می‌گوییم مثل حافظ باشید. ببینید، حافظ شعر عرفانی طبيعی دارد. حالا من نمی‌خواهم مثل بعضی‌ها بگویم اگر حافظ می‌گوید «خوشا شیراز و وضع بی‌مثال اش»، این هم مرادش شیراز عالم ملکوت است؛ نه، بالاخره او هم شاعری بوده مثل بقیهء شعرا؛ اما اهل معرفت و اهل سلوک بوده، و بخشی از عمر و بخشی از این گنجینه با ارزش را صرف این کار کرده. ما می‌گوییم این کار را بکنید. توقع ما جداً از همه خانم‌ها، از همه آقایان - بخصوص جوان‌ها - این است... [اما] آن‌جایی که به مسائل دل و عواطف و اینها می‌پردازید، حد نگه دارید؛ یعنی‌آن حالت عفاف و حجاب را حفظ کنید. این را بدانید شعری که آن وقت فروغ فرخزاد می‌گفت، در دنیای روشنفکری آن زمان هم کسی قبول نداشت. خب، ما با اینها مواجه بودیم، رو به‌ رو بودیم؛ همین ‌هایی که شب توی قهوه‌خانه‌ها و کافه‌های تهران می‌نشستند و عرق ‌خوری می‌ کردند و آنها را از مستی روی دوش می‌کشیدند می‌بردندشان خانه، چون نمی‌توانستند بروند. همان ها هم معتقد نبودند که شعر باز و عریان مثل بعضی از شعرهای فروغ فرخزاد باید گفته شود. این در حالی بود که آن زمان، فرهنگ، فرهنگ دیگری بود؛ اصلاً زمانه، زمانهء واقعیات تلخ و زشت و مستهجنی بود که حالا گوشه‌ای از آن هم در شعر بعضی از شعرای آن روز خودش را نشان داده بود. من اسمی از بعضی شعرای زن دیگر نمی‌آورم؛ چون فروغ فرخزاد اولاً مرد، ثانیاً به اعتقاد من عاقبت به خیر هم شد. بعضی‌ های دیگر نه، عاقبت به خیر نشدند و نخواهند شد؛ لذا به آنها اشاره‌ای نمی‌کنم و از آنها اسم نمی‌آورم. غرض این است که دخترهای جوان تصور نکنند که حالا اگر چنانچه بخواهند برای دل شان، برای عواطف شان، برای حس شان یک شعری بگویند، پس دیگر بروند تا آن ته ته؛ نه، بالاخره خوب است که آدم یک حدّی را نگه دارد.

(منبع)

علت سرکوب دروايش در ايران چيست؟

در برنامهء افق تلويزيون صدای امريکا ـ به مديريت دهقان پور◄

چرا آخوند ها با دراويش دشمن اند؟

برنامه ای از اسماعيل نوری علا

ويدئو◄

جاهل‌ها و لات‌ها، روحانيون و سلاطين (2)

مسعود نقره‌کار

در «سپهر سياسی ِ» هر جامعه، مقدار زيادی باور و کليشهء مبهم وجود دارند که معتقدان شان بصورتی مذهبی و ايمانی، و لذا بی چون و چرا، آنها را می پذيرند و بکار می گيرند و حتی بر اساس آنها احکام مختلف و مواضع گوناگونی را مطرح ساخته و دست به اقدام سياسی می زنند... در اين مقاله می خواهم نظرم را دربارهء فقط يکی از اين کليشه های رايج که بسياری آن را کارمايهء موضع گيری های سياسی خود قرار می دهند شرح دهم. منظورم کليشهء «ناباوری به امکان تزريق تغييرات اجتماعی از بالا» است.◄

برای شنيدن و دانلود فايل صوتی با صدای سعيد بهبهبانی ◄