بازگشت به خانه  |   فهرست موضوعی مقالات و نام نويسندگان
در صورت تمايل به دريافت «از نگاه يک زن» از طريق ای ـ ميل، لطفاً مراتب را همراه با آدرس خود به ما اطلاع دهيد
مـا را بـه دم پير نگه نتـوان داشــت در خانه ی دلگير نگه نتـوان داشت آن را که سـر زلـف چو زنجير بود در خانه به زنجير نگه نتوان داشت مهستی گنجوی	از نگاه يک زن يادداشت های هفتگی شکوه ميرزادگی www.shokoohmirzadegi.com 2 آذر 1387 ـ   22 نوامبر 2008 پيوند به آرشيو

آيا زنی بر صندلی وزارت امنيت داخلی آمريکا خواهد نشست؟

يکی از کسانی که در صدر گزينه های اوباما برای گرفتن پست وزارت امنيت داخلی آمريکا قرار دارد خانم «جانت ناپوليتانو» است؛ وکيلی پنجاه و يک ساله که فرماندار ايالت آريزونا است. او سومين زنی است که به سمت فرماندار انتخاب شده و اولين زنی است که توانسته در دوره ی دوم انتخابات نيز برنده باشد. او همچنين از سوی نشريه ی «تايم» در سال 2005 به عنوان يکی از پنج فرمانداران برتر آمريکا انتخاب شده و در سال 2006 نيز به رياست انجمن ملی فرمانداران آمريکا برگزيده شده است.

جانت، با شروع فعاليت های باراک اوباما برای انتخاب شدن به سمت رياست جمهوری آمريکا، از او حمايت کرده و تنها فرمانداری است که در گروه انتقال دولت فعلی به دولت آينده نيز کار می کند. البته رييس گروه انتقال اوباما نيز يک زن است.

تلاش های جانت در حل مسايل مربوط به مهاجرت مورد توجه اهل سياست در آمريکا بوده و او در اين مورد الگويي برای ديگر فرمانداران محسوب شده است.

خانم جانت ناپوليتا در مطالعه ای که در سال 2006  برای تشخيص زنانی که امکان و شايستگی کانديداتوری رياست جمهوری را در سال 2008 دارند، يکی از هشت زنی بود که در فهرست نهایی جای گرفت.

خبرگزاری ها، تا امروز (22 نوامبر)، شانس او را برای نشستن بر صندلی وزارت امينت داخلی آميکا بيش ديگران می دانند. جالب اينکه اگر او در چند روز آينده انتخاب شود هديه ی خوبی خواهد داشت برای 29 نوامبر که روز تولد او است!

کابوسی که رييس حزب سوسيالست فرانسه شد

خانم سگولن رويال، زنی که در انتخابات 2007 رياست جمهوری از سارکوزی، رييس جمهور فعلی فرانسه، شکست خورد، پس از يک دوره مبارزه ی انتخاباتی بالاخره موفق شد که در دور دوم انتخابات حزب سوسياليست فرانسه، و  با کنار زدن دو رقيب انتخاباتی خود، مارتين اوبری، وزير کار 58 ساله، و بنوآ امون چپ گرای تند روی 41 ساله، به رهبری اين انتخاب شود.

سگولن رويال زن زيبای 55 ساله ای است با سر و رويي هميشه شيک، زبانی تند و تيز، نگاهی مترقی نسبت به سياست و جامعه. او  بخش مهمی از حزب سوسياليست را ـ که بيشتر جوان های مهاجر و همچنين زنان طبقه ی متوسط و چپ گرای فرانسه هستند نمايندگی می کند. اکنون برخی از مفسرين پيش بينی می کنند که او، اگرچه نتوانست در انتخابات 2007 سارکوزی را ببرد اما سمت جديد او در حزب سوسياليست اين شانس را برايش را بهمراه دارد که می تواند در سال 2012 دوباره در انتخابات رياست جمهوری شرکت کند.

او در طول مدت انتخابات رياست جمهوری در سال 2007 يکی از کابوس های جمهوری اسلامی ايران بود. چرا که گذشته از زن بودن و شيوه ی زندگی کردنش (با آوردن سه فرزند بدون ازدواج و بزعم جمهوری اسلامی نامشروع) هميشه نشان می داد که  از مخالفان سرسخت تفکر جمهوری اسلامی است. ـ تا جايي که رسماً به روزنامه نويس ها گفته بود که حتی دادن حق داشتن انرژی هسته ای صلح آميز را هم برای چنين حکومتی درست نمی داند و به رسميت نخواهد شناخت.

