 |
|||
|
|
|
|||
|
مسأله
فدوی در مرورجراید شریفه ی دارالخـرافه، به شعرعاشقانه ای از امام حسین(ع) برخورد که نشان می دهد که حضرت پیش از شهادت نیز حال می کرده است؛
الَعَمْرُکَ اِنَّنی لاَُحِبُّ دارا
تَکُونُ بِها سکینَةُ وَ الرُّبابُ
اُحِبُّهُما وَ اَبْذُلُ جُلَّ مالی
وَ لَیْسَ لِعاتِبٍ عِندی عِتابٌ
ترجمه: «به جانت سوگند! من خانه ای را دوست دارم که در آن سکینه و رباب باشد، من آنها را دوست دارم و عمدهء اموالم را [به آنان] می بخشم و برای کسی شایسته نیست که مرا سرزنش کند.» (سايت پارسینه).
فدوی البته این حق را برای خود محفوظ می دارد که در قیامت از آن حضرت بپرسد که آن تتمه ی اموال را برای چه کسی نگهداشته بوده است؟
باری... پس از شهادت نیز، به استناد مدارک و احادیث معتبره و نیز به فتوای علمای سلف، رضوان‌الله تعالی عليه و حشره‌الله مع‌النبيين و‌الصالحين، در بهشت به سر می برند؛ در این صورت بر فدوی معلوم نشد که چرا مؤمنین، کثرالله امثالهم، این همه گِل به سر می مالند و آن همه قمه به ملاج می کوبند؟
مشکل قدیمی
این پرسش، دستکم برای فدوی، پرسشی قدیمی و به آغاز دوران برادر محمد(ص) خاتمی بر می گردد. پرسش مذکور و قدمت آن و پاسخ فدوی به آن، البته مکتوب و، هر آینه، شدیداً قابل ارائه است که فدوی البته از آن، تا زمان لازم، در می گذرد؛ و پرسش خود را، با امید به آن که ماجراهائی که حکومت شکوهمند اسلامی در سه دهه ی اخیر، به ویژه در سال 88 و نیز در بهمن سال گذشته، به ملت به خاک و خون خفته تحمیل کرده است، جناح اصلاح طلب را که طرفدار کشتار کمتر در جامعه است، به خود آورده است یا نه، دوباره طرح می کند:
آیا برای برادران حسین(ع) موسوی و مهدی(ص) کروبی و توابع، هنوزتردیدی باقی است که جمهوری شکوهمند اسلامی، غیرقابل اصلاح است؟ و این جناح گرامی به قول معروف هم چنان "عِرض خود می برد و زحمت ما می دارد"؟!
رمز گشائی
فدوی در حل این مسأله شدیداً مانده بود که چگونه است که متوسط عمر حضرات آیات عظام و حجج اسلام کثرالله امثالهم، هشتاد سال است، لکن متوسط عمر اکثریت مردم زحمتکش ایران، از 45 سال، تازه اخیراً به 35 سال رسیده است!
فدوی در جهل مرکب خود هم چنان دست و پا می زد، تا چندی پيش در سایتی برادرانه به خبر میمنت اثر زیر بر خورد:
«حضرت آیت الله العظمی سید "علی سیستانی"،از مراجع عظام تقلید، پس از پانزده سال، برای شرکت در عزای آیت الله سید علی(ع) حکیم، از منزل خارج شدند!»
که فکر می کنم اگر آیت الله سید علی(ع) حکیم، جان به جان آفرین تسلیم نمی کرد، این یکبار هم آن بزرگوار از خانه خارج نمی شد!
انصاف
فدوی با آن که چندان هم با عملکرد برادران موافق نیست، لکن این دلیل نمی شود که پا روی حق گذاشته، تلاش های خدا جویانه ی آنان را نادیده انگاشته و به آنان بابت مساعی شان در تحکیم بنیان خانواده، آفرین نگوید.
از نمونه ی درخشان لایحه ی حمایت خانواده که بگذریم، که طی آن خواهر افتخاری نماینده ی محترم حکومت در فراکسیون زنان در مجلس در حذف لزوم کسب رضایت زن برای ازدواج های بعدی، مجاهدت ها کرد، اقدام اخیرشان در حفظ پیوند خانواده، حتا در شرایط دشوار حقیقتاً مثال زدنی ست.
