بازگشت به خانه  |   فهرست مقالات اين پايگاه

نوشته های شهباز نخعی shahbaznakhai8@gmail.com جمعه 8 مهر 1390 ـ  30 سپتامبر 2011

آسانی و آرامی!

این هفته مردم شجاع و استوار سوریه – که به حق شایسته سر فرود آوردن و تکریم اند – نیمهء هفتمین ماه پایداری اعتراض آمیز خود در برابر حکومت تا بن دندان مسلّح و جنایتکار بشار اسد را پشت سر نهادند.  به گزارش هفتهء گذشته سازمان ملل متحد، در جریان سرکوب وحشیانهء اعتراضات مردم توسط نیروهای نظامی- امنیتی سوریه، تاکنون بیش از 2700 نفر، از جمله صد کودک، جان خود را از دست داده اند. به این شمار باید ده ها هزار نفر بازداشت شدگان و ناپدیدشدگان و ده ها هزار نفر دیگر که به خاطر نداشتن امنیت جانی از خانه و کاشانه خود آواره شده، به مرزهای ترکیه و لبنان گریخته و در اردوگاه ها پناه گرفته اند را نیز افزود.

نیروهای نظامی و امنیتی نظام جنایتکار بشاراسد که بابرخورداری از کمک های گشاده دستانه مالی، نظامی و تسلیحاتی نظام جنایتکارتر از خودش یعنی ولایت مطلقه فقیه کشتار و سرکوب وحشیانه خود را – بی آنکه جز افزودن بر شمار قربانیان کمترین نتیجهء مثبتی به دست آورده باشد – تداوم بخشیده، به چنان درماندگی و فلاکتی دچار شده که نه تنها حامیان خود را یک به یک – ترکیه، امریکا، کشورهای اروپایی و اکنون چین و روسیه – از دست داده، که پشتیبان و حامی اصلی اش حکومت آخوندی نیز جرئت نمی کند مانند سابق آشکارا از آن حمایت کند و محمود احمدی نژاد را وا می دارد در نهایت ریاکاری بگوید که حکومت سوریه باید به رأی مردم خود گردن نهد و اصلاحات مورد نظر آنان را اعمال کند!

هفتهء گذشته، به دلیل برگزاری اجلاس سالانهء مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، اخبار مربوط به سوریه نیز در مرکز توجّه افکار عمومی قرارداشت. از جملهء این خبرها، گفتهء رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه، که تا چند ماه پیش از بشاراسد حمایت می کرد است که پس از بازگشت از نیویورک در جمع خبرنگاران گفت: «کلید سوریه دست جمهوری اسلامی بوده و تهران تنها عامل کمک کننده به بقای نظام (بشار) اسد است».

دو روز پیش از این گفته نیز رجب طیب اردوغان در گفتگو با شبکه "سی ان ان" امریکا خطاب به بشار اسد گفته بود: «به هیچ وجه نمی توانی در برابر ارادهء مردم ایستادگی کنی» و پس از این خطاب عتاب آمیز افزوده بود: «سرنگونی حکومت بشاراسد در سوریه ممکن است کمی بیشتر طول بکشد امّا دیر یا زود مردم سوریه حکومت (بشار) اسد را سرنگون خواهند کرد. ملّت سوریه مانند مصر، تونس و لیبی خواستار آزادی است.  سرعت پیشرفت دموکراسی از حکومت های استبدادی پیشی گرفته است.  حکومت های دیکتاتوری درحال از بین رفتن هستند».

امریکا نیز پس از چندماه تردید و دودلی موضع خود را تغییر داد و در ادامه این موضع جدید هفته گذشته باراک اوباما رییس جمهوری امریکا در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل خواستار اقدام قاطع شورای امنیت علیه رژیم جنایتکار سوریه شد.  به گزارش خبرگزاری فرانسه، دوشنبهء این هفته هیلاری کلینتون وزیرامورخارجه امریکا خواستار همکاری چین با کشورهای غربی در شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه رژیم سوریه شد.  او در دیدار با همتای چینی خود از وی خواست که پکن از یک قطعنامهء قوی در شورای امنیت سازمان ملل برای توقف خشونت در سوریه حمایت کند.  دراین دیدار وزیر خارجه چین با اقدام بیشتری از سوی شورای امنیت علیه رژیم سوریه موافقت کرده و قرار است سفیران امریکا و چین در روزهای آینده در این باره باهم رایزنی کنند».

