بازگشت به خانه  |   فهرست مقالات اين پايگاه

نوشته های شهباز نخعی shahbaznakhai8@gmail.com جمعه 27 آبان 1390 ـ  18 نوامبر 2011

نیازی به حمله نظامی نیست!

شهباز نخعی

در قاموس حکومت آخوندی و فرومایگان نادان و ندانم کار حامی و محافظ آن در لباس های سپاهی، بسیجی، لباس شخصی، سربازگمنام امام زمان و... واژه "ایمنی" بسیار کمرنگ است و به جای آن "امنیت"، "حراست" و "حفاظت" کاربرد بیشتری دارند. چنین است که فزون بر وزارت اطلاعات و "امنیت" کشور، چند نهاد موازی "امنیت" زیر نظر رهبری، قوّه قضاییه، سپاه پاسداران و... فعالیت می کنند. همهء سازمان ها و نهادهای ریز و درشت، از بیت رهبری و نهاد ریاست جمهوری گرفته تا آبریزگاه مسجد امام خمینی (شاه سابق) دارای واحد "حراست"ی هستند که کارکنان و ارباب رجوع از آن حساب می برند و می کوشند که پرشان به پر "حراست" نگیرد. همهء سازمان ها و تشکیلات "امنیت" و "حراست" هم برای نگهداری مدارک و اسناد و اسرار خود، واحدی به نام "حفاظت" اطلاعات دارند.

کمرنگی "ایمنی" در قاموس حکومت آخوندی، تاکنون فاجعه های بسیاری به بارآورده که به عنوان نمونه به اختصار به چندتای آنها می پردازم: در 29 بهمن 1382، انفجار مهیبی در نزدیکی ایستگاه خیّام در 17 کیلومتری نیشابور رخ داد که درآن 295 نفر کشته و 460 نفر مجروح شدند.  بیشتر کشته شدگان از نیروهای امدادی و انتظامی و همچنین مردمی بودند که برای تماشای تصادف دو قطار رفته بودند.  منابع رسمی حکومت محمولهء قطارها را گوگرد، پنبه و کود شیمیایی اعلام کردند. رعایت حداقل مقررات "ایمنی" ایجاب می کرد که پس از آتش سوزی اولیه، ساکنان روستای مجاور تخلیه شوند ولی به دلیل عدم انجام این کار، روستای مزبور از بین رفت و به شمار تلفات افزوده شد.

مورد دوّم انفجار در بخش صنعتی و خصوصی رخ داد.  روز یکشنبه 16 خرداد 1387، یکی از مخزن های مواد شیمیایی کارخانه کیمیا گستر اراک، در حالی که 50 کارگر درآن مشغول کاربودند، منفجرشد.  شدّت این انفجار به حدی بود که یکی از مخزن ها به کارخانه روبرویی پرتاب شد و موجب آتش گرفتن آن کارخانه نیز شد.  در این انفجار 22 تن کشته و 44 نفر مجروح شدند.

روز 20 مهرماه 1389 نیز انفجار شدیدی در پادگان امام علی خرّم آباد رخ داد که، بنا بر اعلام سپاه پاسداران، منجر به کشته شدن 18 نفر و مجروح شدن 14 نفر گردید. روابط عمومی و فرماندهان سپاه پاسداران استان لرستان دلیل این انفجار را سرایت آتش به انبار مهمات اعلام کردند.

آخرین نمونه هم آتش سوزی و انفجار در پالایشگاه آبادان هنگام بازدید محمود احمدی نژاد برای افتتاح فازسوّم آن بود که در روز سوّم خرداد 1390 رخ داد. دراین آتش سوزی و انفجار نیز 4 نفر کشته و 20 تا 30 نفر مجروح شدند.