بیت
دوست آن باشد که گیرد دست دوست
در پــریــشان حــالـی و درمــانــدگــی
و فدوی چه خوانندگان گرامی ضد انقلاب خوششان بیاید و چه بدشان بیاید، نمی تواند به ایشان به قول عوام "کردیت" لازم را ندهد. به نقل از شهرزاد نیوز بخوانید:
«جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی، با انتشار بیانیه ای، اعلام کردند که حکومت اسلامی عوض دلجویی از خانواده های رنج دیده و زنانی که همسران آنان به جرم اندیشه در زندان به سر می برند، مادران و همسران را نیز دستگیر کرده و به زندان های امنیتی روانه می کنند!»
درست است که صحبت زندان و داغ و درفش است؛ لکن ناگفته پیداست که نیّت برادران شدیداً خیر است یعنی، خواسته اند که زندانی تنها نباشد و بهمين دليل مادران و همسران را نیز دستگیر کرده و به زندان های امنیتی روانه می کنند.
دامنه ی التفات برادران، البته به اینجا ختم نمی شود و به لحاظ رقت قلبی که دارند، اساساً حتا مخالف جدائی کسانی نیز هستند که فاقد نسبت فامیلی اند؛ مثل وکلای زندانیان سیاسی، که با آن که هیچ نسبت سببی یا نسبی با زندانیان سیاسی ندارند، لکن برادران برای این که زندانیان در سلول های انفرادی تنها نباشند، وکلایشان را نیز، پیش از آن که از وطن اسلامی بگریزند، به ایشان در سلول، ضمیمه می کنند!
محتوا
فدوی بر این باور است که هیچ طنزی ـ صرف نظر از نوع یا فرم آن ـ بی انگیزه و هدف ساخته نمی شود. بیخودی نبود که آن طناز ضد انقلاب گفت:
بیت
از کرامات شیـخ ما چه عجب
پنجه را باز کرد و گفت وجب!
و یا:
از کـرامـات شیـخ مـا ایـن اســـت
شیره راخورد و گفت شیرین است!
فدوی اگر بخواهد بیت مذکور را فی البداهه، به قول عوام Up date کند می گوید:
از کــرامــات شیــخ ما این اسـت
هرچه را دیده گفت از چین است!
در این ارتباط، به مؤمنین و مؤمنات، کثرالله امثالهم، که از گردن به بالا، به کلی بی تقصیرند حرجی نیست، چرا که این بزرگواران حتا آنگاه که خانه در حال سوختن است، به جای آن که سطل آبی بردارند و بفرموده ی دهخدا:
مانا که به یک زاویه ی خانه حریقی ست
هین جنبشی از خویش که از اهل سرائید!
می روند سر وقت حضرات آیات عظام، ایشان را از خواب قیلوله بیدارکرده در این باب، استفتا می کنند. اگر باورتان نمی شود؛ این هم شاهد که از غیب رسید:
«بسم الله الرحمن الرحیم؛ محضر مبارک حضرت آیت الله سید محمد تقی مدرسی (دام ظله)، السلام عليکم ورحمة الله و برکاته.. ابتدا به خاطر موضع گیری های شرافتمندانه جنابعالی در قبال اوضاع جاری در کشور بحرین و ظلم و ستمی که این روزها علیه ملت ما اعمال می شود، سپاسگذاریم. ما گروهی از مقلدان جنابعالی در کشور بحرین هستیم. می خواهیم نظر حضرتعالی در مورد خرج کردن حقوق شرعی و خمس شیعیان در بحرین که این روزها نیاز شدیدی به آن در کشورمان وجود دارد، را جویا شویم.!
«پاسخ: بسم الله الرحمن الرحیم ـ مانعی ندارد که این حقوق شرعی و خمس در راه کمک به مستمندان و درمان زخمی ها و نصرت مظلومان هزینه شود!، و الله مستعان. محمدتقی المدرسی. کربلاء المقدسه».
در حاشیه، به عنوان مشق شب، پیدا کنید، دست و دلبازی آیت الله را!..
