«اکفا»*؛ استاد هراس درمانی سیاسی

از پستخانهء هپلی در سايت ليبرال دات کام>>>

(* ekfa اسم رمز «اسمال کوری فرد اعلا» ست که چون هر کس اسم واقعی اش را به کار ببرد فحش می خورد، از آن به عنوان جایگزین استفاده می کنیم.)

ما قدر بزرگانمان را نمی دانیم. یکی از آنها همین اکفاست که از کاشفان بزرگ است. دیگران زلاند نو و اینجور چیزها را کشف کرده اند او هم سکولاریسم نو را کشف کرده و مایهُ افتخار ما شده. انشالله مجسمه اش را در این محل نصب خواهیم کرد تا آیندگان ببینند و بدانند.

راستش  را بخواهید من تا چندی پیش به عظمت او پی نبرده بودم چون تصویرش را فقط در یوتیوب دیده بودم و فکر میکردم خودش هم به همین کوچکی است ولی از وقتی در منزل یکی از دوستان روی صفحهُ تلویزیون دیدمش متوجه شدم که بزرگتر از آن بوده که من خیال می کرده ام. به کلی شرمنده شدم که چرا پا در دمپایی او کرده بودم و ایراد گرفته بودم که چرا گفته سکولاریسم برای هر سلیقه ای داریم و حتی یک نوعش را هم داریم که سفارشی است و در آن دولت در مذهب دخالت نمی کند ولی مذهب در دولت دخالت می کند. راستش را بخواهید به او حق دادم به منتقدان فحش بدهد، هر نابغه ای که در دوره ی خودش درک نشود بالاخره حوصله اش سر می رود و از این حرف ها هم میزند. شب وروزی نیست که بخود لعنت نکنم که آخر تو چکاره ای که در کارهای چنین نوابغی دخالت می کنی ؟

این تازه یکی از بارقه های نبوغ او بود، مدتی طول کشید تا چشمم به باقی آن ها باز شود. یکی دیگر را که خیلی چشمم را گرفته برایتان نقل می کنم تا استفاده ببرید. این مربوط است به کلمات سنجیده و  زیبایی که برای بعضی اصطلاحات معمول پیدا می کنند. مثلا بجای کلمه ی « براندازی » کلمه« انحلال» را  می گذارد که یک وقت کسی نترسد. مردم از براندازی می ترسند چون خون و خونریزی و انقلاب را تداعی می کند ولی  مزیت انحلال اینست که موجب وحشت مردم نمی شود و  موجد این تصور است که حکومت خود بخود منحل خواهد شد. دنیا را چه دیدی شاید وقتی کلمه اش جا افتاد خود کار هم عملی شد، ولی به هر حال نقداً توجه بفرمایید که  خود این کلمه موجب آرامش خاطر می شود و بسیاری از متخصصان درمان آلام روحی و روانی برای آن بسیار ارزش قائلند و این بسیار اهمیت دارد. علی الخصوص که حضرت اکفا در  بهمن سال گذشته هم  درمیان شعارهای پرشوری که برای مردم ایران  ساخته بودند این انحلال را هم جا انداخته بودند : کليد آزادگی، به دست انحلاله!؟ حکومت ملتی، بدون اون محاله ! البته این که کسی به شعارهای ایشان توجهی نکرد ولی شک ندارم که در قرون آینده قدرش شناخته خواهد شد. البته تا آن موقع احتمالاً حکومت اسلامی بالاخره یک جوری ور افتاده ولی ماهی را هم هر وقت از آب بگیری تازه است، حتی اگر ناهارت را خورده باشی.

اما مقالهء اخیر ایشان یک شاهکار دیگر را رو کرد که واقعا باید بابتش به ظرافت اندیشه استاد اکفا آفرین گفت. افراد نادان و قدرنشناس به استاد ایراد گرفته بودند که سکولاریسم نو چیست و  مگر این شعر است که نو و کهنه داشته باشد و در مجلات بر سرش دعوا کنند. خوشبختانه استاد انکشاف کردند که  مراد از سکولاریسم نو همان لائیسیته است!  واقعا که جف القلم. خوب زمانی که  اینقدر تبلیغات سوء علیه لائیسیته شده و مردم از لائیسیته می ترسند چرا باید از این کلمه استفاده کرد و آناً متهم به کفر و الحاد شد ؟  اما وقتی از سکولاریسم نو بگویی  و رنگ سبز هم به آن بزنی نه مردم را می ترسانی و نه حکومت را و در عوض کلی هم مشتری جلب می کنی. همه خیال می کنند نوبرش را آورده ای  و دورت جمع می شوند و دکانت گرم می شود. خلاصه سکولاریسم نو هم استراتژی هم تاکتیک.

واقعاً حق استاد اکفا را خورده اند و باید به ایشان جایزهء نوبل داد ولی کو قدرشناس!

بازگشت به خانه