بدون سکولاريسم اميدی به دموکراسی در ايران نيست

سخنی با مهندس موسوی

سام قندچی

آقاي موسوي، 

بدون جدايی دولت و مذهب، دستيابي به دموکراسی در ايران اميدي واهي است. اگر روزي اين حقيقت بديهي را در يادداشتي خطاب به خانم شيرين عبادی، وقتي جايزهء نوبل را برنده شدند، متذکر شدم، امروز با تجربيات جامعه مان لازم نيست به تفصيل دليل اين بيان را از نظر تئوريک تکرار کنم (1).

بر همه کس نيز  امروز آشکار است که سکولاريسم ضديت با مذهب نيست و برچسب هاي رژيم هم به سکولاريسم فقط رژيم را بيشتر بي اعتبار کرده است و به سکولاريسم بيشتر اعتبار داده است؛ همانطور که يک قرن حملهء استبداد به دموکراسي اين عبارت فرنگی را بيشتر و بيشتر محبوب مردم ايران کرد.

من، در نامه سرگشاده ام به شما و آقاي کروبي پيش از انتخابات 22 خرداد، نوشتم که چرا تنها امکان موفقيت شما نيز همکاری جدي با اپوزيسيون سکولار است (2).

در آن نامه به شما و آقاي کروبي تبريک گفته بودم که توانستيد پشتيباني بخش مهمي از سکولارهاي ايران را در اين انتخابات بدست آوريد، بدون آنکه به هيچيک از خواست هاي اساسي سکولارها ـ که در واقع بيان آمال و آرزوهای واقعی حاميان شما است ـ پاسخي گفته باشيد؛ و روشن است که عدم پاسخ به آن خواست ها ضعف شما در نمايندگي کردن اکثريت کساني است که شما سمبل خواست هاي آنها در جامعه شده ايد.   

بعد از 22 خرداد، نه تنها آن بخش از سکولارهاي ايران که در انتخابات از شما حمايت کردند، بلکه اکثر باقيمانده سکولارها هم از مبارزه شما براي ابطال نتايج انتخابات حمايت کردند؛ يعني کسانی مثل خود من که به هيچکس در انتخابات رأي نداده بودم (3).

مي خواهم به شما بگويم که کشورهاي خارجي مثل ما اپوزيسيون سکولار ايران نيستند که بخاطر ايده آل هاي خود از کسي دفاع کنند و عادت داشته باشند که مرغ عزا و عروسي باشند. آنها تا آنجا که ببينند دولت احمدي نژاد دارد خود را تثبيت مي کند، بويژه در شرايط بحران عظيم اقتصادي در جهان، بيشتر مايلند با آن دولت رابطه برقرار کنند تا که با يک «ريسک نامعلوم»سمت گيري کنند. در نتيجه، شما فقط ما اپوزيسيون ايران را داريد.

در واقعيت و در عرصهء روابط بين المللي،  16 سال دولت هاي آقايان رفسنجاني و خاتمي با 4 سال دولت آقاي احمدي نژاد آنقدر تفاوتي نداشته است که کشورهاي خارجي بخواهند روي امکان نامعلوم دولت شما حساب باز کنند.  البته اگر فردا در ايران بقدرت رسيديد و دولت را در کنترل داشتيد بحث ديگري است.

در اولين مقاله ام بعد از 22 خرداد، درست بعد از نماز جمعهء آقاي خامنه اي، با ذکر تفاوت هاي مهم شما با شخصيت بزرگ تاريخ ما، دکتر محمد مصدق، نوشتم  که موقعيت کنوني شما نظير روزهای پيش از 30 تير 1331 است که مصدق از نخست وزيري عزل شد و قوام السلطنه به نخست وزيري ايران منصوب گشت، و اينکه چرا در چنان شرايطي برخورد مصدق به متحدين خود در پيروزي يا شکست وي نقش کليدي پيدا کرد(4).

اگر شما نتوانيد اپوزيسيون سکولار را، که در واقع مواضعشان بيان واقعي خواست هاي مردم ايران است، که از حکومت مذهبي جانشان به لب رسيده، در پشت سر خودتان نگهداريد، شکست خواهيد خورد، و همهء هواداران شما هم قربانی اشتباه شما خواهند شد.

شما وقت چنداني نداريد. همان توصيه اي که به شکل پرسش در پايان نامه سرگشادهء پيش از انتخابات نوشتم را برايتان تکرار می کنم. اميدوارم  توصيه ام در پايان آن نامه را بخوانيد و مهمتر آنکه به آن عمل کنيد (5).

به اميد جمهوري آينده نگر  فدرال، دموکراتيک، و سکولار در ايران.

 22 تير 1388

July 12, 2009 

 پانويس ها:

1.  http://tinyurl.com/mmy82q

2. http://tinyurl.com/la7l4f
3. http://tinyurl.com/qk5lwk

4. http://tinyurl.com/ntgsy9

5. آيا شما از هيچيک از خواست هاي مطرح شده توسط آقاي حشمت طبرزدي حمايت مي کنيد؟  و کدام از خواست هاي نيروهاي سکولاری را که ايشان يا آقاي مهندس کورش زعيم و ديگران مطرح کرده اند حاضريد مورد پشتيباني قرار دهيد؟

http://www.iranscope.com

https://newsecul.ipower.com/

بازگشت به خانه