=======================================================
شماره
287 ـ
جمعه 29 شهريور 1387 ـ
19 سپتامبر 2008
=======================================================
بدون شرح
=======================================================
سکولاريسم: ضرورت يا پيروی از مد؟
اسماعيل نوری علا
پذيرش سکولاريسم موجب می شود که
ـ
چه يک شخص و چه يک گروه يا حزب سياسی ـ بر چهارچوبی تکيه زند که از
ايجابات سکولاريسم ساخته شده باشد. مثلاً، چگونه يک انسان سکولار
می تواند، در راستای مبارزه با يک حاکميت ضد سکولار، با يک فرد
موافق حکومت مذهبی، و نيز يک فرد مخالف سکولاريسم، ائتلاف و همکاری
کند؟ عقل عملی به ما می گويد که چنين ائتلافی يا نتيجهء سستی مبانی
سکولاريسم در نزد شخص مدعی سکولار بودن است و يا حاصل بی خبری او
از تضاد مبارزه با دشمن، در کنار دوستان آن دشمن؛ و يا آن را بايد
صرفاً نوعی پيروی بی محتوا از مد روز تلقی کرد.
=======================================================
تری ایگلتن
چرا ناگهان تمام دنیا از خدا صحبت می کند؟ هیچ فرق نمی کند که صحبت
کننده استاد انگلیسی متخصص بیولوژی، ریچارد هاوکین، باشد و یا
فیلسوف آمریکائی، دانیل اس. دینیت، یا متفکر فرانسوی آلن بدیو، و
یا فیلسوف اسلونی سلاوف زییکس. برای تمام ابن افراد ناگهان خدای
قادر حضور پيدا کرده است. آنها درست در زمانی که خدای قديمی، پس از
سال ها زحمت و کار بسیار و با سختی تمام، می خواهد بازنشسته شود و
کمی لذٌت ببرد او را طلب کرده و
از او می خواهند که دوباره در صحنه ظاهر شود. چرا؟..
=======================================================
اسلام
گریزی و اسلام ستیزی در جامعهء ما
نیما طاهری
نباید خوش بینانه و ساده لوحانه موج اسلام ستیزی و اسلام گریزی را
به تمامی با آزادیخواهی و روشن اندیشی همراه و همقدم شمرد. زیرا
در این سالها در ایران ما شاهد رشد انواع گرایشهای عرفانی و شبه
عرفانی، دینی و شبه دینی بوده ایم؛ که این خود به معنای تولید و
باز تولید دینخویی در اشکالی دیگر است. با این همه به باور من
جامعهی ما در راه نقد دین گامهای بزرگی برداشته است، که این امر
خود میتواند پیشدرآمدی باشد برای رهایی از سلطهی اجتماعی دین.
=======================================================
توسعه
در غياب رسانهها!
خسرو ناقد
يكی از راه های بازشناخت رفتار حكومتهای راديكال و افراطی از
روشهای دولتهای آزاد و دموكرات، چگونگی شيوهی برخورد آنها با
مطبوعات و ديگر رسانههای مستقل و واکنشی است که در برابر
انتقادهای منتقدان از خود نشان میدهند. بهبيانی ديگر، نگرش
متفاوت دولتهای در جوامع در حالِ گذار بهجريان آزاد اطلاعرسانی
و روش آنها در برخورد با رسانهها و نقش و جايگاهی كه برای «ركن
چهارم» دموكراسی درنظر میگيرند، يكی از بارزترين معيارهايی است كه
میتوان براساس آن درباره نزديكی يا دوری اين نظامها بهاصول
دموكراسی داوری كرد.
=======================================================