درادامهء روند این فقدان "ایمنی"های فاجعه آفرین، روز شنبه 12 نوامبر، در زمانی که سرداران سپاه پاسداران برای امریکا و اسراییل شاخ و شانه می کشیدند و رجز می خواندند که در صورت حملهء نظامی، این کشورها را نابود خواهند کرد، و درست هنگامی که صدا و سیمای دروغ پرداز ولایت مطلقه فقیه به بازپخش بازدید مقام معظم رهبری از مراسم اعطای سردوشی و تحلیف دانشکده های افسری مشغول بود و قدرت و ابهت نیروهای نظامی را به رخ دنیا می کشید، انفجارهای مهیبی در غرب تهران، منطقه ملارد کرج، رخ داد که از هر زاویه ای که به آن بنگری، برای حکومت اسلامی چیزی جز تف سربالا نیست.

بنا بر اعلام سردار رمضان شریف، مسئول روابط عمومی سپاه پاسداران: «انفجار هنگامی صورت گرفت که یک محمولهء مهمات از زاغه در حال خارج شدن به سمت منطقه مورد نظر بود که متأسفانه به محض خروج از زاغه این حادثه اتفاق افتاد».

بنابر اطلاعیه روز یکشنبه سپاه پاسداران، انفجار 17 کشته داشته که سردار حسن تهرانی مقدّم، مسئول سازمان خودکفایی و تحقیقات صنعتی سپاه پاسداران از جمله آنان بوده است.  منابع رسمی و به ویژه سپاه پاسداران انفجارها را یک حادثه اعلام و هرگونه احتمال خرابکاری را رد کردند.  منابع غیر رسمی شمار کشته شدگان را 40 نفر اعلام کرده اند و تارنمای اصلاح طلب "ندای سبز" این شمار را دستکم 100 نفر دانسته است.

به عنوان عامل و منشأ انفجارها سه فرضیه مطرح است:

1 -  حادثه (روایت رسمی حکومت و سپاه پاسداران).

2 -  درگیری های جناح های حکومتی.

3 -  احتمال خرابکاری توسط عوامل نهادهای اطلاعاتی-امنیتی کشورهای بیگانه (اسراییل، امریکا و...).

در مورد اوّل، یعنی "حادثه" بودن انفجارها، تکلیف روشن است. فزون بر قرینه های متعددی که "حادثه" بودن را رد می کنند، با توجّه به پیشینه و سابقهء حکومت آخوندی در دروغگویی، همین که بر موضوعی مهر تأیید بزند و به ویژه برآن تأکید کند، خود بهترین دلیل برای دروغ بودنش است.

مورد دوّم یعنی درگیری بین جناح های حکومتی، موضوعی قابل تحقیق و بررسی است امّا با توجّه به این که این جناح ها در عین دشمنی ناشی از برخورد منافع، خط قرمزهایی دارند که از آنها گذر نمی کنند، باور پذیری این فرضیه را دچار تردید جدّی می کند.

می ماند مورد سوّم، یعنی احتمال خرابکاری توسط نهادهای اطلاعاتی- امنیتی کشورهای بیگانه. روزنامهء انگلیسی "گاردین" در روز سه شنبه 15 نوامبر، به نقل از یکی از مدیران سابق جمهوری اسلامی که نخواست نامش فاش شود، نوشت: «اسراییل عامل انفجار روز شنبه در انبار موشک های شهاب سه سپاه پاسداران در پنجاه کیلومتری تهران بوده است... انفجارهای متعدد در انبارهای موشک های دور برد، از جمله تلاش های اسراییل برای متوقف کردن برنامه اتمی و موشکی جمهوری اسلامی است».

در همان روز 15 نوامبر، روزنامهء فرانسوی "فیگارو" هم نوشت: «از قواعد جنگ پنهان این است که عاملان عملیات هیچگاه مسئولیت خودرا به رسمیت نشناسند و هدف عملیات نیز هرگز موفقیت دشمن را به رسمیت نشناسد».

به هرحال، هرکدام از فرض های سه گانه بالا که درست باشد: چه عدم رعایت "ایمنی" موجب بروز "حادثه" شده باشد، چه جناح های حکومتی در دعواهای خود آنقدر عنان اختیار از کف داده باشند که از خط قرمزها عبور کنند و چه احتمال دخالت خرابکارانه سازمان های اطلاعاتی- امنیتی کشورهای بیگانه درست باشد، انفجارهای روز شنبه ثابت می کنند که نیاز به حمله نظامی نیست!

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه