ما ايرانی بی تبعيض می خواهيم

پايگاه رسمی شبکهء جهانی سکولارهای سبز برای دموکراسی و آزادی در ايران

پيام دکتر فرهنگ قاسمی، عضو شورای جنبش جمهوری خواهان لائيک و دموکرات ايران

به همايش شبکهء سکولارهای سبز ايران در تورنتو، 7 و 8 ماه مه 2011

با عرض سلام خدمت خانم ها و آقايان شرکت کننده در اين نشست شبکهء جهانی سکولارهای سبز ايران برای آزادی و دموکراسی، و با ادای احترام به همهء کسانی که در طول اين سی و دو سال اخير عليه جمهوری اسلامی مبارزه کرده اند، کشته شده اند، به زندان ها افتاده اند، و در تبعيد به سر می برند.

شما دوستان که در اين جلسهء دو روزه جمع شده ايد از جمله کسانی هستيد که هنوز دست از مبارزه عليه جمهوری اسلامی بر نداشته ايد و با کارهای شجاعانه و با اقداماتی که واقعاً احتياج به زحمت زياد دارد دست به ايجاد يک آلترناتيو زده ايد و من از صميم قلب آرزو می کنم که در اين کار موفق باشيد.

من در اين چند دقيقه به چهار نکته يا مشخصهء مهم جنبش شما، يا شبکهء شما، اشاره می کنم و در آخر هم دو نکته را به عرض خانم ها و آقايان حاضر در اين جلسه می رسانم.

          آن چهار نکته که مشخصات عمدهء جنبش شما هستند عبارتند از:

اول، مسئلهء سرنگونی. من بسيار خوشحالم که در برنامهء شما مسئلهء سرنگونی مطرح است و شما به اين نتيجه رسيده ايد که اين رژيم جمهوری اسلامی اصلاح پذير نيست و بايد از ميان برود و در اين زمينه کوشش می کنيد.  

          دومين مسئله شعار عدم تبعيض است. شعار عدم تبعيض، که به نظر من همان سکولاريسم و همان لائيسيته است، در واقع پادزهر اصلی جمهوری اسلامی است. يعنی، با اين حرکت، شما به نقطهء اصلی می پردازيد و ضربهء اصلی را می توانيد به جمهوری اسلامی وارد کنيد.

مسئلهء سوم جديت در عمل سياسی  و کوشش کسانی است که در رأس اين جريان قرار دارند و من شاهد کارهای مثبت و حرکت های ارزندهء آنها در عرض اين يکی ـ دو سال اخير بوده ام و قابل تقدير است، و منی که تا حدی دست در امر مديريت دارم می دانم که جمع و جور کردن يک عده از ايرانيان در خارج از کشور و بوجود آوردن تشکيلات کار بسيار بسيار مشکلی است و من شاهد اين فعاليت و زحمت کشی دوستان هستم و قدردانی می کنم.

چهارمين مسئله، مسئلهء ايجاد آلترناتيو در خارج از کشور می باشد. در عرض اين سی و دو سال گذشته همهء شما حتماً شاهد بوده ايد و بنده هم يکی از فعالين و کسانی بوده ام که شاهد انواع مختلف آلترناتيو ها در خارج از کشور بوده ام ولی آلترناتيو شما دارای يک خاصيت عمده و يک ويژگی بسيار ارزنده است و آن اينکه به حول يک نفر نمی گردد بلکه بر حول يک شبکهء جهانی، که حتماً دموکراتيک هم هست و حتماً اصول دموکراسی را رعايت می کند، می گردد و فکر می کنم که يک پديدهء تازه ای است در اپوزيسيون خارج از کشور.

بعد از اين چهار مشخصه يا چهار ويژگی، دو نکته و توصيه را، البته با کمال فروتنی، می خواهم به اين نشست عرض کنم. اولين توصيه اين است که فردای اين نشست نخستين روز شروع کار بسيار سنگين و جدی تمام کسانی است که به اين «کنسپت» (مفهوم) باور دارند؛ يعنی می خواهند آلترناتيو بوجود بياورند. بقول خود ما ايرانی ها، بايد کفش و کلاه کرد و، بقول فرانسوی ها، بايد عصا به دست گرفت و در ِ خانهء تمام افراد، سازمان ها، انجمن ها، احزاب را زد و فهميد گره های اصلی اين عدم همکاری، عدم همسازی، در کجا قرار دارد و برای گشودن اين گره ها گام برداشت و سعی کرد که يک همسازی و يک همبستگی ملی ايرانی را بوجود آورد.

دومين توصيهء بنده اين است که در اين نشست يک قطعنامه ای را به تصويب برسانيد و در آن تمام اصول منشور جهانی حقوق بشر و ميثاق های وابسته به آن را محترم بشماريد و خودتان را موظف بدانيد که آنها را امروز اجرا بکنيد و تعهد بکنيد که وقتی بعنوان آلترناتيو بقدرت رسيديد، که اميدوارم برسيد، تمام اين اصول را رعايت بکنيد. و اين قطعنامه (که حتماً و حتماً بايد در آن جهان شمول بودن حقوق بشر ذکر شود، يعنی گفته شود که اين حقوق بشر اسلامی نيست، کاتوليک نيست، يهودی نيست، بلکه جهان شمول است و روی اين بايد تأکيد شود) برای دبيرکل سازمان ملل متحد فرستاده شود تا بدانند که يک آلترناتيو ديگری وجود دارد که از داخل خود رژيم نيست، اسلامی نيست، و حقوق بشر را در تماميت اش قبول دارد.

از اينکه به سخنان بنده گوش کرديد خيلی تشکر می کنم.