=====================================================
نتيجهء
سی
سال حضورگشت ارشاد:
ارشاد نشدم
گرارش روزنامهء اعتماد ملی
سالها بعد گفتند برخورد قهری و تنبیهی غلط است و آن چیز شد
«ارشاد» و شد «تذکر زبانی». هر چند که همین هم به اندازهء کافی
زخمی میکندف اما آيا کسی هست که از رفتار خشنی که آن روزها به کار
میبستیم و امروز فهمیدیم نادرست و غیر انسانی است از این زنان
معذرت بخواهد؟ مسوولیت زخمهای سارا، مریم، طناز، رویا و … را چه
کسی بر عهده میگیرد؟ چه کسی باید بیاید و بگوید من از دست بندی
که به تو زدم از دو شبی که تو را در کنار زنان آسیب دیده در یک
سلول انداختم و از شلاقی که بر کمرت نواختم معذرت میخواهم؟