به هر حال، اين خانم، کلی بايد از شانس خود سپاسگزار باشد که در جمهوری اسلامی زندگی نمی کند والا فقط برای يکی از «جرم» هايش هم می توانست به مرگ و سنگسار محکوم شود.

«تغيير» اوبامائی يا تقليد از الگوی قوانين مربوط به زنان ايران

اين کلمه «تغيير» آقای اوباما، چندين برابر آن که برای مردم آمريکا اهميت داشته، برای روسای جمهوری اسلامی مهم بوده است. گويي همه، از آقای احمدی نژاد گرفته تا امام جمعه های شهرهای دور افتاده، فکر می کنند که اين تغيير قرار است در جهت منافع و قدرت های جمهوری اسلامی و عليه منافع دولت آمريکا بوجود آيد! هر کدام هم نظريه ای در اين مورد ارائه می دهند که به شوخی و جوک بيشتر شبيه است.

 جالب ترين نظريه را اخيراً خانم طيبه صفايي، رییس فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی، در مصاحبه ای بيان داشته است. ايشان در اين مصاحبه، که در نمايشگاه بين المللی مطبوعات و خبرگزاری ها انجام شده، بدون هيچ ربطی به مطبوعات و نمايشگاه و خبرگزاری ها ناگهان سخن خود را به رابطه ی زنان پارلمان ايران و زنان پارلمان آمريکا کشانده و در عين اينکه می گويد: «فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی سفرهای بین المجالس مختلفی دارد [اما] سفر زنان پارلمان آمریکا هنوز از جانب این کشور مطرح نشده است»، گویی در عالم خيال اين سفر را «مشاهده» کرده، می گويد: « آمریکا باید دوستی خود را در دنیای عمل به اثبات برساند ... ما منتظر عملکرد رییس جمهور جدید آمریکا هستیم تا ببینیم با توجه به شعار تغییر در دنیای عمل تا چه حد تحول و تغییر ایجاد می کند».

بايد ديد اين تغيير در جهتی بايد باشد که باب سليقه ايشان از آب درآيد. مثلاً، اگر اوباما قوانين مربوط به زن ها را در آمريکا «تغيير» دهد و چند همسری را باب کند، و يا به قوانين کيفری آمريکا چند تا از قوانين درست و حسابی مثل سنگسار و شلاق را اضافه کند، و يا جمهوری اسلامی را به عنوان مرکز رهبری جهان بپذيرد، و يا فاتحه ی حقوق بشر را بخواند آنوقت خانم های نماينده ی مجلس شورای اسلامی می پذيرند که سری به پارلمان آمريکا بزنند و زنان بدبخت آمريکايي را بصورتی مقبول به راه خير و خوشخبتی راهنما شوند.

زنان در چرخه ی توليد و مصرف!

مديران اقتصادی بيشتر کشورهای پيشرفته جهان، و حتی کشورهای در حال توسعه، وقتی در ارتباط با زن و اقتصاد سخن می گويند، يکی از افتخارات شان اين است که نشان دهند زن ها تا چه حد توانسته اند در توليدات کشور آنها نقش داشته باشند. ولی چون در کشور ما همه چيز در ارتباط با زن ها وارونه عمل می کند، رييس هیئت مديره ی خانه های صنعت و معدن جمهوری اسلامی با غرور اعلام کرده اند که: «80 در صد توليدات کشور توسط زن ها مصرف می شود!»

آقای هادی غنيمی، در تکميل سخنان خود، به خبرگزاری دولتی زنان گفته است که: «ما برای افزايش کيفيت کالاها انجمن زنان پشتيبان توليد را تاسيس کرده ايم و هدف اين انجمن تقويت توليدات ملی است».

البته اين انجمن، که به گفته ايشان در شش ماه گذشته 88 کارخانه لوازم خانگی و دو کارخانه مواد غذايي هم تاسيس کرده است، هيچ ربطی به حضور زنان در امر توليد ندارد و فقط اسمش انجمن پشتيبانان توليد است و کارش همچنان توليد برای مصرف خانم ها محسوب می شود.

باز جای شکرش باقی است که ايشان از خانم ها بعنوان ماشين توليد فرزند نام نبرده اند!

برگرفته از سايت نويسنده:

www.shokoohmirzadegi.com

بازگشت به خانه