هم می کشند!د

شکوه ميرزادگی

صبح روز هجدهم آبان، شبکه ی خبر صدا و سيمای جمهوری اسلامی با آب و تاب شرح «ريشه کن کردن» درختانی را داد که «متهم» به «توسعه ی خرافه پرستی» شده بودند! شنيدن اين خبر کارشناسان و علاقمندان به محيط زيست را گرفتار شوک کرد. همه در به در به جستجوی خبر دهنده برخاستند. باورشان نمی آمد که چنين چيزی حقيقت داشته باشد. گذشته از اين که قطع درختان بی گناه و بی تقصير، به خاطر موضوعی که ريشه اش در جايي ديگر قرار دارد، غيرعادی و عجيب به نظر می رسيد. فکر مبارزه با خرافات در هر سرزمينی اتفاق بيفتد آنقدر عجيب و بعيد نخواهد بود که در ايران امروز...

=======================================================

 

© 2008 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fax: 509-352-9630