بیانیه پایانی کنفرانس پراگ

نوشته شده در 19 نوامبر 2012

کنفرانس پراگ (سومین نشست پیشبرد اتحاد برای دموکراسی) عصر روز یک‌شنبه بیست و هشتم آبان ـ هجدهم نوامبر با انتشار بیانیه‌ای به کار خود خاتمه داد. این بیانیه در پایان کنفرانس قرائت شده و توسط اکثریت حاضران تائید شد. متن این بیانیه بدین شرح است:

ایران در زمره تمدن های انگشت شماری است که به رغم حوادث روزگار همچنان استوار برجای مانده است. در درازای تاریخ بارها مرزهای جغرافیایی، وسعت سرزمینی، ساکنین، مذاهب و زبان های سرزمینمان تغییر یافته است. ایران بارها به تصرف دیگران در آمده و استقلال خود را از دست نداده است.

هر یک از آنچه گفته شد به تنهایی توانسه ملتی را برای همیشه به صفحات تاریخ بشر بسپرد. در این میان  آنچه که راز ماندگاری ایران است چیزی جز تمدن و فرهنگ متکثر این دیار کهن نیست. جاذبهء این تمدن و فرهنگ هایش رمز تدوام تاریخ ما و غنانی آن سبب ماندگاری ماست. امروز ایران در یکی از حساس ترین مراحل تاریخی خود قرار دارد. تقابل آشکار نظام حاکم با ملت ایران و دشمنی با جهان پیشرو و تمدن بشری و ماجراجویی های خطرناک بین الملی همراه با ظلم، فساد مالی و سوء مدریت، آیندهء تاریکی را پیش حکومت گران قرار داده است. پیش دیدنی است که دیر یا زود نا توانی در کنترل اقتصاد اکثر بخش های جامعه را ناراحت تر و عاصی تر در برابر حاکمیت قرار خواهد داد و فرهنگ ملی، که تبلور فرهنگ های گوناگون ایران است ما را شایسته انتخاب مسیر گذاری متمدنانه به سوی دمکراسی می کند.

هشدار که مبادا در این روزهای سرنوشت ساز، جنگ سالاران و خشونت باوران چه در حاکمیت و چه در بخش هایی از جامعه، موفق شوند که با تهییج احساسات خام و برانگیختن انگیزه خشم و انتقام، همه را در مقابل هم قرار دهند.

هوشیاری زنان و مردان جامعه در برابر این خطر مهلک، یک منبع پربار الهام دارد و آن تکیه بر وجه صلح جو و مسالمت طلب فرهنگ ماست. هر یک از ما باید مسئولانه بکوشیم تا سرنوشت ما نه در میدانهای جنگ و کشتار هم وطنان که بر سر میزهای مذاکره و و صندوق های رای تامین شود.

ما شایسته انتخاب مدارا در برابر خشونت و خرد و در برابر غرایز غیر انسانی و احساسات کور هستیم. بکوشیم تا این بار در دوران گذار ایران به دموکراسی اشتباه نکنیم. آینده از آن ماست و فرهنگ ما،‌ چراغ ره ما. این چراغ را هر چه پرفروغ تر پیش روی خود نگاه داریم تا راه را گم نکیم.

اسامی شرکت‌کنندگان در کنفرانس پراگ:

(توضيح سکولاريسم نو: اين فهرست به معنای آن نيست که ـ برخلاف کنفرانس بروکسل ـ شرکت کنندگان در کنفرانس امضاء کنندگان قطعنامهء پايانی آن نيز هستند)

رامین احمدی، فریدون احمدی، جمشید اسدی، هوشنگ اسدی، محمدجواد اکبرین، افشین الیان، رویا امیرلطیفی، جمشید امیری، نوشابه امیری، ناصر ایران‌پور، کاوه آهنگری، شهریار آهی،‌ سهیلا بابک، فاریا بارلاس، حسین باقرزاده،‌ حمزه بایزیدی،‌ مهران براتی، ناصر بلیده‌ای، رحیم باندویی، جوما بورش، شهلا بهاردوست، عصمت بهرامی، کامیار بهرنگ، آرش بهمنی، ناهید بهمنی، مهدی پرویز، رامین پرهام، سپیده پورآقایی،‌ رضا تقی‌زاده، ژاله توکلی، کیانوش توکلی،‌ رحمان جوانمردی، رویا جهان‌بین، اصغر جیلو، جمشید چالنگی،‌ مهدی حاذق اعظم، آرام حسامی،‌ رضا حسین‌بر، شاهو حسینی،‌ ناهید حسینی،‌ لیدا حسینی‌نژاد،‌ فرهاد حیدری،‌ محسن خاتمی، جواد خادم، بهمن خانجانی، مهدی خرازی،‌ مازیار خسروبیک، زاگرس خسروی، جمشید خون‌جوش، صمد دژبان، محسن ذاکری، مهدی ذوالفقاری، نیما راشدان، احمد رافت، دیلان رافیان، علیرضا رضایی، امین ریاحی، اردشیر زارع‌زاده، فتحیه زرکش، محسن سازگارا، فرامرز سجیم، منیره سلیمانی، گیتی سلیمی، ماشالله سلیمی، کریم شامبیاتی، گلاله شرفکندی، حسن شرفی، حسن شریعتمداری، سوسن شهبازی، یزدان شهدایی، کاوه شیرزاد، بهمن صارمی، علی صالح‌زاده، کورش صحتی، ضیا صدرالاشرافی، جواد طالعی، جمشید طاهری‌پور، شهران طبری، کریم عابدین، هومن عسکری، احمد عشقیار، حسین علوی، حسین علیزاده، فرحناز عمادی، علی فاتحی، رضا فاری، شیرین فامیلی، علی فتوتی، شهلا فرید، اختر قاسمی، پروین قاسمی، آریا قجر، آیدا قجر، ناهید قره‌خانی، کاوه قریشی، علیرضا کاظمی، مژگان کاهن، اکبر کریمیان، حسن ماسالی، فریبا محبی، مجید محمدی، محمد محمدی، نسرین محمدی، آزاد مرادیان، محمد مصطفایی، منوچهر مقصودنیا، عبدالله مهتدی، علی مهتدی، ابراهیم مهتری، جمشید نعمتی، شروین نکویی، علیرضا نوری‌زاده، شاهرخ وزیری، مهدی وزیری

نظر خوانندگان

محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

بازگشت به خانه