بازگشت به خانه                    پيوند به نظر خوانندگان                     آرشيو  مقالات                  آرشيو صفحات اول                جستجو

دوشنبه 31 تير ماه 1392 ـ  22 ماه جولای 2013

حماسهء ملی و باقی قضايا

محمدرضا روحانی

حماسهء ملی

به خاطر داریم که در شعبده ‌بازی دورهء گذشتهء انتخابات ریاست جمهوری نظام مقدس ولایت مطلقه فقیه، رهبر معظم با دمش گردو می‌شکست. هنوز تشریفات مربوطه به اعلام آرا و رسیدگی شورای نگهبان قانون اساسی رژیم انجام نشده بود که مقام معظم ولایت مطلقهء امر شتابان به میدان پریدند و از «اعجاز الهی» سخن گفتند.

نتیجه‌ء این معجزه آن که مردم یکبار دیگر چهرهء‌ زشت و رفتار ددمنشانه این رژیم خونریز را ابتدا در مقابل اعتراض‌های مسالمت آمیز، زندان کهریزک، کشتن نداها و بالاخره به بند کشیدن هزاران نفر در تهران و شهرستان‌ها و «حصر» خودسرانه نخست‌وزیر 8 سالهء دوران جنگ و رئیس اسبق مجلس شورای اسلامی دیدند. آن حکایت ننگین هنوز بر صحنه است. اما امسال را خامنه‌ای سال «حماسه ملی و اقتصادی» خواند. برای تحقق این حماسه این بار رهبر زیاد عر و تیز نکرد. با چراغ خاموش پیش رفت. نه چک زد و نه چونه، عروس آمد بخونه. یک رأس عمامه دار از خاموشخانهء شورای امنیت ملی بیرون کشید، افسار زد و سوار شد. آخوندی که هم در جریان رسوای ایران گیت نقش واسطه داشت و هم در قتل‌عام‌ها برنامه ریز و سیاستگزار بود، هم مذاکرات هسته‌ای می‌دانست و هم به فرموده حکم حصر خودسرانه منتظری، کروبی و موسوی را مهر کرد...

روحانی در نامه به رهبری اعلام کرده بود که «همواره مطیع و همراه نظام بوده و اکنون نیز چنین است». این بیعت مجدد، موکد و صریح کافی به نظر نمی‌رسید. احمد جنتی روز نمایش انتخابات همراه چند فرمانده مهم سپاه آن تعهد را چهار میخه کرد که «رئیس جمهور آینده باید مطیع کامل رهبر باشد...» راست می‌‌گوید رابطه گوسفند و چوپان را در نظریه ولایت فقیه خمینی نخوانده‌ایم؟

خبرآنلاین ۹ تیر به درستی و از قول خاتمی نوشت « برنده انتخابات اصل انقلاب بود...» روز قبل حمیدرضا مقدم فر معاون فرهنگی فرمانده سپاه گفته بود«... در انتخابات به نماینده رهبر را می‌دادند.» بیرون کشیدن روحانی از صندوق رآی حماسه ملی خامنه‌ای نبود؟

 

تعریف اعتدال

می‌دانیم که روحانی قول داد یک دولت اعتدال برپا کند. مشکل در باب تعاریف است. این اختلاف ها هم رحمت است و هم زحمت. ... تا این ددان بر تخت ستمکاری نشسته‌اند باقی خواهد ماند. جر و بحث، ریش و گیس به هم بافتن باب شیرینی است در بین طلاب. یک نمونه‌اش روز ۹ تیر به بازار عرضه شده که از آخرین تولیدات آقای پرویز سروری قائم مقام رهپویان انقلاب اسلامی است. او می‌گوید: « ما اعتدال را پیروی از خط امام و رهبری و حرکت در مسیر اسلام ناب و انقلاب اسلامی می‌دانیم.. آقای روحانی باید از مفهوم اعتدال که شعار آن را مطرح کردند تعریف درستی ارائه دهند...»

حضرت آیت‌الله مصباح یزدی رئیس مؤسسه آموزشی و پرورشی امام خمینی روز ۱۴ تیر در مشهد نگرانی خود را برای دستیابی به «مفهومی چون اعتدال و عدالت و دیگر مفاهیم ارزشی و ... » بیان کرده است.

