دفتر سیاسی جنبش آذربایجان: توافقنامه ای که حجت را بر ایران و ایرانیان تمام کرد

بازگشت به خانه پيوند به نظر خوانندگان

چهارشنبه 15 شهريور 1391 ـ 5 ماه سپتامبر 2011

توافقنامه ای که حجت را بر ایران و ایرانیان تمام کرد

دفتر سیاسی جنبش آذربایجان برای دمکراسی و یکپارچگی ایران

رهبران حزب دمکرات و کومله کردستان ایران که، با توهم تمام، خود را نمایندهء مردم کرد ایران معرفی می کنند در تاریخ 31 مرداد 1391 طی توافقنامه ای بخشی از سرزمین هزاران ساله ایران که کردستان نامیده می شود، جدا کرده و تلاش می نمایند در آن منطقه از کشور ایران، حاکمیت مستقل، قانون اساسی مستقل، انتخابات مستقل و ملت و دولت مستقل برپا کنند.

رهبرانی چون مصطفی هجری و عبدالله مهتدی از پیشمرگان جنگ سالار که یک دهه، با هدف جدائی ِ بخش سنی نشین کردستان، با نیروهای مسلح ایران در ستیز و جنگ مسلحانه بودند، نه تنها باعث کشته و بی خانمانی هزاران نفر از هم میهنان نظامی و غیر نظامی ما در استان کردستان بودند بلکه در همان زمان کشور ما مورد تجاوز ارتش بیگانه بود و بخش هائی از سرزمین زرخیز ما در اشغال دشمن قرار داشت.

احزاب یاد شده در بندهای دو، سه و هشت توافقنامه خود به ملت و کشور ایران اعلام جنگ داده و چنین نوشته اند:

«بند دو: کومله و حزب دمکرات اعتقادی کامل به انتخابات آزاد توسط مردم کردستان دارند »

در دیداری که هیات جنبش آذربایجان با نمایندگان حزب دمکرات هجری در پاریس داشت، نمایندهء این حزب چنین حرف سستی را بیان کرد و البته در همان دیدار نیز جواب اش را شنید که کشور هزاران سالهء ایران ملک مشاع فرد فرد ملت ایران است و هرگونه تصمیم گیری برای یک وجب از خاک این کشور می باید با رای کل ملت ایران باشد، نه فقط یک استان و یا یک منطقه.

«بند سه: هر دو طرف بر این باورند که حاکمیت آیندهء کردستان و قانون اساسی کشور بر پایه‏ی حقوق سیاسی و ملی کردستان تدوین گردد. »

بکار بردن حاکمیت آینده کردستان و قانون اساسی کشور بر پایه حقوق سیاسی وملی کردستان دو معنای روشن دارد.

این دو سازمان باوری به تبلور حقوق سیاسی و ملی مردم ایران در قانون اساسی نوین کشور پس از سرنگونی جمهوری اسلامی ندارند.

« بند هشت: حزب دمکرات و کومله، فدرالیسم ملی- جغرافیایی را به عنوان شعار اصلی و برنامه‏ی سیاسی خود برای حل مسئله‏ی ستم ملی در کردستان برگزیده و خود را پرچمدار این شعار دانسته و برای تثبیت و تحقق آن به اشتراک مساعی می ‏‏پردازند ».

فدرالیزم ملی و جغرافیایی به این معنی است که فقط کردها در یک جغرافیای معیین در یک فدرال باشند.

با این اندیشه واپسگرا که در بند 8 توافقنامه این دو گروه به امضاء رسیده است، می باید صدها هزار نفر از آذربایجانی ها که در شهرها و روستاهای خود و نیاکان شان بهمراه پسر و دختر عموهای خود، یعنی کردها، که هر دو از یک قومی بنام “ماد” هستند، تسویه شوند.

لازم می دانیم جهت روشن شدن افکار عمومی مردم ایران، اپوزیسیون مخالف رژیم جمهوری اسلامی و سازمان های جهانی به مقداری از توان و درصد طرفداران این گروه ها، بر مبنای آمار جمعیت در استان ها اشاره کنیم:

تعداد استان های کرد نشین و آخرین آمار جعمیت آنها:

در آذربایجان غربی جمعیت کردها حدودأ 500,000 نفر

در مناطق دیگر ایران جمعیت کردها حدودأ 500,000 نفر است

بدلیل نبود آمار دقیق، با افزودن این تعداد 360,000 نفر پراکنده در کشور، کل جمعیت کرد در سراسر ایران پنج میلیون نفر خواهد بود.

