وقتی سقوط دیکتاتور به ضرراسلام می شود!

بیژن صف سری

هر روز که می گذرد از باور مردم نسبت  به روحانیت  کاسته می شود و دیگر به سختی  می توان باور کرد که این قشر خدای جوی از نسل روحانیتی  است که همواره  حامی و پشتیبان مردم ستمدیده و مظلوم بوده است خاصه با موضعگیری های اخیری که این تشنگان قدرت در مورد جنبش  های آزادیخواهانهء مردم ستمدیده در کشورهای لیبی و  سوریه و بحرین داشته اند.

این روز ها همهء افکار جهانی معطوف به تحولات آزادیخوهانه ی مردم کشور لیبی و سوریه و بحرین است که برای پایان دادن به  حکومت ظلمانهء زمامداران شان بپا خواسته اند و جهانی به این جنبش های مردمی به دیدهء تحسین می نگرد اما روحانیت وابسته به قدرت در ایران، بر حلاف سابقه تاریخی خود، نه تنها قیام  مردم  جان به لب رسیده در این کشور ها را شورش می خواند بلکه بر چیدن بساط ظلم از این کشور ها را بر ضرر اسلام و مقابله با شریعت خدا می خواند؛ روحانیتی که نسبت به سرکوب ملت ایران مهر سکوت بر لب داشته و با حمایت از رژیم های سربکوبگر منطقه، چون سوریه و لیبی، برای اولین بار در طول تاریخ خود، در جبههء باطل قرار گرفته و به طرفداری از ظالم  سینه می دراند؛ آنچنانکه روحانی وابسته به قدرت، جعفر سبحانی، مورخ مورد تأیید نظام، در اظهار نظری عجیب نسبت به  قیام مردم سوریه، نه تنها قیام مردم منطقه  بر علیه ظلم را به ضرر اسلام می خواند بلکه  با توصیه به روزنامه ها و جراید کشور آنها را ترغیب به وارونه جلو دادن حقیقت ماجرا می کند؛ و یا دیگر مراجعی که هر یک در واکنش به  موج اعتراضات ازادیخواهانهء مردم  سوریه و بحرین و لیبی و…  اظهارتی بر خلاف آنچه از این قشر خداجوی که بنا بر سابقهء تاریخی اش از آن انتظار می رفت داشته اند.

گویی سقوط چهارتن از دیکتاتور های منطقه  ظرف یک سال گذشته هنوز درس عبرتی برای  زمامداران روحانی ایران  نگردیده که با تحریف آنچه همگان شاهد آن بوده و هستند همچنان به عوام فریبی مشغولند و هنوز از کیسهء اسلام خرج می کنند و به نام دین قیام  ملت های ستمدیدهء منطقه، همچون جنبش مردم ایران را، فتنه و تحریک شده از سوی بیگانگان می خوانند و به آن  جنگ نرم لقب می دهند و بجای عبرت گرفتن از آن به ترفند های به دور از خرد و درایت زمامداری متوسل می شوند؛ تا بدانجا که راه مقابله با آن را در افزایش مساجد وپرورش طلاب  می بینند.

مـخور صائــب فریب زُهــد از عمــامه ی زاهــد

که در گنبد، ز بی مغزی، صدا بسیار می پیچد

اخیراً سردار نقدی، رئیس سازمان بسیج، درطرحی پیشنهادی برای مقابله با آنچه جنگ نرم نامیده می شود گفته  است که ایران در عرصهء جنگ نرم با کمبود سی هزار مسجد و صد و پنجاه هزار روحانی مواجه است طرفه آنکه بودجهء مساجد در سال های اخیر افزایش داشته و، بنا بر آماری که از سوی دولت منتشر گردیده، در بودجهء سال جاری برای مساجد مبلغ دویست میلیارد تومان در نظر گرفته شده  و این در حالی است که بودجهء مساجد در سال گذشته چهل میلیارد تومان بوده و، بعبارتی، با وجود رشد پنج درصدی بودجهء  مساجد باز هم سعی در افزایش آن دارند و، در مقابل، نسبت به  بودجهء  نهادهایی چون آموزش و پرورش و یا ورزش و سلامتی دانش آموزان بی اعتنایی می شود چرا که همهء سعی و تلاش در بقای نظامی است که این روزها، با توجه به  وقوع تحولات  اخیر در منطقه، احساس خطر کرده و گمان دارد می توان  با پرورش طلاب و ازدیاد مساجد باز هم، با شتشوی مغزی، بر گردهء ملت بنشینند و بی سؤال حکم برانند.

الغرض، تحولات اخیر در منطقه، خاصه سقوط معمر قذافی رهبر لیبی که یکی از هم پیمانان جمهوری اسلامی  است، پرده ای دیگر از چهرهء روحانیت حاکم بر ملت ایران را برداشته و منجر به باور این واقعیت گردیده است که  روحانیت  تشنهء قدرت نظام حاکم بر ایران، فاقد فضائل اخلاقی است و هرگز به دمکراسی و حقوق حقه ملت ها دلبستگی ندارد؛ تا بدانجا که  با وجود کشته شدن هزاران  تن از مردم  جان به لب رسیده از ظلم در کشور های منطقه چون لیبی و سوریه که همچون مردم ایران کشته و آواره گشته اند قابل اعتنا نمی دانند، چرا که از نگاه این قشر از روحانیت، انسان آزاد و بدون باور به مذهب ترویج شده از سوی دین فروشان، فاقد هر گونه حق و ارزش است و مستوجب مرگ است و گویی این مانیفست روحانیتی  است که امروز در واکنش به  سرکوب  ملت  توسط عمله ظلم  سکوت کرده  و در واکنش به قیام ازادیخواهانه  مردم  مسلمان منطقه ،و سقوط یک دیکتاتور را به ضرر اسلام می خوانند.

سوم شهریور 1390

http://www.khalije-fars.com/item/3124

بازگشت به خانه