آدمی که کارشناس در اختیار داشته باشد زود مشکل را حل می‌کند. بفرمایید برادر عباد که مشاو امنیتی و اطلاعاتی خاتمی بود منتظر خدمت است. سال‌ها عدالت اسلامی را در کشتار بدون احراز هویت ترویج کرده است. از پایه‌گذاران وزارت اطلاعات است. برادر عباد نقابش را بر می‌دارد می‌شود علی ربیعی که از طرف روحانی اقدام به تشکیل کار گروهی می‌کند «برای تعریف مبانی گفتمان عدالت...»

 

مسئله مالکیت کشور

روحانی اهل توکل است و روز 15 تیرماه راه پیشرفت را کشف می‌کند که «این مملکت متعلق به امام زمان است و اهل بیت و باید با توسل کارها را به پیش برد.» روزنامه شرق

گرفتاری آن است که خبرگزاری حوزه سال گذشته در چنین روزهایی خبر داده بود که «بیش از سه هزار مدعی دروغین امام زمان در زندان هستند...» و سایت قم فردا نوشته بود که «در آستانه عید نوروز امسال بیش از 20 تن در مسجد جمکران مدعی شدند که امام زمان هستند و دستگیر شدند.»

قبلاً مصطفی برزگر گنجی دادستان عمومی وانقلاب قم گفته بود 5 نفر که مدعی امام دوازدهم، سیزدهم و چهاردهم هستند، دستگیر شدند. در میان این همه مدعی و امام خامنه‌ای که خود را نایب امام می‌داند چه کسی به روحانی کمک خواهد کرد؟ بدبختی آنست که هنوز عدالت اسلامی به ادعای این چند هزار نفر مدعی رسیدگی نکرده و روحانی نمی‌داند مملکت متعلق به کدام یک از آن‌هاست. بگذریم حل مسأله مالکیت کشور برای یک اهل لباس که در انگلیس دکترای حقوق گرفته کار شاقی نیست.

 

چیدمان فتنه و انحراف

این روزها رقابت‌ها فشرده‌ می‌شود. بحث شیرین «چینش» و «چیدمان» باز شده است. حسین شریعتمداری نماینده ولی فقیه در کیهان درباره وزاری روحانی «بعید می‌داند به اصحاب فتنه فرصت حضور در دولت خود را بدهد...» 16 تیر، ده روز قبل از او فقیه‌الوزرا، عسگر‌اولادی هشدار داده بود که «روحانی باید مراقب جریان فتنه و انحراف باشد...» اما حجت‌الاسلام و‌المسلین مجید انصاری عضو مجمع‌روحانیون مبارز با این معیارها سرسازش ندارد. روز 15 تیر در جلسه یادبود «شهادت» آیت‌الله حاج شیخ محمدعلی صدوقی در یزد که در حضور خاتمی رئيس جمهور سابق و نواده حضرت امام برگزار شدند لفظ مبارک فرمودند «نود‌درصد آن‌چه به عنوان معیارهای اسلامی در گزینش ها صورت می‌گیرد خلاف دین است...» فعلاً طبق عادت و سنت رقابت و رفاقت ادامه دارد. این هر دو برای حفظ نظام است نه ناتوان کردن و آسیب‌پذیر شدن آن در برابر دشمنان. در چنین شرایطی یکی از رهبران فتنه، جناب مهندس میرحسین موسوی نخست‌وزیر قبلی به علت شدت بیماری قلبی به بیمارستان می‌رود. روز یازده تیر از بستری کردن او خودداری می‌کنند. سهم این بیمار از عدالت اسلامی فعلاً حصر است. او را برمی‌گردانند به زندان. به نظر می‌رسد شاخ رهبر انحراف جناب رئیس جمهور دکتر محمود احمدی‌نژاد به همت قوه قضاییه شکسته خواهد شد

 

شکل کن سفت کن

کارگزاران کهنه کار سیاست مماشات که در غارت و نابودی میهن و حقوق ما سهیم‌اند به ویژه در کشورهای غربی چشم‌انتظار معجزات روحانی هستند در باب فواید و نتایج «انتخابات» بسیار گفته و نوشته‌اند. خر لنگ منتظر چش است. معاون وزیر خارجه روسیه اقرار می‌کند که «با آمدن روحانی فعالیت برای مذاکره را شدت بخشیدیم» ۱۳ تیر افکار نیوز

