دو مکتوب: صاحب عله، و دراکولای مقدس

طنزنوشته های هفتگی حميد رضا رحيمی

فدوی تا بحال می پنداشت که عاشورا مال امام حسین (ع) است و ما فقط زنجیر و قمه اش را می زنیم؛ لکن در گزارشی تحلیلی پيرامون خدمات مفيد و فرهنگی برادران مسئول در سفارت جمهوری اسلامی در ترکمنستان شوروی سابق، که در یک سایت مکتبی خودمان منتشر شده بود، دریافت که اتفاقاً عاشورا کاملاً و فقط مال خودمانست و اين موضوع نه ربطی به حضرتش (ع) دارد و نه به شيعيان از خط خارج شدۀ بلاد ديگر؛ يا پنداری خود حضرت هم در اين ميانه، نعوذ بالله، چندان کاره ای نیست.

كروكوديل‌ها بايد به صورت شرعي كشته شوند

يكي از مسائلي كه پرورش كروكوديل را در ايران سرعت جدي بخشيده حكم مراجع در اين خصوص بوده است. در واقع از آنجا كه سازمان شيلات ايران موافقت اصولي خود را با ايجاد اولين مزرعه پرورش تمساح در ايران، تنها در جهت استفاده پزشكي از خون، استخوان و حتي گوشت اين حيوان دوزيست اعلام كرده بود (از ياد نبريم سود اقتصادي ناشي از صادرات پوست و گوشت كروكوديل كاملا موثر است) با صدور حكم مراجع در خصوص ذبح شرعي اين خزنده، مشكل استفاده دارويي آن هم مرتفع خواهد شد و سازمان دامپزشكي كشور اعلام كرده كه نظارت بر ذبح شرعي را به عهده مي‌گيرد. سلطاني، مسوول دفتر نمايندگي رهبري در سازمان دامپزشكي مدتي پيش در گفت‌وگويي مسائل مربوط به ذبح شرعي اين موجودات را شرح داد و گفت: «افرادي كه علاقه‌مند به سرمايه‌گذاري در پرورش تمساح هستند، علاوه بر اينكه بايد از سازمان دامپزشكي مجوز بگيرند، حتما بايد كشتار تمساح‌ها را به‌گونه‌اي انجام دهند كه بتوان به مردم اطمينان داد، پوستي كه از تمساح به دست مي‌آيد، از نظر شرعي پاك است و استفاده از آن منعي ندارد. به گفته سلطاني، هنگام ذبح بايد همچون جانوران حلال‌گوشت، چهار رگ او را بزنند اما گوشت اين حيوان فقط بايد به مصارف صنعتي همچون تهيه غذا براي حيواناتي نظير گربه و سگ برسد.» در اين زمينه نظرات مختلفي وجود دارد. آيت‌الله سيدفاضل ميلاني، كه نمايندگي آيت‌الله سيدعلي سيستاني، مرجع شيعه در عراق را در لندن بر عهده دارد، نظر ديگري در اين زمينه ارائه مي‌دهد: «از آنجا كه اغلب فقهاي شيعه، تمساح را حيواني حلال‌گوشت نمي‌دانند، سخن گفتن از ذبح شرعي بي‌معني است، اما كاربرد پوست اين حيوان در پوشاك به شرطي كه هنگام نماز از آن استفاده نشود و در ساير مواقع نيز از طريق تعرق بدن يا آب باران، خيس نشود، منعي ندارد. آيت‌الله ميلاني ادامه داده است: «از نظر فقهي تمساح كه جانوري آبزي به شمار مي‌رود در حكم ماهي نيست كه بتوان گوشت آن را حلال دانست، اما از سوي ديگر همچون حيوانات حرام‌گوشت خشكزي هم نيست كه در مورد حرام بودن گوشت آن اتفاق‌نظر باشد و به عبارت ديگر حرام گوشت دانستن تمساح نظري است كه بيشتر فقها به آن اعتقاد دارند، نه اينكه نظري قاطع و غيرقابل نقض باشد.»     (آرشيو)