توکل کرمان، اولین زن برنده ی جایزه ی صلح نوبل کیست؟

نویسنده: عرفات مدابش
مترجم: موسی

نویسنده و فعال حقوق بشر یمنی، توکل عبدالسلام کرمان، سال 1979 در شهر تعیز واقع در جنوب غربی یمن بدنیا آمد. وی که دختر عبدالسلام کرمان سیاستمدار و حقوقدان معروف و وزیر پیشین یمنی است، اولین زن عرب است که جایزه با ارزش بین الملی صلح نوبل را به دست می آورد. توکل کرمان که تا شش سال پیش در صفوف فعالان سیاسی- اجتماعی یمنی نامی شناخته شده نبود، در سال 2005 با اسوان شاهر سعد دوست دیرینه اش با همراهی دیگر زنان فعال، سازمان "زنان روزنامه نگار بدون مرز" را تشکیل می دهند که با حمله ماموران امنیتی به مقر آن و مصادره تمام وسائل موجود در محل، آنرا تعطیل می کنند. توکل هرگز از پای ننشست و پس از چندی سازمان دیگری به نام "زنان خبرنگار بدون زنجیر" را تاسیس می کند.حضور علنی توکل در میدان های مبارزه و در کوچه و بازار و مقاومت و فعالیت های پیگیرش، بویژه در دفاع از حقوق زنان، او را به عنوان فعالترین زن مدافع حقوق بشر در سطح کشور معرفی کرد. فعالیت های مدنی او تا قبل از آغاز بهار عربی هنوز از جهت گیری مشخص سیاسی برعلیه رژیم صالح کاملاً برخوردار نبود.

توکل کرمان فارغ التحصیل لیسانس اقتصاد و فوق لیسانس علوم سیاسی است. وی هنگامی که در مطبوعات به کار روزنامه نگاری مشغول شد، توانست موضع گیری ژرف وعلنی خود برعلیه رژیم علی عبدالله صالح را به وضوح نشان دهد.

توکل کرمان، حتی قبل از شروع بهار عربی از نخستین افرادی بود که در صف مقدم حرکت های اعتراضی علیه هرگونه ستمی قرار داشت. وی سال ها قبل موضوع مهاجرت اجباری گروهی از مردم که به «رانده شدگان جعاشن» معرف شده بود را به عهده گرفت. این مردم ساکن منطقه ای بنام جعاشن در استان "إب" بودند که توسط شیخ منطقه «محمد احمد منصور» با بی رحمی از محل سکونت خود رانده شدند.

توکل هر سه شنبه در برابر درب پارلمان یمن می ایستاد واز حقوق و مطالبات این مهاجرین دفاع می کرد و به افشای ظلم و ستم روا شده به آنان می پرداخت (سه شنبه ها در یمن آغاز جلسه های هفتگی پارلمان یمن است.- مترجم) . او بارها از سوی ماموران امنیتی مورد تهاجم و توهین قرار می گرفت.

در تظاهرات و اعتراض های خیابانی که زنان و مردان جوان يمن در ماه فوریه امسال آغاز کردند و در آن خواهان سرنگونی رژیم علی عبدالله صالح هستند، این زن تلاشگر یمنی، همیشه در صفوف مقدم آن قرار می گیرد و استمرار و قاطعیت انقلابی آن را علیه رژیم، نمایندگی می کند. توکل معتقد است که تنها از این طریق جنبش به نتیجه خواهد رسید. این زن خستگی ناپذیر بارها شب هنگام بازگشت به منزل، توسط ماموران امنیتی بازداشت می شد و روزها در زندان می ماند و هر بار مردم با اعتراض و تظاهرات در برابر زندان و دیگر موسسات دولتی رژیم را مجبور به آزدی او می کردند.

بسیاری از ناظران معتقدند که توکل کرمان به عنوان زنی تلاشگر به رغم عضویت در کمیته مرکزی حزبی اسلامی سنت گرا (تجمع یمن برای اصلاح) توانسته است بسیاری تابوها در جامعه یمن را بشکند و از آنها گذر کند. توکل، بر خلاف عادت غالب زنان در یمن، تظاهرات خیابانی زنان و مردان را بی آنکه نقاب بر چهره ی زند، رهبری می کند.

بدون شک، برنده شدن جایزه صلح نوبل توسط زن جوان یمنی توکل کرمان، علی رغم مخالفت سیاسیش با رژیم آن کشور، برای بسیاری از یمنی ها به مثابه رویدادی افتخارآفرین تلقی می شود. به ویژه که نخستین بار است یک زن عرب به چنین افتخاری می رسد.

کارشناسان عقیده دارند که این رویداد، امید جوانان میدان های تغییر به تحول را افزایش می دهد و اراده ی آنان را در سرنگونی رژیم تقویت می کند.  

منبع: al-tagheer.com

http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=41035

بازگشت به خانه