مسئولان بلندتر بودن صدای نوری علاء ها

از صدای امین موحدی ها تا به امروز کیستند؟!

کاوه

ارسال شده بوسيلهء آقای اين موحدی

ژورنالیست ها و رسانه های نوشتاری، دیداری و شنیداری ایرانی را من در درجه اول مسئولان اصلی بلندتر بودن صدای نوری علاء ها از امین موحدی ها می دانم که اغلب از دمکراسی و حقوق بشر اطلاعات کافی ندارند و یا دارند ولی مغرض اند و بدنبال منافع شخصی و فرقه ای خود. آنان که درک شکسته و ناقصی از اصول دمکراسی و حقوق بشر دارند و خود نمی دانند، ناخواسته سیاهی لشکر نوری علاء ها شده اند و در به بیراهه کشانیدن جنبش دمکراسی خواهی ایران که در صدر ان جنبش سبز ملت ایران است، نقش بسزایی بازی کرده اند.

به دلیل درک ناقص شان از دمکراسی و حقوق بشر و ناتوانی شان در حفظ منافع جنبش سبز ملت که با حفظ منافع ملی ایران یکی است، دچار این توهم شده و هستند که نوری علاء ها دگراندیش اند و هر دگراندیشی جای خود را در جنبش دمکراسی خواهی ما دارد. هنوز به این درک نرسیده اند که هر اندیشه ای قابل احترام و به سود ملت ایران نیست. آیا اگر هیتلری هم در میان ما پیدا شود و بگوید که منهم با جنبش سبز و جنبش دمکراسی خواهی شما هستم باید بعنوان دگراندیش او را پذیرفت! دگراندیش همیشه بار مثبت ندارد و می تواند بسیار مخرب هم باشد. هیتلر هم از طریق سوء استفاده از سوراخهایی که در آنزمان در دمکراسی بود بقدرت رسید.

طرف صحبت من آندسته از رسانه ها و ژورنالیست ها و نوری علاء ها نیستند که مغرضانه و عمدا برای حفظ منافع خود و نه منافع ملی ایران می کوشند. عذر آنها خواسته است. طرف صحبت من آن دسته دوم هستند که اصول دمکراسی و حقوق بشر را فکر می کنند که می دانند و فکر می کنند گشادگی در دمکراسی و حقوق بشر به معنای اجازه ورود دادن به هر کس و گروهی است که ادعای دگراندیشی دارد. تفاوت بین دگراندیش و "دگراندیش" را نمی دانند و به علت این درک های غلط شان به سیاهی لشکر نوری علاء ها تبدیل شده اند و با این کار خود مردم را سر در گم کرده اند. امیدوارم که این دسته دوم از رسانه ها که با درک های غلط شان از دمکراسی و حقوق بشر و دگراندیش، هیزم بیار آتش نوری علاء ها تا حالا بوده اند، دو مقالهء امین موحدی و عبدالستار دوشوکی را بدقت مطالعه و آنها را در میان کارکنان و دیگر رسانه ها پخش کنند تا مسئولیت و وظیفه ملی خود را نسبت به ایران و جنبش دمکراسی خواهی سبز ملت ایران و از بیشتر به بیراهه کشانیده شدن این جنبش عمل کرده باشند. چراغ راهشان هم دو عنوانی است که موحدی و دوشوکی برای مقالات خود برگزیده اند:-

"دمکراسی مقدم بر سکولاریسم و فدرالیسم است" و سکولاریسم نو! نواختن شیپور از سر گشاد آن"

پاینده ایران و ملت ایران

پنجشنبه، 07 مهر 1390 ساعت 22:37

بازگشت به خانه