اما بلافاصله می‌افزاید: «تاکنون این فعالیت‌ها نتیجه‌ای نداشته است» دو روز بعد آیت‌الله‌ العظمی جک استراو وزیر امور خارجه اسبق امور خارجه انگلیس در بوق بی بی سی می‌دمد که «ایران به دنبال بمب اتم نیست» اما ظاهراً آمریکایی‌ها برای اجبار خامنه‌ای چشم انتظار معجزه‌‌ی تحریم‌ها هستند. هفته اول تیر رادیو آلمان از قول علی‌رضا چشم‌جهان یکی از مقامات بلنده پایه حمل و نقل آبی جمهوری اسلامی می‌گوید: «تمام خطوط معتبر جهانی کشتیرانی دنیا همکاری و سرویس دهی مستقیم خود به بندر شهید رجایی را قطع‌ کرده‌اند.» روز ۱۱ تیر

نوبت به کشتی‌های چینی رسید که غزل خداحافظی را خواندند. تحریم‌های جدید روز قبل شامل معاملات فلزات گرانبها، انرژی، کشتی‌سازی، قطعات خودرو، پتروشمی و حمل و نقل توسط آمریکایی اجرایی شده بود. همان روز وزیر خزانه‌داری آمریکا جاکوب لو تهدید می‌کند: «در صورت شکست تحریم‌ها در متوقف کردن تصمیم اتمی تهران بدترین گزینه‌ها...» در انتظار خواهد بود. همزمان ارنست مونیز وزیر انرژی آمریکا اطمینان می‌دهد که « با تحریم‌های بیشتر بازار جهانی نفت واکنشی در قبال خارج کردن ایران از بازار جهانی نخواهد داشت...» به نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها از بازی با رعایای رهبر و مذاکرات فنی، کارشناسی، زیرمیزی و رومیزی نا‌امید هستند با رئیس جمهورهای اسلامی دست بردارند و به واقعیت روشن اقرار کنند. وزیر سابق دفاع آمریکا رابرت گیتس روز ۶ تیر تجربه تاریخی خود را در سی ان ان بیان می‌کند. او که در ۱۹۷۹ منشی برژنیسکی بود در الجزایر با هیأت ایرانی مذاکره می‌کرد می‌گوید:‌ «از آن زمان من همواره در جستجوی یک میانه‌رو خیالی در درون نظام ایران بودم... ما نباید حتی یک لحظه از این حقیقت دور بیافتیم که رهبر حکومت خامنه‌ای سیاست‌ها را تعیین می‌کند...» اما رفسنجانی سخت ناراضی است و در جمع اصول‌گرایان و میانه‌روهای خراسان گله می‌کند: «آمریکایی‌ها نباید تحریم‌ها را گسترش دهند... ما در شرف تحولات عظیم سیاسی و اقتصادی قرار داریم» ۱۵ تیرماه

در این شرایط چنان پشم و پیله رهبر ریخته است که کشور امارات هم شروع به اخراج اتباع ایران کرده است. ایسنا ۱۵ تیر رقم شگفت‌آوری از ثروت این هموطنان را ذکر می‌کند. چهارصد هزار شرکت در آن کشور متعلق به پانصد‌هزار ایرانی است که سیصد میلیارد دلار سرمایه دارند. تازه این ارقام مربوط به ۵ سال پیش است.

 

واکنش آخوندی

فریدون عباسی رئیس سازمان انرژی هسته‌ای جمهوری اسلامی در سفر هفته گذشته خود به پترزبورگ از «آغاز ساخت رآکتورهای آب سنگین در کشور خبر داد. صدا و سیما ۸ تیر

اما آقایی که به مدت ۱۲ سال رئیس سازمان انرژی هسته‌ای بود سه روز بعد نگرانی خود را چنین عنوان می‌کند که «بحران اتمی ایران به دقیقه نود رسیده است.» رادیو فردا

در عین حال آخوند صدیقی امام جمعه تهران در نماز جمعه ۷ تیر خیالش راحت است چون «نظام مرزهای دفاعی خود را در سوریه و لبنان بسته است...» به خاطر بیاوریم که دو ماه پیش حجت‌الاسلام طائب رئیس قرارگاه عمار و اطاق فکر راهبردی رهبر هم گفته بود: «اگر دشمن به ما حمله کند و بخوهد سوریه یا خوزستان را بگیرد، اولویت در آنست که ما سوریه را نگهداریم. چون اگر سوریه را نگه داریم می‌توانیم خوزستان را هم پس بگیریم ولی اگر سوریه را از دست بدهیم تهران را هم نمی‌توانیم نگهداریم...»