قیاس
مؤمنینی که در ممالک محروسه ی امریک سکونت دارند با فروشگاهی به نام 7/11 آشنایند که به طور شبانه روزی باز است، و درب آن هرگز بسته نیست و لذا، نیازی هم به قفل ندارد و از این راه کلی هم صرفه جوئی می کند!.. باری ـ فدوی در یک سایت برادرانه به گلایه ی بسیار سوزناک یکی از مؤمنین به شرح زیر برخورد که نمی داند چرا او را به یاد فروشگاه مذکور انداخت:
«مسجد بسته است! بعدا مراجعه کنید. امروز قبل از ظهر شرعی در منزل وضو گرفتم و به فرزند کوچکم گفتم امروز می خواهم تو را به مسجد ببرم تا با هم نماز بخوانیم و سپس از خانه بیرون رفتیم. بعد از مقداری پیاده روی به مسجد توفیق در خیابان طالقانی (مشهد) رسیدیم. ساعت 14 بود و درها قفل و مسجد تعطیل. پیاده به سمت نزدیکترین مسجد یعنی مسجد سجاد واقع در ابوذر غفاری رفتم. آنجا هم با در بسته و قفل شده مواجه شدم. البته این اولین بار نبود که در کشور خودم با مساجد تعطیل در طول روز مواجه می شدم امّا افسوسم از آن است که خواستم فرزندم را با فضای مسجد و عبادتگاه شیعیان آشنا سازم ولی این امر در شهر خودم (مشهد الرضا) و در ساعتی پس از اذان ظهر برایم مقدور نشد». (سايت شيعه)
برادر مذکور البته، هم چنان ول کن معامله ی مسجد و یا خدمه ی آن نیست و در ادامه، حقوق از دست رفته ی خود را شدیداً مطالبه کرده است:
«دوست دارم بدانم پاسخ حضرت آیت الله امام جمعه مشهد و حضرت آقای قرائتی که صاحب منصب نماز کشور است در این زمینه چیست؟»
فدوی قدری تأمل کرد و چون حضرات آیات عظام و حجج اسلام، اعلی الله مقامهم اجمعین، از خواب قیلوله بیدار نشدند، پاسخ یکی از کاربران سایت مقدس مذکور را، که با فتوای فدوی چندان هم فاصله ای ندارد، برای خالی نبودن عریضه، علی الحساب ذیلاً می آورد:
«اين موضوع را به فال نیک بگیریم. امیدوارم که سال آینده در مسجد ها بسته بماند و کودکان از بد آموزی مذهبی برکنار باشند!
زیاده جسارت است..
معنی تازه
فدوی بارها گفته و نوشته است که برای توضیح و توصیف حرکات برادران، کثرالله امثالهم، باید واژگان جدیدی تولید و پیشنهاد شود؛ چرا که واژگان فعلی، ظرفیت لازم را برای بیان مفاهیم ایشان حتا با دود کردن چندین صد فقره صلوات، ندارد. فدوی در این باب، البته موارد گوناگونی را پیش از این مثال آورده و دیگر مکرر نمی کند؛ لکن موارد تازه را به منظور تنویر افکار خوانندگان ارجمند و ضد انقلاب خود، به ناگزی ذکر می کند...
فدوی اگر از خوانندگان گرامی ضد انقلاب بپرسد که مثلاً "شفاف" یعنی چه؟ پاسخ ها بیگمان همگی بغایت نزدیک بهم اند لکن برادر سید محمد(ص) حسین(ع)ی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، از آن استفاده ی بهینه کرده واز آن آلت قتاله ساخته است، ملاحظه کنید:
«وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با اخطار نسبت به ایجاد فضای غیراسلامی در این وزارتخانه و زیر مجموعه‌های تابعه آن: کسی که به اسلام اعتقاد نداشته باشد، باید با او تسویه حساب کرد و امسال ما پولی را گذاشته‌ایم برای همین کار!»
حسینی ادامه داد: «کسانی که نمی‌خواهند با حرکت اسلامی در وزارتخانه همراهی داشته باشند، بیایند تسویه کنند. ما هم همهء حق و حقوق آنها را تمام و کمال پرداخت می‌کنیم. من این را خیلی صریح و شفاف می‌گویم که کارها در فضایی شفاف انجام شود».(شیعه به نقل از مهر).
زیاده عرضی نیست ..
|
محل اظهار نظر شما: شما با اين آدرس ها می توانيد با ما تماس گرفته و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:
|
|
New Secularism - Admin@newsecularism.com - Fxa: 509-352-9630 |