دیگر حامی جدّی رژیم بشار اسد، که از منابع عمده تأمین اسلحه آن نیز هست و در ماه های گذشته بطور قاطع از طرح و تصویب قطعنامه علیه حکومت سوریه در شورای امنیت سازمان ملل جلوگیری کرده بود و اکنون دارد اگرچه تدریجا امّا آشکارا از موضع پیشین خود فاصله می گیرد، حکومت روسیه است.  بنا بر گزارش یکشنبه 3 مهر خبرگزاری "نووستی": «وزیر امور خارجه روسیه تأکید کرد که دولت سوریه باید هرچه سریعتر اصلاحات سیاسی-اجتماعی و اقتصادی وعده داده شده خود را به اجرا درآورد تا رضایت مردم این کشور جلب شده و آرامش پیدا کنند».  البته روسیه هنوز هم یکی به نعل و یکی به میخ می کوبد و وزیر امورخارجه اش عمداً فراموش یا تجاهل می کند که در تمام شش ماه و نیم گذشته شعار محوری مردم در همهء تظاهرات "مردم سقوط نظام را می خواهند" بوده و برغم همه جنایت ها و کشتارها با استواری و پایداری تحسین برانگیزی که از خود نشان داده اند، کاملاً پیداست که تنها با سقوط نظام است که "رضایت مردم این کشور جلب" خواهد شد.

به نعل و به میخ کوبیدن وزیرخارجه روسیه به همین جا پایان نمی یابد. او در ادامهء سخنان خود با اعمال تحریم ها علیه نظام جنایتکار بشاراسد مخالفت می کند: «اعمال تحریم ها فقط اوضاع سیاسی در سوریه را وخیم تر کرده و امنیت و صلح منطقهء خاورمیانه را مورد تهدید قرارخواهد داد». وزیر خارجهء روسیه که پیشتر با قید "باید" برای حکومت سوریه در مورد اصلاحات تعیین تکلیف کرده بود، توضیح نمی دهد که بجای تحریم ها که تأثیری حداقلی در کاهش شدّت کشتار و سرکوب دارند چه راهکار جایگزینی را پیشنهاد می کند.

این نیز افزوده شود که پیشتر دولت امریکا از روسیه نیز مانند چین خواسته بود تا از قطعنامهء شدیداللحن علیه سوریه درشورای امنیت سازمان ملل حمایت کند و بعید نیست که در اجلاس آینده شورای امنیت، روسیه نیز به تصویب قطعنامه علیه سوریه بپیوندد یا دستکم آنرا وتو نکند.

فزون بر ترکیه، اتحادیه اروپا، امریکا، چین و روسیه که مردم دلاور سوریه با پایداری خود تغییر موضع را به آنان تحمیل کرده اند، حتی حامی و پشتیبان یا در واقع شریک اصلی جنایات حکومت سوریه یعنی حکومت آخوندی نیز دریافته است که نسخهء سرکوب اش به خلاف ایران در سوریه کارساز نبوده و ناگزیر با تغییر موضع به راهکار جایگزین یعنی فریبکاری روآورده است.  بنا بر گزارش سه شتبه 5 مهر صدا و سیمای جمهوری اسلامی، علی اکبرصالحی وزیر امورخارجه می گوید: «جمهوری اسلامی خواستار جلوگیری از دخالت های نابجای دیگرکشورها در امور داخلی سوریه است».  ترجمهء روان گفته علی اکبر صالحی این است که: "دخالت های نابجا در امورداخلی سوریه" حتی در حد کشتن مردم بیگناه حق انحصاری نظام ولایت مطلقه فقیه است و "دیگر کشورها" حق چنین کاری را ندارند!

