=======================================================

شماره 275 ـ  دو شنبه 18 شهريور 1387 ـ  8 سپتامبر 2008

=======================================================

اجتماع اعتراضی کارگران اهواز ـ پيوند برای ديدن همهء عکس ها>>>>

=======================================================

«فدراليسم استاني» و روند دموکراتيزه کردن ساختار قدرت

سام قندچي 

«فدراليسم» در جمع ما ايرانيان، و بخصوص از آن دسته از ما که در برابر افکار و اقدامات تجزيه طلبان حساسيت دارند، به درستی تبديل به اصطلاح «غلط اندازی» شده استلت آن است که ما اغلب دو معنای کاملاً متفاوت اين اصطلاح را با هم اشتباه می گيريم. من اين دو معنای متفاوت رت بصورت «فدراليسم استانی» و «فدراليسم قومی» مطرح کرده و بارها کوشيده ام تا تفاوت های آنها را توضيح دهم و بگويم چرا يکی راه به وحدت و ديگری راه به تجزيه می دهد و چراست که من بر ضرورت حياتی «فدراليسم استانی» در ايران آينده تأکيد می کنم و «فدراليسم قومی» را نسخه ای کشنده بر کشورمان می دانم.

استراتژی نوين پان تركيسم: استراتژي «ختنه»

دکتر حمید احمدی

از سال 1377 به بعد نشريات محلي با رنگ و بو و موضع‌گيري آشكار پان‌تركيستي، گفتمان‌هاي تاريخي، ‌فرهنگي و سياسي رايج در ميان محافل پان‌تركي باكو و استانبول و آنكارا را به درون ايران كشاندند، و با سازماندهي محافل عمدتا دانشجويي در جهت ترويج انديشه پان‌تركيسم در ميان آذربايجاني‌هاي ايران دست زدند. هدف از همه اين اقدامات، بسيج قومي ترك زبانان ايران، فراهم ساختن زمينه كشمكش قومي ميان ترك و فارس و ايجاد شكاف ‌هاي قومي و سياسي در ايران و ترويج نوعي هويت ضد ايراني بوده است. جريان ‌هاي پان ‌تركي در باكو و استانبول كه در حال حاضر از حمايت مستقيم و غير مستقيم دولت‌هاي جمهوري آذربايجان و تركيه برخوردارند، به شيوه‌هاي گوناگون، استراتژي « ختنه» را در ايران دنبال مي‌كنند.

=======================================================

برخوردی سی ساله بين فرهنگ ملی و فرهنگ مهاجم

حشمت طبرزدی

امروز فرهنگ مهاجم تلاش می کند از راه زور، به نفی و انکار هویت تاریخی و ملی ما بکوشد. 30 سال است که این برخورد فرهنگی ادامه دارد، اما به نظر می رسد به دلیل قدرت یکه ی تمدن و فرهنگ ملی ایرانی، آن فرهنگ حاکم و مهاجم به مرور از نفس می افتد. اکثریت ملت ایران به مرور «امت گرايي» اسلامی را پس می زنند.برای این که در این ایدئولوژی متکی به زور و خشونت، جنبه هایی وجود دارد که گذشته از اين که با ذهنيت انسان پيشرفته امروز جهان ناسازگار است، با ذهنیت و فرهنگ ایرانی نیز سازگاری ندارد.

اپوزيسيونی که منتهی به عمل شود٬ اصلاً وجود خارجی ندارد

گفتگو با اکبر گنجی

نيروهای مخالف با نظام حاکم بر ايران٬ برای اتحاد٬ لزوماً نيازی به بحث هايی که در اين کتاب آمده٬ ندارند. واقعيت اين است که اين نيروها به شدت پراکنده هستند و در عمل کار چندانی از سوی آنها صورت نمی گيرد. جبر واقعيت٬ خواه ناخواه٬ اين نيروها را به هم نزديک خواهد کرد٬ به خاطر اين که اين نيروها اگر همگی هم با هم متحد شوند٬ باز هم بسيار ضعيف هستند٬ چه رسد به اينکه بخواهند متشتت باشند و عليه هم کار کنند٬ به جای اين که در يک جنبش واحد٬ بخواهند کار مشترکی صورت بدهند. آن چيزی که الان هست٬ صرفاً ادعا است٬ ادعای اين که اپوزيسيون وجود دارد٬ ولی واقعيت مطلب اين است که٬ اپوزيسيونی که منتهی به عمل شود٬ اصلاً وجود خارجی ندارد.

=======================================================