چند روز بعد اورشلیم پست لابد برای دمیدن در بوق جنگ مطالب خطبه‌های نماز جمعه صدیقی را تصدیق می‌کند که «حزب‌الله هشتاد هزار موشک در روستاهای جنوبی لبنان نزدیک مرزهای اسرائیل قرار داده است...»

فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران امیردریادار سیاری در مراسم فارغ‌التحصیلی دانش‌آموزان تفتگ‌دار پایگاه منجیل همه را به صحرای کربلا و مقابله با یزید توجه می‌دهد. مظلومانه اعلام می‌کند «تاکتیک ما عاشورایی و شعارها و راه ما راه حسین (ع) است...» خبرگزاری فارس ۸ تیر

یوشکا فیشر روز بعد در مصاحبه با شبکه تلویزیونی آلمان می‌گوید: «هرگونه دخالت نظامی در سوریه حتا مستلزم رویارویی با رژیم ایران و نماینده آن در لبنان یعنی حزب‌الله است...»

روز ششم تیر شبکه خبر دست خونین جمهوری اسلامی را در تونس به نمایش می‌گذارد و اعلام می‌کند که «حزب‌الله تونس به عنوان یک تشکل سیاسی اعلام موجودیت کرد. ... و به فکر ایجاد ارتباط با حزب‌الله لبنان و تهران است...»

تحولات سریع و شگفت‌انگیز مصر و ترکیه، هر دو عناصر بالقوه متضاد نیروهای داخلی دو کشور مهم مسلمان نشین را عملاً به میدان مقابله رودررو کشانده است. تأثیرات عمیق این نقش‌های گسترده، در صف‌بندی‌های داخلی، منطقه‌‌ای و بین‌المللی شرایط نامتعادل و غیرقابل پیش‌بینی در برابر مقام معظم رهبری و ابواب‌جمعی جنایتکار او قرار داده است.

 

در میدان اصلی

روحانی که برای دستنوسی آیات عظام به قم رفت نشانی بیوت بعضی از رجال دین را در تهران جا گذاشت. از ترس گمراهی به سراغ حامیان فتنه مثل صانعی و شبیری و بیات نرفت. هرچند بعداً بهانه آورد که در زمان یادشده صانعی در قم نبود. اما توضیحی نداد که چرا به دیدار دو نفر دیگر نرفت. ظاهراً نمی‌خواست فرصتی برای درخواست «رفع حصر» بیماران فتنه‌انگیز به دست کسی ندهد. در بقیه ملاقات ها ‌هم مطالب غیرقابل وصول مطرح شد. از جمله صافی گلپایگانی امر فرمودند که «حل مسأله گرانی و سایر مسائل بوجود آمده ...» در دستور کار قرار گیرد. ۸ تیر

اوضاع درهم‌ریخته تر از آنست که کسی از فرادستان بتواند گرهی از کار فروبسته فرودستان بگشاید.

شمس‌علی رضا‌زاده معاون امور دارویی و سازمان غذا در وزارت بهداشت می‌گوید که با اتمام قیمت‌گذاری «قیمت داروهای داخلی 40 درصد و داروهای خارجی 90 درصد گران شده‌اند...» رادیو آلمان 10 تیر.

حضرت آیت‌الله‌العظمی فاضل لنکرانی از این بابت گله دارد که «هشتصد میلیارد تومان سهم سلامت و دارد و در جای دیگری هزینه شده است...» آقا طبق مقررات حفظه‌‌الغیب می‌کنند و «جای دیگر» را مخفی نگاه می‌دارند تا چشم نامحرم به حرمسرای محترم اسلامی نیفتد. در عین حال باب برائت را باز می‌کنند و می‌افزایند که «رفع مشکلات کشوری که 150 میلیارد دلار بدهی دارد سخت است».

 

از کرامات شیخ ما چه عجب / مشت خود باز کرد و گفت وجب

در حالی که خبرگزاری فارس اطلاع می‌دهد که «شاخص گروه‌ اصلی خوراکی، آشامیدنی و دخانیات نسبت به ماه مشابه سال قبل 6/59 درصد افزایش نشان می‌دهد...» 9 تیر

معاون بودجه دفتر برنامه ریزی و نظارت راهبردی رحیم ممبینی روی زخم نمک می‌پاشد که «از این پس ارز مرجع به کالاهای اساسی و دارو تعلق نخواهد گرفت...» این کالاهای اساسی هم نیازهای روزمره مردم است از شیرخشک، شیر، نان، برنج گرفته تا گوشت ، روغن.

خبرگزاری ایلنا روز 14 تیر خبر فاجعه گرسنگان را با عدد و رقم ملموس‌تر می‌کند که حقوق‌بگیران «با کاهش ارزش پول ملی ارزش دستمزدشان به یک سوم کاهش یافته است...»

همزمان هشمهری آنلاین گزارش می‌دهد که «نرخ اجاره، از جنوبی ترین تا شمالی ترین نقطه تهران 15 تا 100 درصد در ماه‌های گذشته رشد داشته است...»

تحقیقات گالوپ روز 11 تیر منتشر می‌شود که «نیمی از مردم ایران در تأمین خوراک و سرپناه مشکل دارند.» تهران پرس نیز از افزایش خودسرانه کرایه اتوبوس‌های شهری در تهران خبردار شده که «50 تا 80درصد است...» در مورد بیکاران و بیکاری، معلولان، بازنشسته‌ها، زنان و کودکان خیابانی، میلیون‌ها حاشیه‌نشین شهرهای بزرگ اخبار فاجعه‌آمیز است. اما آن‌ها که هنوز کاری دارند نمی‌توانند حتی به کمترین نیازهای روزمره خانواده‌های خود پاسخ گویند.

12 میلیون نفر مشمول قانون کار داریم. نیمی از آن‌ها حداقل دستمزد می‌گیرند که معادل است با 152 دلار یعنی 487125 تومان. هشتاد درصد این 12 میلیون نفر قراردادهای موقت دارند. هیچ تأمینی حتی برای به دست آوردن همین نخور و بمیر ندارند.

خبرگزاری کارگران ایران (ایلنا) روز دهم تیر نمونه‌ای از شرایط کار را از قول علی حسینیان دبیر انجمن صنفی کارگران کوره پزخانه‌ها به دست می‌دهد که «کارگران فصلی کوره‌پزخانه‌های تهران روزی 15 ساعت کار می‌کنند...»

ما در این بخش به وضع اسفناک قریب یک میلیون آموزگار و دبیر، میلیون‌ها کارمند اداری، انتظامی، نظامی، بانک‌ها و خدمات عمومی اشاره‌ای نداشتیم. عاقل را اشارتی کافی است و مشت نمونه خروار.

 

حماسه اقتصادی و اعتدال

انباشت مطالبات و خواسته‌های سیاسی و اقتصادی در جامعه‌ای که چهار میلیون و پانصد‌هزار دانشجو دارد با قریب ده‌میلیون نفر که تحصیلات عالیه خود را به پایان برده‌اند و حداقل نیمی از آنان زنان هستند، شرایطی ایجاد کرده که بازکردن هر منفذی سیل به راه می‌اندازد. منفذی هم در کار نیست.

محسن بهرامی ارض اقدس، رئیس کمیسیون تجارت اطاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی وضع را مختصر و مفید روشن می‌کند. بودجه 80 هزار میلیارد‌ تومان کسری دارد. تنها 50 هزار میلیارد تومان به پیمانکاران بدهکارند که نمی‌توانند پرداخت کنند و راه حل آنرا هم نشان می‌دهد «تعدیل توقعات مردم...» تعدیل، اعتدال و عدالت هر سه یک ریشه لغوی دارند و البته سهم توقعات گرسنگان است.

روز قبل در نشست مربوط به طرح «پزشک خانواده» اسدالله عباسی وزیر کار آب پاکی روی دست همه ریخته بود «کارگران از دولت توقع نداشته باشند...» او توپ را به میدان کارفرمایان حواله می‌دهد. کارفرمایانی که 50 هزار میلیارد تومان مطالبات وصول نشده از دولت دارند هرگز نمی‌توانند تعهدات روزمره خود را انجام دهند.

«فقط در سال 91 رقم چک‌های برگشتی 43 هزار میلیارد تومان بود.» روزنامه بهار 9 تیر.

بخش مهمی از این پدیده ناشی از ناتوانی دولت است در اجرای تعهدات مالی و پرداخت دیون خود. این است شرایط حماسه اقتصادی رهبر در پایان فصل اول سال. سالی که خوش است از بهارش پیداست.

       

نظر خوانندگان

 

 

محل ارسال نظر در مورد اين مطلب:

توجه: اگر عنوان اين مقاله را در جدول زير وارد نکنيد، ما نخوهيم دانست که راجع به کدام مطلب اظهار نظر کرده ايد.

کافی است تيتر را کپی کرده و در محل مربوطه وارد کنيد.

 

بازگشت به خانه