در اين سی سال برای کشاندن شما به پای صندوق رأی چه ها که نکردند...

===================================================== 

آرزوی ویرانی بیشتر؟

داریوش همایون

با آنکه هیچ کس نمی‌تواند از سوی مردم سخن بگوید، از آنچه می‌توان دید و خواند و شنید به نظر می‌رسد که ایرانیان آمادهء هیچ قماری با آیندهء خود نیستند؛ و آنها را که در امن و آسایش بیرون مردم را به رفتن در برابر صف آتش و به زندان افتادن فرا خوانند و دم از انقلاب زنند جدی نمی‌گیرند. هر کس می‌خواهد انقلاب کند نخست می‌باید به ایران برگردد. بد‌تر شدن اوضاع ایران، که در هر حال و با پیروزی هر کاندیدای جدی ریاست جمهوری پیش خواهد آمد، نه حتماً به انقلاب خواهد انجامید و نه به سود ملی است. اگر امروز در انتخاباتی که هیچ مرحله‌اش آزاد و سالم نیست اینهمه انرژی از سوی نیرو‌های بیرون از حکومت صرف می‌شود یک دلیل بزرگ‌ش همان امیدواری به احتمال پایان دادن سیاست‌های جمکرانی و جلو‌گیری از سقوط بیشتر است.

===================================================== 

خود را با ترازوی انتخابات وزن کنید

ایراندخت دل آگاه

انتخابات در این رژیم، از همان نخستین رأی گیری برای استقرار حکومت کهنهء تازه نما، چرخاندن عقربه های زمان در خلاف جهت توسعه و سازندگی و بالندگی شروع شد؛ حرکتی که ایرانیان را بیش از پیش به اعماق سیاه تاریخ پرتاب کرده است؛ ایرانیانی که پیش از آن هم چنان خوش بر بستر نیندیشیدن غنوده بودند که به آفتابه و دیزی آبگوشت هم به عنوان نماد فرهنگی شان می نازیدند؛ همان نازیدنی که خمینی را بر سرشان آوار کرد. با این همه، این انتخابات هم، مانند هر انتخاباتی، برای ایرانیان فرصت است؛ فرصتی اما نه برای آن که بنشینند و بیندیشند که آیا پای صندوق ها بروند و رای بدهند، تا دگرگونی بایسته برای زایش دموکراسی در کشورشان ایجاد شود یا نه. این پندار خام ـ که همچون دوشیدن گاو نر است و آنچه به کف می آید از تن دادن به بازی های این رژیم نرینه ها ـ نه داستانی است وصف شدنی.

===================================================== 

فیبر نوری!

فرهاد جعفری

دیروز خواندم که «اکبرهاشمی رفسنجانی» گفته است: «واقعاً درد آور است که ما این‌همه امکانات داریم، حتا فیبر نوری داریم اما از اغلب کشورهای منطقه عقب‌تریم»! نبودم آنجا که به ایشان بگویم: «فیبر نوری به درد حکومتی می‌خورد که از آگاهی و دسترسی به حقیقت، آنقدر وحشت نداشته باشد که به‌ جای تلاش برای افزایش سرعت اینترنت و پهنای باند، بکوشد تا حد ممکن از سرعت آن کم کند!» مثلاً، به‌ درد کره‌ی جنوبی می‌خورد که در حال تدارک امکان سرویس‌دهی «سرعت دانلودِ یک گیگ در ثانیه» به شهروندان خود تا سال 2010 است! (صد برابر سرعت دسترسی یک انگلیسی به اینترنت در حال حاضر و در بهترین وضعیت. و نزدیک به صدهزار برابر سرعت دسترسی یک ایرانی به اینترنت پرسرعتِ 2)!

=====================================================

تعارض حقوق شهروندی با قانون اساسی جمهوری اسلامی

دانش باقرپور

آیت‌الله خمینی می گوید: «قدرت مقننه و اختیارات تشریع در اسلام به خداوند متعال اختصاص یافته است. شارع مقدس اسلام یگانه قدرت مقننه است و هیچ‌کس حق ندارد و هیچ قانونی جز حکم شارع را نمی توان به مورد اجرا گذاشت. در این طرز حکومت، حاکمیت منحصر به خدا است و قانون فرمان خدا است و قانون اسلام یا فرمان خدا بر همه افراد و بر دولت اسلامی حکومت تام دارد». همان‌ گونه که مشاهد می نمایید، آیت‌الله خمینی اولین بدعت‌گذار و نافی موقعیت حقوقی و ارادۀ آزاد مردم در تدوین قانون اساسی است. وی مشارکت مردم و دخالت مستقل نمایندگان را در امر تدوین و تدقیق نهایی قانون اساسی نفی می کند و تشخیص این امر را صرفاً در حوزۀ صلاحیت و تخصص روحانیون و فقهایی که در مجلس بررسی نهایی قانون اساسی گرد آمده‌اند می داند.

====================================================

تفاوت «انتخاب» با «انتخابات» از ديدگاه علوم اجتماعی

اسماعيل نوری علا، در برنامهء تلويزيونی «درپيشگاه فرهنگ»

====================================================

تکذيب پيوستن به «همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران»

رامین ناصح، دبیر کانون آینده نگری ایران

دکتر سید حسین موسویان، رئیس هیئت اجرائیه و مسئول تشکیلات جبهه ملی ایران

ما سال‌هاست که ورشكسته شده ایم

بیژن زنگنه، مردی با بيست سال سابقهء وزارت اسلامی

بيژن نامدار زنگنه، که طی بيست سال از سی سال حاکميت اسلامی وزیر جهاد سازندگی در کابینه میرحسین موسوی، وزیر نیرو در کابینه هاشمی و وزیر نفت در کابینه خاتمی، بوده است، هفتهء گذشته در نشست شورای هماهنگی تشكل‌های مهندسی، صنفی و حرفه‌ای كشور، گفت: «ما واقعاً در حال حاضر وضع بدی داریم كه جز كاهش قیمت نفت، باقی‌اش ربطی به جریان اقتصاد جهانی ندارد. بعضی‌ها خوشحالی می‌كنند كه اقتصاد ما به دلیل بحران اقتصادی جهانی دچار بحران نشده اما در این بین دو بحث وجود دارد. اول اینكه اگر اقتصاد یك كشور در پیوند و تعامل با اقتصاد جهانی نباشد افتخار نیست و دوم اینكه چه كسی گفته‌است كه ما درگیر بحران نیستیم... بانك‌های ما سال‌ها قبل از آن‌ها ورشكست شده ولی ما به مردم نگفتیم. یعنی اینطور نیست كه بانك‌های ما الآن وضع بهتری داشته‌باشند. آنجا شفاف بود و همه فهمیدند، اینجا شفاف نیست و كسی نمی‌داند چه به سر بانك‌ها آمده‌است. دلیل اینكه در اینجا، بانك‌ها نمی‌توانند تسهیلات بدهند این است كه ده‌ها هزار میلیارد تومان منفی‌اند. یعنی بسیاری از پول‌هایی كه در این سال‌ها به مردم داده‌شده اولاً معلوم نیست به چه كسی داده شده و دوم اینكه اصلاً برنخواهد گشت. برنمی‌گردد یعنی اینكه مطالبات غیرقابل وصول است و بانك‌ها دچار بحرانی شده‌اند كه در تاریخ بانكداری ایران بی‌سابقه است... راه ‌حل برون رفت از این بحران را فراهم آوردن فضای كسب و كار و توسعهء كشور است... اهتمام اصلی دولت به‌ عنوان مدیریت كلان جامعه باید به این باشد كه توسعه و سربلندی ایران اصل باشد نه اینكه ویرانی ایران و خرج شدن ایران برای اینكه دیگران خوششان بیاید. باید برای ما اصل این باشد كه همه‌ی كارهایی كه در داخل و خارج انجام می‌شود برای احترام و سربلندی ایران باشد. ایران نباید خرج دیگران شود!»      (آرشيو)

  (آرشيو)