آرشيو  |  خانه  |   فهرست همهء مطالب به ترتيب نام نويسنده يا موضوع   |   پيوند به تقويم 1387  |   تماس    جستجو در سايت   |   English Section

فهرست موضوعی مطالب

برخی از نامه های خوانندگان

-----------------------------------

آرشيو «کوتاه و گويا»

-----------------------------------

آرشيو «می ترسانند

چون می ترسند»

-----------------------------------

گلچين باغ های مجازی

-----------------------------------

مطالب در رد سکولاريسم

مطالب در رد سکولاريسم نو

-----------------------------------

اعلاميۀ حقوق بشر

-----------------------------------

 

=======================================================

سال دوم ـ شماره 406 ـ جمعه 27 دی 1387 ـ  16 ژانويه 2008

=======================================================

ملاقات وزير فرهنگ حکومت اسلامی با

شيخه می بنت محمد آل خلیفه وزیر فرهنگ و اطلاع رسانی بحرین

برنامه ريزی و ذهنيت ما

اسماعيل نوری علا

واکنشی که نسبت به پيشنهاد «تشکيل دولت در تبعيد و اعلام برنامه» نشان داده شد برايم خارق العاده و غافلگير کننده بود؛ بخصوص که اين واکنش بيشتر از جانب نيروهای «چپ مستقل از شوروی» نشان داده می شد که مرا متهم می کردند می خواهم با «اين ترفند» راه پيروزی «نيروهای مردمی» را سد کنم و رياست آقای خمينی را بر انقلاب مسجل سازم! وگرنه، از نظر آنان، چه جای سخن گفتن از تشکيلات و برنامه بود؟ آن هم در زمانی که، بقول توده ای ها، «بازی که بر که» آغاز شده و هنوز برندۀ نهائی معلوم نشده بود و رها کردن بازی، دادن اختيار تشکيل دولت به آقای خمينی، و تعيين برنامه، همۀ اين مسائل را مخدوش می ساخت.

=======================================================

تله‌ای که در آن نشسته‌ایم

آرامش دوستدار

دنیایی كه ما در آن زندگی می‌كنیم ـ و منظورم از ما فرهنگ دینی واسلامی ماست ـ نقطه‌ای ‌ست از نقاط این جهان كه غرب، چه بخواهیم و چه نخواهیم، بر آن سیطره دارد. این سیطره را در هیچ موردی، در هیچ زمینه‌ای، به هیچگونه‌ای نمی‌توان شكست، رقابت كردن با آن از حد یك جوك لوس و ابتدایی تجاوز نمی‌كند. اینكه می‌گویم به هر قیمتی باید در چنین نقطه‌ای از نظر ذهنی در خودمان تکان بخوریم ـ باز موکداً توجه دهم که این تکان‌خوردن به هیچرو آسان نیست و مآلاً نمی‌توان از آن چنین معنایی مراد کرد که ما برای هر مسئله و هر پرسشی در زمینه‌ی فرهنگی‌مان پاسخی حاضر آماده داشته باشیم‌، کاری که در همه «نوشتارها» یا «گفتمان‌ها»مان شب و روز می‌کنیم‌ ـ منظورم خیال خام شكستن سیطره‌ی غرب یا رقابت با آن هم طبیعتاً نیست.

======================================================

قدرت در مشروعیت است نه در خشونت

حمیدرضا خادم

با توجه به سوابق تاریخی نزد ملت ایران، که حاکمان مستبد را به صورتی مستمر در خود دیده و اصولاً شکوه و - بجز چند مورد در طول قرن ها – عکس العمل خاصی را از خود نشان نداده اند، حاکمان می انديشند که پدیدۀ خشونت می تواند بسان گذشته کارآمد باشد و اقتدار نظام را تضمین نماید غافل از اینکه این بار، در عصر جهانی شدن، با آگاهی بخشی از طریق رسانه ها و همچنین وجود الگوی سایر کشورها، شرایط اجتماعی ایران نیز تغییرات اساسی نموده است و دیگر خشونت نمی تواند بعنوان برگ برندۀ حاکمان بکار گرفته شود...

=======================================================

نه نسبتی با «عقل»، نه شباهتی به «اصلاحات»

حسین میرمبینی

مباحث آقای خاتمی به خودی خود معلوم می سازد که ذهنیت اصلاح طلبان دولتی از چه مغالطات و پیش فرض های خطرناکی تشکیل شده و چراست که امید بستن به آقای خاتمی (و کسانی همچون او) جز خذلان و خسران حاصلی نخواهد داشت. حال آنکه، با بکار بردن روش «برهان خلف»، و از راه دين، می توان به ایشان و همۀ آنهایی که دین و دولت را به هم گره زده اند و برای خود و دوستان شان فرصت های اجتماعی را تقسیم می کنند، تبیین نمود که چرا فکر ایشان از اساس باطل  و خطرناک است و می تواند کشور را به نابودی سوق دهد.

===================== کوتاه و گويا  ====================

بالاخره بودجۀ مترو کاهش یافت يا افزايش؟

محسن هاشمی، مدیر عامل شرکت مترو تهران، از غیر واقعی بودن آمار ارائه شده از سوی سخنگوی دولت در نشست خبری روز گذشته در مورد پرداخت اعتبارات به مترو تهران در سه سال گذشته خبر داد. محسن هاشمی اعلام کرد: «به رغم اظهارات سخنگوی محترم دولت، بودجه مترو در دولت نهم نه تنها دو برابر نشده بلکه به یک پنجم نیز کاهش یافته است.» وی بازی با اعداد و ارقام و پنهان کردن حقایق و واقعیت های موجود را در شأن سخنگوی محترم دولت ندانست و افزود: «امیدواریم سوء نیتی در کار نباشد و صرفاً ارائه آمار و اطلاعات غلط به جناب آقای دکتر الهام باعث اظهار مطالب غیرواقع از سوی ایشان شده باشد.» مدیر عامل مترو تهران با اشاره به اینکه در سال 84 مترو دارای 1/2 میلیارد دلار معادل دو هزار میلیارد تومان بودجه فاینانس برای خطوط سه و چهار بود و در سال 85 نیز 900 میلیون یورو معادل یک هزار و 300 میلیارد تومان برای خطوط شش و هفت به بودجه مترو اضافه شد، تصریح کرد: «همان موقع مناقصات برگزار شد و قرارداد به تصویب شورای محترم اقتصاد رسید و به بانک مرکزی ابلاغ شد ولی متأسفانه به دلیل شرایط کشور و مشکلات بانکی و بیمه ای در سطح بین المللی امکان استفاده از این بودجه فراهم نشد.» محسن هاشمی با بیان اینکه دولت محترم به رغم کسب 200 میلیارد دلار درآمد ارزی حاضر نشد بودجه مترو را به اندازه مورد نیاز و مصوب تامین کند، اضافه کرد: «در طول این چهار سال تنها 460 میلیارد تومان بودجه مصوب مجلس را پرداخت کرده اند که در مقایسه با بودجه دو هزار و 300 میلیارد تومانی مترو که صرفاً برای سال های 84 و 85 به تصویب رسیده بود، بودجه مترو نه تنها افزایش نیافته بلکه تنها به 20 درصد رسیده است... وآنچه سخنگوی دولت از آن به عنوان رشد 100 درصدی اعتبارات مترو تهران نام برده، تنها در سطح مصوبات اجرا نشدۀ مجلس است».     (آرشيو)

======================================================

فهرست نام نويسندگان>>

© 2008 ـ New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630