=======================================================

شماره 290 ـ  دو شنبه اول مهر 1387 ـ  22 سپتامبر 2008

=======================================================

مردم فريب خورده و غافل + اسلحه + آخوند = حکومت اسلامی اينگونه آغاز شد

ناسيوناليست هاي تجاوز طلب!

سام قندچی

ممکن است عنوان اين نوشتار به نظر متضاد بنظر آيد اما اگر در عرصهء سياسي ايران موجود عجيب الخلقه اي نظير جمهوري اسلامي می تواند وجود داشته باشد که ادعاي ملي گرائي و بنيادگرائي اسلامي را همزمان انجام مي دهد، در اپوزيسيون ايران هم ـ بخوبی می دانيم که ـ عده اي هستند که هم ادعاي ملي گرائي دارند و هم از تجاوز به ايران تحت عنوان «آزاد سازي» کشور از دست اسلامگرايان دفاع مي کنند و اميدشان آن است که اسرائيل و آمريکا به ايران حمله نظامي کنند...

عرفیگرا کردن سیاست

داریوش همایون

همچنانکه در بیرون بند مذهب از سیاست برداشته می شود در خود ایران نیز می باید انتظار داشت که سرانجام به این حقیقت برسیم که رهائی ملت از واپس ماندگی و رهائی مذهب از ابتذال آخوند و مداح در یک نظام لیبرال دمکرات است که کاری به مذهب افراد ندارد ولی رابطه مذهب را با اداره جامعه می برد و صحرا و چاه را از گفتمان سیاسی می برد. در چنان جامعه ای می توان با تکیه بر باور های دینی، رای دهندگان را به سوی خود کشید ولی به زور کربلا و جمکران نمی توان به قدرت سیاسی رسید.

=======================================================

«در کمونيسم زندگی بهتری داشتيم!»

علی طاهری

از نشريهء کمونيسم کارگری ِ «برای يک دنيای بهتر»

در اين قسمت دنيا تفاوتی وجود داشت که مردم از جوانب زيادی راحت تر بودند. حقوقی، هرچند محدود، برسميت شناخته شده بود که نتيجهء سازش طبقات بالا در روسيه با انقلاب کارگری اکتبر بود. درست است که آن انقلاب شکست خورد ولی خواسته هائی را تحميل کرد تا ناسيوناليست ها بتوانند با همان نام سرمايه داری روسيه را بازسازی کنند. مردم اين کشورها و حتی دولت ها و ژورناليست ها، آگاهانه، به اين نظام «سوسياليستی» می گويند.  (فايل پی.دی.اف)

=======================================================