وزیر امور خارجه حکومت آخوندی نیز دربارهء اصلاحات همان ساز وزیر امورخارجه روسیه را کوک می کند امّا از آنجا که وارد جزئیات می شود، دم خروس آشکار می شود: «برگزاری انتخابات مجلس در اواسط بهمن امسال، تعدد احزاب با دریافت 18 تقاضای تأسیس حزب جدید و انتخابات شورای شهر در این کشور از اقدامات مهم دولت سوریه است»!

نسخه ای که علی اکبرصالحی برای مردم سوریه می پیچد، هیچ ربطی به خواسته های آنان ندارد.  انتخابات مجلس (سوریه) در اواسط بهمن امسال، چیزی فراتر از انتخابات مجلس آخوندی در اسفندماه نیست و حکومت آخوندی که همه چیز از جمله پول، اسلحه، پاسدار، بسیجی، لباس شخصی و تک تیرانداز و... به سوریه می فرستد بهتر است که یک فتوکپی از انتخابات قلابی مجلس خود را نیز برای حکومت جنایتکار بشار اسد ارسال کند. "تأسیس احزاب" از "انتخابات" هم مسخره تر است زیرا حتی صحبت از صدور اجازه برای تأسیس حزب هم نیست و علی اکبرصالحی تنها از "دریافت 18 تقاضای تأسیس حزب جدید" سخن می گوید و آن را جزء "اقدامات مهم دولت سوریه" جامی زند! فرض کنیم که حکومت بشار اسد به جای 18 حزب با تأسیس 180 حزب هم موافقت کند، تا زمانی که طبق قانون اساسی سوریه حزب حاکم بعث – مانند ولایت مطلقه فقیه در حکومت آخوندی – سرنخ تمام این حزب ها را در دست داشته باشد و صدور مجوّز تأسیس حزب موکول به "داشتن التزام عملی به رهبری حزب بعث" باشد، این چه ربطی به خواست اصلی مردم سوریه که در شعار محوری شان تبلور یافته یعنی: "مردم سقوط نظام را می خواهند" دارد؟!

وزیر امورخارجهء حکومت آخوندی که درماندگی در سخنانش موج می زند، به تهدید کشورهای منطقه می پردازد: «کشورهای منطقه خوب می دانند که سوریه از حلقه های اصلی زنجیره مقاومت در منطقه است که باید جایگاه آن حفظ شود». درحالی که آنچه که کشورهای منطقه خوب می دانند این است که "حلقه های اصلی زنجیره مقاومت در منطقه" – که نام مستعار حکومت آخوندی است – یعنی حکومت بعثی سوریه، حزب الله لبنان، حماس، جهاد اسلامی و... تاکنون حاصلی جز افزایش تنش و آشوب و کشتار برای منطقه نداشته اند و برای آنکه مردم بتوانند خود تصمیم بگیرند تا منطقه روی صلح و آرامش به خود ببیند کل این زنجیره "باید" از هم بپاشد.  علی اکبر صالحی در بخشی دیگر از گفته های خود به رایزنی با کشورهای عرب منطقه اشاره می کند: «دراین رایزنی ها تأکید داریم که اوضاع کنونی سوریه به گونه ای نیست که با ادامهء فشارها، حکومت سوریه به آسانی تغییر کند و حکومت دیگری به آرامی جایگزین آن شود»!

ظاهراً این جناب وزیر امورخارجه یا خیلی از مرحله پرت است و یا براثر "خودکرده های بی تدبیر" به پرت و پلا گویی افتاده است وگرنه پس از بیش از شش ماه کشتار مداوم، جنایات شبانه روزی، فرستادن توپ و تانک به شهرها و خانه های مردم و شکست مفتضحانه در برابر ارادهء مردم دلاور سوریه، انگار که بخواهد بچّه بترساند، از "آسانی و آرامی" سخن نمی گفت!

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه