|
جمعه 10 شهريور 1391 ـ 31 ماه اگوست 2011 |
اتحاد شهریگران، تنها راه بقا در برابر صف آرایی ده اندیشان است
هومن بامدادان
هم میهنان روشنفکر و غیر دینی و شهریگر!
با هر ایدئولوژی مدرن که بدان پایبندید، و ساکن شهرها، روستاها یا ایلات ایران و همچنین خارج از کشوريد! بدانید که امروز مشکل اصلی ما در خاورمیانه ظهور «فرهنگ روستایی» است که در هر کشوری فرقه ای از آن با کمک و مهندسی کشورهای غربی قدرت گرفته است. فرقهء یهودی آن در اسرائیل، وهابی آن در عربستان، شیعه اثنی عشری آن در ایران.
و می بینیم که، با کمال تاسف و با حمایت بی دریغ غرب، شاخه اخوان المسلمین اش در مصر به قدرت ریاست جمهوری رسید، با حمایت آشکار اروپا و امریکا. همانطور که در شورش 57 دیدیم که چطور آمریکا و کشورهای همپیمان اش در ناتو با حمایت از گروه های روستایی در ایران ـ مثل حزب الله و نهضت آزادی ـ به رهبری خمینی ِ ده اندیش چگونه کشور را به ورطه روستایی گری کشاندند.
شاه سابق ـ خود نادانسته در پروژهء روستایی کردن ایران از سال 42 و با اصلاحات ارضی ِ سفارشی ِ غربی ها مقدمات شورش روستایی را در سال 57 باعث شد. هرچند اگر زنده یاد بختیار موفق می شدند و مورد حمایت شهریگران قرار می گرفتند کشور هم از استبداد فردی سلطنتی رهایی می یافت، هم به دموکراسی و سوسیالیسم معتدل خواستهء آقای بختیار می رسید و ما یک حکومت مدرن ملی شهری می داشتیم.
شاه سابق هم به این امر راضی شده بودند و امرای ارتش نیز؛ ولی آنان که اصلاحات آمریکایی ارضی را برای فروپاشی شهریگری و تمدن 7 هزارساله ایران زمین توصیه کرده بودند منتظر خوشه چینی از تلاش شان بودند.
پس رژیم شاه که به سوی شهریگری می رفت ساقط شد و حکوت روستائيان، با کمال تاسف، با حمایت احزاب شهری قدرت گرفت و، همانطور که این حکومت به کارفرمایان غربی خود قول داده بود، بلافاصله پس از پا گرفتن، تمامی احزاب شهری چپ و راست را منهدم کرد و شهریگران را، با هر ایدئولوژی، تارو مار کرد، تمام مظاهر شهریگری ـ از کتابخانه و سینما و موسیقی و کافه و مراکز تفریح ـ را قلع و قمع کرد و ایران را به دهی بزرگ مبدل ساخت. لباس و پوشش روستایی را بر زنان و مردان تحمیل کرد. شهری های آزاد اندیش را بی کارکرد و در استخدام ها تنها از ده آمدگان ِ پایبند فرهنگ روستایی را، که بی تخصص و بی تعهد ملی و مردمی بودند، استخدام کرد و بسیار بلایای دیگر که هر روز شاهدیم و در آینده به تفصیل خواهیم گفت.
امروز تنها راه بقای ما شهریگران اتحاد است و باید دست از اختلاف های بیهوده برداریم و هر حزبی خود را تنها حق نداند و ارادهء به سلطنت فردی نکند، چه راست چه چپ، ما شهریگران همه رنگ های یک رنگین کمانیم و با در کنار هم بودن به کمال می رسیم؛ همانطور که زنده یاد بختیار که معجزه ای تاریخی بودند و چگونه با درایت سوسیالیم دموکراسی و ملی گرایی را درکنار پادشاهی منسجم کردند و در برابر روستایی گری صف آرایی کردند، هرچند همرهان سابق شان ایشان را تنها گذاشتند و زیر عبای دهگریزان رفتند چون آنها را برنده می دانستند.
شهریگران آزاده! فرزندان هدایت و کسروی و ارانی و شفا! خاورمیانهء امروز را ببنید که غرب باز همان نقشه تمدن ستیزش را برای مردم مظلوم دیگر کشورها پیاده می کند. ببنید چگونه احزاب سلفی روستایی در لیبی به مراکز صوفیان حمله می کنند و اخوان المسلمین مست از قدرت چگونه برای حذف زنان و برقراری چند همسری در جامعهء مصر گلو پاره می کنند. فردا هم نوبت سوریه است که در آن حکومتی روستایی زمام امور را بدست گیرد و مردم را به قهقرای عقب ماندگی براند.
مطمئن باشید که غرب هیچ کمکی به شهریگران ایران نمی کند. بعد از رفتن رزیم فعلی نیز باز گروه های روستایی فکر ِ به اصطلاح میانه روی شیعه یا اخوانی را بر ایران حاکم می کنند و با ملی گرایی و سکولاریسم و سوسیالیسم و دموکراسی و فمینیسم مبارزه خواهند کرد و این بار مردم در پشت یک امام جماعت کراواتی نماز خواهند خواند.
احزاب شهری چپ و راست! رؤیای سلطنت مطلقه بر مردم را کنار گذارید و، در یک جبههء متحد با دیگر احزاب شهری، از بقای خود و دیگر احزاب شهری دفاع کنید.
شهریگری در خطر است و تانک روستایی گری هر روز بیشتر به پیش می آید.
شهریور 91
نظر خوانندگان
محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:
توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.
کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.