NewSecularism-Article-........

جنبش هاي اجتماعي ايران در اشكال خاصي ظهور مي كنند كه خود نتيجهM شرايط ايران اند؛ وضعيتي كه بازتاب روابط اجتماعي پيچيده است و تحليل از وضع موجود را پيچيده تر و دشوارتر مي‌نمايد.

سرعت حركت‌هاي اجتماعي و سياسي و بازتاب آن در جامعه به حدي است كه گاه فعالين اجتماعي سياسي از روند آن عقب مانده و يا غافلگير مي‌شوند.

من سعي دارم از دو منظر كمپين يك ميليون امضا را بررسي كنم كه اين دو نظرگاه جدا از يكديگر نيست و بر هم تأثير مي گذارد. تفكيك اين بخش‌ها تنها براي روشن كردن اين حركت در بسترهاي ايران است.

1) خواسته‌هاي كمپين را مي‌توان در چارچوب مطالبات دموكراتيكي كه از خواستگاه‌ اقشار متوسط شهري بيرون مي‌آيد، تعريف كرد. براي مثال، حق حضانت كودكان. اين حق حضانت، براي زنان و في النفسه، يكي از حقوق اوليه و انساني است. اما اگر اين حق را از زاويهء زنان كارگر بنگريم، به تحليل عميق‌تري نياز است. زن كارگري كه با حداقل دستمزد حتي از تامين معاش ساده خود نيز عاجز است، چگونه مي تواند از پس مخارج زندگي دو نفر برآيد؟ نمي توان بدون در نظر داشتن بسترهاي عيني ايران و زنان كارگر به خواسته‌هاي اجتماعي نگريست.

هر نوع نگاهي كه منجر به حذف خواسته‌هاي اجتماعي زنان زحمتكش شود، ارتباط زنده و پوياي خود را با بخش عظيمي از تودهء‌ زنان از دست خواهد داد. اما اين بدان مفهوم نيست كه از حق حضانت گذر كنيم. حق حضانت خواست بديهي زنان است كه مي تواند زمينهء خوبي براي ورود به مبارزات گسترده‌تر زنان و خواست‌هاي حداكثري را فراهم آورد. در كشور ما نيز طيف وسيعي از زنان قشرهاي مختلف اجتماعي سعي دارند در مبارزه با ظلم مضاعفي كه بر آن‌ها سايه گسترده، حضور و مشاركت جدي داشته باشند. در عين حال اهميت به خواسته‌هاي طبقاتي زنان در ايران از نقاط كليدي و حساس است كه هر حركت اجتماعي بايد بدان توجه داشته باشد.

2) اگر از توضيح دردهاي زنان، خودسوزي‌ها، تن فروشي‌ها، دختران فراري، تجاوز هاي دسته ‌جمعي، آزارها و خشونت‌هاي خياباني، محدوديت‌هاي شغلي، سهميه ‌بندي جنسيتي، محدوديت در پوشش و... بگذريم، ذكر اين مهم ضروري است كه بخشي از اين محدوديت‌ها و محروميت‌ها از جانب نظم موجود اعمال مي شود و بخش ديگر آن ريشه در باورهاي مردسالارانه دارد. خلاءهاي قانوني و فرهنگي در نظم سرمايه‌داري موجود شرايط دشواري را براي زنان جامعه ما فراهم آورده است.

انتقادات بسياري به كمپين يك ميليون امضا وارد است، از جمله حركت در چارچوب نظام سرمايه‌داري موجود و خواسته‌هايي كه از همين قوانين مطالبه مي شود و چه بسا نقد به رويكرد آن كه موقع ارزشمندي را براي ديدگاه‌هاي خارج از كشور قائل است. اما نمي‌توان به حضور زندهء اين حركت شك داشت. اين فريادها را نمي توان ناديده گرفت. كمپين بخشي از مبارزات زنان ايران است و نه همهء آن. كمپين يك ميليون امضا همه جنبش زنان نيست و خود نيز چنين ادعايي ندارد.

با اين نگاه، حمايت از «كمپين تغيير براي برابري» يكي از وظايف فعالان اجتماعي و سياسي است كه بايد با حضور جدي و پررنگ خود تلاش كنند تا خواست‌هاي كمپين فراتر رود و طيف وسيع‌تري از زنان را دربرگيرد. يكي از وظايف فعالان چپ كارگري آن است كه ديدگاه‌هاي خود را توسعه و انتقال دهند تا وسعت انتخاب‌هاي بيشتري براي فعالان زن وجود داشته باشد. در عين حال، حتي اگر كمپين يك ميليون امضا هم توان گسترده كردن خواسته‌هاي فراگير طبقات مختلف اجتماعي را نداشته باشد، اين مبارزه با فعالاني كه در درون كمپين تربيت شده و رشد كرده‌اند در اشكال ديگري ادامه خواهد يافت و مبارزه پيش خواهد رفت.

محل اظهار نظر شما:

شما با اين آدرس ها می توانيد با ما تماس گرفته

و اظهار نظرها و مطالب خود را ارسال داريد:

admin@newsecularism.com