درصد طرفداران کلیهء سازمان های خواهان حاکمیت و قانون اساسی جدائی از ایران که در بند 3 این توافقنامه آمده است:

استان کردستان: 30% از کل جمیت این استان به عبارتی 480,000 نفر

استان کرمانشاهان 10% از کل جمیت این استان 190,000 نفر

استان آذربایجان غربی 40% از کل جمیت کرد این استان 200,000 نفر

تهران و اطراف 5% از کل جمعیت کرد پایتخت 35,000 نفر

جمعیت پراکنده اضافه شده 5% از تعداد جعمیت 17,000 نفر

یک و سه دهم % از کل جمعیت ایران 958,600 نفر کل تقریبی طرفداران اندیشه بند 3 این توافقنامه که خواهان حاکمیت و قانون اساسی جدا از ایران (اعم از نوزاد یک روزه تا پیر مرد 80 ساله ) هستند.

آمار نیروهای مسلح این گروه ها در کردستان عراق و کوه های قندیل:

جمع کل نیروها که همگی پیاده نظام با کاربرد سلاح های سبک هستند 5,900 نفر

با توجه به اطلاعات حدودی ذکر شده در بالا، گروه های قومگرای کرد با فریب افکار عمومی ایرانیان و بعضی از سازمان های جهانی، خود را بسیار بزرگتر و قویتر از آنی که هستند، نشان می دهند و یا اینکه نمونهء کردستان عراق را جهت پیشبرد اندیشهء پنهان خود که با این توفقنامه آن را علنی کردند، ارائه می دهند.

موضوع کردستان عراق و یا سوریه هیچ شباهتی به کردستان ایران ندارد. به دلیل اینکه در عراق کردها هم از نظر نژادی و هم از نگاه فرهنگی و زبانی با یک ملت بیگانه طرف بوده و هستند. در حالیکه در ایران مسئله صورت دیگری دارد. بدین معنا که کرد های ایرانی هزاره ها و دوش بدوش آذری ها و دیگر مردم، طبق شواهد تاریخی، تحت عنوان قوم ماد، امپراتوری پانصد سالۀ آشور را شکست داده و برای اولین بار دیوانسالاری منظم کشور ایران را به پادشاهی دیاکو بزرگ بنیاد نهادند.

طبیعی است که با ابن پیشینۀ تاریخی، اکثریت مطلق پنج میلیون نفر کرد در مناطق مختلف ایران، هیچگونه گرایشی به تفرقه افکنان و جدایخواهان که همآواز با بیگانگان سلطه طلب در بعضی از کشور های تنگ نظر استعماری، قصد پاره پاره کردن میهن عزیزمان را کرده اند، ندارند.

باید توجه داشت که ادعای فدرالیزه کردن ایران هرگز با اصول و مفاهیم سیاسی دنیا خوانایی ندارد. سخن کوتاه اینکه تجزیه کردن یک کشور، به معنای ایجاد یک ” کشور فدرال ” نیست و اگر به نمونه هائی از کشورهای دیگر به مانند آلمان، ایالات متحده آمریکا و یا کشورهای بالکانی ( یوگسلاوی سابق) که نظام فدرالی درآنها برقرار گردیده توجه داشته باشیم، که هر یک از این ممالک، در گذشته حکومت های منطقه ای اداره می شده اند که جهت دستیابی به قدرت، همگی به ایجاد ” کشورهای فدرال ” مبادرت نموده اند.

با این توضیح روشن و تاریخی، اندیشهء سست رهبران سازمان های خواهان ایجاد حاکمیت و قانون اساسی جدا از ایران، که اکثریت آنها از شهرهای سنی نشین آذربایجان غربی و کردستان هستند، بیش از اینکه حقوق اجتماعی و فرهنگی و سیاسی مردم نیک سرشت کرد را تامین کند، به آن زیان های جبران ناپذیری وارده کرده و می کند. گفتمان سیاسی و آزادیخواهی مردم شریف و نیک پندار کرد را در محدودهء کوچک و تنگ «فدرال قومی و زبانی» زندانی کرده است. این در شراطی است که جهان با شتاب فراوان بسوی برداشتن مرزها حرکت می کند.

“جنبش آذربایجان برای دمکراسی و یکپارچگی ایران” بندهای دو، سه و هشت این توافقنامه ضد تمامیت ارضی و یکپارچگی ملی ایران را بشدت محکوم می کند و از مردم شریف و هم قوم و تبار خود از کردستان تا کرمانشاهان و ایلام می خواهد، ضمن جدا کردن حساب این اندک کج رفتاران و نفاق افکنان از مبارزان راه آزادی و مساوات طلبان و با مطرح نمودن بحق تمامی حقوق اجتماعی و سیاسی و فرهنگی خود و تحقق بدون کم و کاست آنها، به جنبش عظیم آزادیخواهی ملت ایران بپیوندند و از کشور هزاران ساله خود و نیاکان فرمندشان با همراهی و هم پیکاری با دیگر هم میهنان شان دفاع کنند.

دفتر سیاسی جنبش آذربایجان برای دمکراسی و یکپارچگی ایران

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.