بازگشت به خانه  |   پيوند به نظر خوانندگان 

 

يادداشت های کوتاه سيروس ملکوتی

دی ماه 1391 ـ  دسامبر 2012

آرشيو

 

**************************

جمعه 8 دی ماه 1391 ـ 28 ماه دسامبر 2012

احزاب کردی با حاکمیت یکپارچه مشکلی ندارند

بسیاری از کنشگران سیاسی مفاهیم سیاسی را بدرستی درک ننموده و به همین خاطر قادر نمی گردند در جایگاه درستی آن را بکار بندند. بسیاری تفاوت ملت و ملیت را درک ننموده و گاهاً آن یکی را جایگزین دیگری می نمایند، همچنین هست که مفاهیمی چون دولت و حاکمیت هم دستخوش این جابجایی ها می گردد. برخی از دوستان کردم نیز با جابجا نمودن این مفاهیم گاهاً تصویر ناروشنی از دادخواهی را ترسیم می کنند که موجب سوء تفاهمات بسیاری می شود، و همچنین شاهدیم که کنشگران غیر کرد نیز دقیقاً با همین درک اشتباه برداشت و استنتاج غریب خود را در گمانه زنی ها بدست می دهند. احزاب کردی با حاکمیت یکپارچه مشکلی ندارند بلکه با دولت واحد و یکتا مشکل دارند. به همین خاطر نظام فدرالیزم را پیشنهاد می کنند که دولت از اقتدار مطلق و یگانه بدر آید و با تقسیم قدرت در مناطق مختلف بر بنیاد تنوع بتواند پاسخگویی برای یگانگی این سرزمین باشد. بر بنیاد این پیشنهاد ملیت های ایرانی حاکمیت یکپارجه ملی را پدید خواهند آورد که واحد ملت از آن استخراج می شود. حال اگر ما مفاهیم را نادرست درک نماییم و در کنار هم قرار دهیم البته نتیجهء اشتباه از آن حادث خواهد شد؛ اتفاقی که هر روز در ادبیات شفاهی و حتی نوشتاری این و آن کنشگر سیاسی شاهدیم.

 

**************************

جمعه 1 دی ماه 1391 ـ 21 ماه دسامبر 2012

فرایندی سیاسی که گفتگو مهمترین مؤلفهء آن است

تمامیت ارضی تفاسیر متفاوت خود را دارد. من نیز تفسیر خود را دارم. از نطر من ایران «سرزمین ِ» ساکنین اش می باشد و نه «زندان ِ» آنان. ما می خواهیم درهای زندان کنونی را بشکنیم و ایرانی با تنوع حقیقی ساکنین اش با برخورداری از ثروت، سیاست و فرهنگ در یک برابری حقوقی بر پا داریم. در این شکل و در این آرمان سیاسی، وجب به وجب خاک این کشور و همهء منابع مادی و معنوی آن از ان همهء ساکنین اش می باشد. همانگونه که حسن شرفی، معان دبيرکل حزب دموکرات کردستان ايران، در کنفرانس پراگ گفت و من نیز بارها روی این مهم در برنامه های خود تاکید داشته ام. پس ما باید در یک فرایند سیاسی، که گفتگو مهمترین مؤلفهء آن است، به حل این اختلافات بپردازیم. مشکل اپوزیسیون طی چند ماه گذشته همانا احتراز از گفتگو و تکیه بر شعار بوده است؛ شعاری که شعور گفتمان را تسخیر نموده و نیروها را به حذف یکدیگر وادار ساخته می سازد.

**************************

چهارشنبه 22 آذر ماه 1391 ـ 12 ماه دسامبر 2012

خاکی که حفظ اش ارزش جان دادن دارد

اگر ما خود را انسان های سیاسی می دانیم، مبارزهء سیاسی را مهمترین راه برای دست یابی به دادخواهی خود بر می شماریم، و اين مبارزه را در میدانی که گفتگو برجسته ترین جوهر گفتمان سیاسی است در جريان می خواهيم، آنگاه ما نبايد تنها با ستایشگران و همراهان هم اندیش خود ایران فردا را بسازیم. باید هم به خود و به دیگران یادآوری کنیم و بیاموزانیم و بیاموزیم که اشتراک ما تنها در تفاوت های ما و پذیرش آنها ممکن می گردد. پس بگذار هر کس ایران را آنگونه تصویر کند که می اندیشد. در اين ميدان اعتقاد به «تمامیت ارضی» نه توهین است و نه ضرورتاً زندان خلق ها؛ چرا که اگر همین اعتقاد به «تمامیت ارضی» خود را بر کثرت فرهنگ ها و اندیشه ها و همچنین تقسیم قدرت قرار دهد، بی شک و بلافاصله ارزشمند ترين مفاهيم می شود. در این گفتمان باید سعی کنيم که حرمت انسانی را پیش از حرمت خاک به هموطنانمان تفهیم کنیم و به آنها بفهمانیم که بنیاد کار «انسان» است و نه «خاک». اما هنگامی که آن «بنیاد» را پذيرفتيم البته خاک هم دارای چنان اعتباری می شود که من و تو و او جان مان را برای خاکی خواهیم داد که سعادت انسانی را در خود می پروراند.

 

**************************

جمعه 17 آذر ماه 1391 ـ 7 ماه دسامبر 2012

نسرين ستوده، و شادی ها و اندوه های ما...

در این روزگار بد بد بد، که هر دمش یادآور شکست و سروده های شوم است، یک لبخند کوتاه هم غنیمتی ست. باشد که هلهلهء شادمانی ما از درب شکستهء زندان ها و فروپاشی جباریت حاکم، جهان را همراه شور و سرور ما کند. خانم ستوده، درود فرد فرد ما را پذیرا باشید... مبارزهء نسرین ستوده همراه با حمایت گسترده ایرانیان و جهانیان توانست به کسب مطالبات بر حق او بیانجامد؛ گامی مغرورانه از یک مبارزه همراه با گسترهء حامیان اش در سراسر جهان. اما هموطن، هنوز صدها زندانی در التهاب مرگ و زندگی و شکنجه نوبت خود را انتظار می کشند، اتفاقاً عقب نشینی نظام در برابر خواست خانم ستوده می تواند انتقام بدخواهانهء آن را در برپایی چوبه های دار رقم زند، تا اجازه ندهد ذهنیت جمعی احساس و عواطف پیروزی را تجربه نماید. هم اکنون دها جوان در انتظار اجرای حکم اعدام هستند، هنوز کبودوند ها در اسارت این نظام قرار دارند، هنوز شکنجه و اعدام و سرکوب اندیشه و دادخواهی مردم واکنش های پنهان و آشکار نظام را تصویر می کنند. از همین روی باید هر چه گسترده تر برای آزادی و نجات جان این اسیران در بند تلاش نمود. و این هشدار را در همهء ابعاد و امکان دست یازی به امداد جهانی گسترانید...

https://newsecul.ipower.com/

 

نظر خوانندگان

 

محل ارسال نظر در مورد اين مقاله:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

 

 

 

New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630