=======================================================
سال دوم ـ
شماره
456 ـ
شنبه 17 اسفند
1387 ـ
7 مارچ
2009
=======================================================
|
آن زير که می تواند باشد؟ زن، همسر، دوست،
همسفر يا يک مادينه؟
آن بيرون که؟ شوهر، رفيق، همراه يا يک نرينه؟ |
=======================================================
اين
نظام حقوق زنان را به آنها نمی دهد
گفتگو
با
الاهه بقراط
گفتگوگر: شهلا نوری
من باور ندارم که زنان ایران در این نظام بتوانند به حقوق خود
دست یابند، اگرچه ممکن است بتوانند تغییرات اندکی، از جمله در
مورد حق طلاق یا حضانت و یا ارث به وجود بیاورند، که آن هم اغلب
به طور رسمی صورت قانونی نمی یابد، بلکه به دلیل شرایط اجتماعی،
به حکومت تحمیل می شود تا چشم خود را بر آن ببندد. مانند شرط و
شروطی که در سالهای اخیر زن به هنگام ازدواج و البته با توافق
مرد به هنگام عقد ازدواج قید می کند. به این ترتیب اگر قرار باشد
تحولی در ایران روی دهد، به نظر من، یک مجموعه خواهد بود که
سکولاریسم و حقوق زنان و دیگر موارد محو تبعیض های مختلف را در
بر خواهد داشت. در غیر این صورت، خود جمهوری اسلامی نه در جهت
تحقق حقوق زنان اقدام خواهد کرد و نه برای سکولار شدن خود گامی
بر خواهد داشت!
|
=======================================================
زنان
ايرانی و جنبش برای آزادی و برابری
شهلا شفيق
محمد رضا شاه پهلوی از
آزادی احزاب و سنديکاها و انجمن ها بيمناک بود اما با گسترش مساجد
و موسسات تبليغ و
ترويج اسلامی مخالفتی نداشت. قدرت های غربی نيز در فضای "جنگ سرد"
، برای ايجاد
"کمربند
سبز" در مرزهاى اتحاد شوروى، از گسترش اسلام گرائی حمايت می کردند.
نکته مهم ديگر اما بی ارزش شدن تدريجی ارزش های دمکراتيک و سکولار
ميان نيروهای
مخالف ديکتاتوری شاه است. اکثريت نيروهای مخالف شاه از چپ و راست و
ميانه با يکسان
انگاشتن غرب و امپرياليسم و کم بها دادن به ارزش های دمکراتيک، از
خطر ايدولوژيک شدن
مذهب غافل بودند. اينان از گسترش مذهب سياسی که آن را سلاحی موثر
برای مبارزه با
شاه و امپرياليسم غرب می دانستند ناراضی نبودند. |
=======================================================
فرصت
زیستن با زنانی که دیده نمی شوند
گفتگو
با نفیسه آزاد
گفتگوگر: الناز
انصاری
برای
من خیلی جالب بود که در بازداشتگاه وزرا می توانستم با زن های
ديگر از دغدغه هایمان حرف بزنم. برای زنی که دو کلاس بیشتر سواد
نداشت از کمپین می گفتم و او هم با من همراه می شد، چون درگیر
قوانین طلاق یا سن مسئولیت کیفری بود. یا وقتی داستان هایشان را
می شنیدم، از خودشان نمونه می آوردم که اگر قانون ما عادلانه تر
بود تو را نمی توانستند در 15 سالگی به زور به عقد کسی دربیاورند
چون قانون از تو حمایت می کرد. یا نکته جالبی که بین خودشان و در
حرف های خودشان بارها می شنیدم این بود که می گفتند قاضی مرد
است. به هم می گفتند که قاضی مرد است و نمی فهمد، تو که زنی چه
می گویی. شاید حقوق نمی دانستند و حتی حق خودشان را نمی دانستند
اما این را لمس می کردند که مرد بودن قضات در سرنوشت آنها تاثیر
می گذارد.
|
=======================================================
زنان
هیچ راهی جز مبارزه با استبداد مذهبی ندارند
مرجان افتخاری
هیچ رژیمی را نمی توان اساساً اسلامی یا مذهبی نامید مگر اینکه
قبل از هر چیز و در درجه اول تکلیف خود را با زنان مشخص کرده
باشد. هویت مذهبی یک رژیم تنها و تنها با قوانین، الگوها، قالب
ها و ساختارهائی که برای زنان تعین و مشخص می شوند قابل احراز و
تشخیص است. به عبارت دیگر، هویت ایدئولوژیک و سیاسی یک رژیم با
هیچ شاخص دیگری غیر از مجموعهء "شرایط زیستی زنان" قابل ارزیابی
نیست.
|
=====================
کوتاه و گويا
====================
داریوش افشار
دراواخر
ماه ژانویه سال جاری، انگلستان مجوّز استفاده از حجاب اسلامی را
برای زنان مسلمانی که خواهان پیوستن به نیروی پلیس این کشور
میباشند را صادر کرد. این یونیفرم به رنگ مشکی و جنس آن از پارچۀ
مقاوم در برابر آتش میباشد. البته که اگر این بانوان خواهان
استفاده از کلاه پلیس باشند، قادر به استفاده از آن روی حجاب سر
نیزهستند. شماری از نیروهای پلیس این کشور منجمله در استان
«لستر»
و مناطقی در لندن که جمعّیت مسلمان قابل ملاحظه ای را دارا
میباشند، هم اکنون این مجوّز را به مرحلۀ اجرا گذاشته اند. بيست و
سه درسد نیروی پلیس انگلستان را زنان تشکیل میدهندو در حال حاضر،
شش درسد از نیروی پلیس این کشور از غیر سفیدپوستان و آسیائی ها
تشکیل میشود. امروزه جامعۀ انگلستان یکی از بالاترین میزانهای درسد
اسلامیزه شدن در میان کشورهای باختری را طی میکند. سیاست تمکین و
مماشات با جهان اسلام با هدف بهره برداری هرچه بیشتر از کشورهای
اسلامی دنبال میشود که درواقع دنبالۀ همان سیاستهای کهنۀ
کلنیزاسیون کشورهای جهان سوّم امّا با روش های نوین به انقیاد
کشیدن این ملّ تها می باشد. حجاب برای زنان مسلمان وسیله ای برای
به انقیاد کشیدن و تمکین زن و نابرابری اجتماعی زنان و نشانه ای از
اسارت و بردگی در جهان اسلام بشمار میاید. حال میبایستی پرسید که
به اجرا گذاشتن این سیاست و تشویق زنان مسلمان در انگلستان به
استفاده از حجاب در نیروی پلیس این کشور، آن هم در یک تمدّن
پیشرفتۀ باختری که زنان آن سالها برای تساوی حقوق انسانی خود
مبارزه کرده اند چه معنای دیگری جز پشت پا زدن به تمامی پیشرفتهای
حاصل از دوران مدرنیته و دستاوردهای آن، منجمله سکولاریسم، و ادامۀ
چپاول سیاستمدارانۀ کشورهای مسلمان بخصوص در خاورمیانه و منجمله
میهن خودمان ایران میتواند داشته باشد. (برگرفته از سايت «چپ و
راست»)
(آرشيو)
|
|