حاج آقا، از انتخابات چه خبر؟
=======================================================
جنگ
تمدن ها يا جنگ بربريت و عقلانيت؟
وفا سلطان، روانشناس عرب – آمريکايی
در يک بحث تلويزيونی الجزيره
روحانی:
اگر شما ملحد باشيد، گفتگو با شما فايده ای ندارد، چرا که شما کفر
مي گوييد و عليه اسلام، پيغمبر و قرآن حرف مي زنيد...
وفا سلطان:
اينها مسائلی شخصی ست که به شما ربطی ندارد. برادر، شما مي توانيد
به سنگ هم اعتقاد داشته باشيد تا وقتی که آن را به سوی من پرتاب
نکنيد! شما مي توانيد هر که را مي خواهيد بپرستيد، ولی اعتقادات
ديگران به شما ربطی ندارد، هر اعتقادی هم که داشته باشند، که مسيح
خداست و پسر مريم است يا اينکه شيطان خداست و پسر مريم است.
بگذاريد مردم اعتقادات خودشان را داشته باشند.
=======================================================
آشنائی
با شورای فقها
اكبر منتجبی
اگرچه
از ابتداي شكل گيري نظام جمهوري اسلامي ايران، فقه و حقوق مكمل
يكديگر قلمداد ميشدند و حتي قانونگذاران در پايه گذاري شوراي
نگهبان نيز اين مدل را رعايت كرده و آن را در مواد قانوني لحاظ
كردند، اما در طول بيست و هفت سالي كه از انقلاب ميگذرد، فقهاي
شوراي نگهبان بر حقوقدانان برتري كامل داشته و نظراتشان گاه بر صدر
نظرات ديگران مينشيند. چنانكه امروز بعد از سه دهه از شكلگيري
نظام جمهوري اسلامي، شوراي نگهبان در چهره آيتالله احمد جنتي
تبلور پيدا ميكند و نام يكي، آن ديگري را به ذهن متبادر ميسازد.
=======================================================
سياستمداران
پا را از حوزه بيرون بكشند
گفتگو با سيد مصطفي محققداماد
در ايران به دليل اينكه دين و سياست به هم تقارب پيدا كرده و خلطي
شده محدوديتهايي وجود دارد و اگر دين بخواهد تفسيري بردارد، با
اركان سياست مواجه ميشود و قدرت سياسي اجازه نميدهد كه آن تفسير
به توده عرضه شود و فقط اجازه ميدهد كه در مراكز تحقيق براي اهل
تحقيق اين مواجهه انجام شود. اما اگر نظريهاي بخواهد به شيوه
توليد عمومي اركان و پايههاي مباني سياست را بلرزاند و ايجاد
مشكلاتي براي مديريت سياسي كشور بكند، اجازه نمييابد.
به
قلم لرد کين راس
فصل چهل و سوم ـ
مذاکرات
صلح در لوزان (1)
آنگاه نوبت به رسيدگی به مسئله ای شد که علت اصلی پيدايش همۀ مسايل
ديگر بود؛ يعنی روابط مابين ترکيه و يونان. «ونبزلوس» اگرچه در
راهپيمايي رمانتيک لويد جورج شرکتی فعال کرده بود اما در باطن خود
آدمی واقع گرا محسوب می شد؛ درست همانگونه که کمال بود. او می
دانست که سياست هايش به شکست انجاميده حال آنکه طرح های کمال همگی
با موفقيت روبرو بوده اند. اما هر دو نفر می دانستند که ترکيه و
يونان، به عنوان دو همسايه، بهر حال ناگزير به همزيستی هستند و، در
نتيجه، بايد در به فراموشی سپردن دلخوری های متقابل خود تعجيل
کنند. اينگونه بود که کنفرانس لوزان شاهد آن شد که اين دو دشمن
اصلی اختلافات مابين خود را با همآهنگی کامل حل کردند.
=======================================================